Ewa - ' Ewita '
 

Ewa pisała cudowne wiersze, niestety - teraz pisze je dla Pana Boga , bo zmarła już trochę....nie umiem podać czasu.

" Za firanką można schować niepotrzebne, głupie łzy,
wprost przed siebie krzyczeć słowa,
których nie usłyszy nikt..
otulona , jak welonem, niewidoczna,
czyjeś kroki nieswiadome śledzę z okna,
czyjeś zycie , które mija mnie porankiem,
kiedy siedzę zapomniana za firanką. '

Ewa.

Na wątku z poezją są Jej wiersze.ponoć ktoś zajął się ich wydaniem.

Kamo dziekuje za wiersz Ewity

Dobry wieczór
Przepraszam,ze tak mało tutaj jestem ,ale troche mam kłpotów rodzinnych.
Mysle ,ze to w niczym nie przeszkodzi zagladac na ten watek kazdej osobie .Moze z wierszem,,a moze z dowcipem,a moze z obrazkiem np o wiośnie.Czasem moze też tutaj pojawi sie komentarz lub miła muzyka.Chciałabym ,zeby na tym watku kazdy znalazł cos miłego ,kazdy też ma prawo lubić cos innego.Wazne ,by ten watek był sympatyczny,miły i potrafił pogodzić WSZYSTKICH.
Dzisiaj zamiast wiersza mam piosenkę która chyba jest aktualna,bo witamy WIOSNE.

http://w884.wrzuta.pl/audio/1B7BitYK...y_r.a.u._remix
Zapraszam

Witam.
Spójrzcie na godzinę! W nocy się zerwałam i na ten uroczy wątek
przygnałam. Wszak wiosna na dobre w naszym kraju się zadomowiła,
bo jej przejawy są za oknami i kalendarz o tym też obwieścił. Od
wtajemniczonych wiedzę posiadłam, że od tego roku przez ileś lat,
wiosna kalendarzowa będzie witana 20 marca a nie 21 jak dotychczas.

(niestety nie potrafię podać autora)
Pochyla się sosna ku sośnie i szumi ...
A o czym? O wiośnie,
że wiosna wędruje po dróżkach
i czary wyczynia jak wróżka.
Gdy wiosna uśmiechem zabłyśnie,
to z ziemi wyrasta przebiśnieg.
Gdzie stanie, w tym miejscu za chwilę
pojawia się śliczny zawilec.
Gdy wita się z wiosną leszczyna
to wiosna jej kotki przypina.
Stanęła dziś wiosna nad klonem
i klon ma już pączki zielone.
A dąb się ogromnie złości i też zielenieje ... z zazdrości.

WITAM wszystkich już WIOSENNIE

Ciebie Ninko za wczorajsze miłe odwiedziny
Ciebie Aniu ,ze byłas dzisiaj rannym ptakiem i zawiadomiłas nas ,ze przyszła wiosna.Za wiersz i inne słowa o tym watku.
Witam WSZYSTKICH wraz z wiosennym słonkiem


***[Zielono nam w głowie...]

Zielono nam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.


Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety
Rozdaję wokoło i jestem radosną
Wichurą zachwytu i szczęścia poety,
Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną

K. Wierzykowski

WITAM
Przepraszam,ale przez pewien czas nie będe obecna na wątku.Nie daje rady ,mam zbyt wiele problemów z synem.Mam nadzieje,że zostaniecie tutaj .Chciałabym poczytac razem z Wami
Haruki Murakami
Jest na świecie ta*ki rodzaj smut*ku, które*go nie można wy*razić łza*mi. Nie można go ni*komu wytłumaczyć. Nie mogąc przyb*rać żad*ne*go kształtu, osiada cias*no na dnie ser*ca jak śnieg pod*czas bez*wiet*rznej nocy.

Wyspy szczęśliwe..
 

One są tam gdzie....
nie ma miejsca na cierpienie,
serce znajdzie ukojenie,
rzeczywistość wymarzona ,
miłość ponad śmierć - wyśniona ,
w której cała się zatracę,
nigdy z bólu nie zapłaczę.
Tam jest życie z kimś dzielone
wiec podwójnie pomnożone.

Do wysp dążę z czasu biegiem
i zatrzymam się nad brzegiem ,
gdzie już tylko nieba skłon.

Tam się spotkamy - ja i on..

Witam wszystkich serdecznie!
 

Śliczne wiersze o wiośnie, opowiadają o tym,
co nie zawsze się zauważa w szare dni:)
U mnie jeszcze mało oznak wiosny i dość chłodno dzisiaj:confused:
Kamo, chciałabym trafić do takiej krainy
i zapomnieć o codziennych troskach:D
Marysiu, trzymaj się, wszystkie kłopoty przeminą
i wrócisz do nas mocniejsza:)

Wspomnienia

Tak trudno było mi zasnąć
wtopić się w złudną ciemność
poza mną dni utracone
gwiazdy pulsują nade mną
za oknem wciąż szumią drzewa
w zaroślach ptak cicho kwili
tak trudno pogodzić się dzisiaj
z utratą najmniejszej chwili...
a myśli trzepocą się nocą,
jak skrzydła szarego motyla
nim ciemność nocy przeminie,
nim brzask okienka uchyli
pobiegne do ciebie ukradkiem
pofrunę na sennych skrzydłach
otworzysz ciepłe ramiona
znów wpadnę w nie, jak w sidła
powrócą dni utracone,
ogrzeją serce marzenia...
tak wiele można odzyskać
zatracić się we wspomnieniach...


maluna

Witam :)
Byłam przez chwilę na wyspach szczęśliwych Kamy i pomarzyłam wspomnieniami Małgosi :)


Miłosne pytania

Pytasz co ci dam,
kiedy mnie pokochasz?

Dam ci wolność ptaka,
który lecąc hen w przestworzach
będzie wracać,
po pieszczotę,
czuły dotyk, czułe słowa,
które znajdziesz tylko
w mych ramionach.

Ofiaruję ci me serce,
zawsze szczere i gorące,
które w chwilach chłodu
zdoła ogrzać z siłą ognia.

Ofiaruję ciało,
które księżycową nocą
rozbudzoną i namiętną
ukołysze po spełnienie.

I pokażę tobie kraje i zakątki świata,
które pięknem, swym urokiem
oczarują i zachwycą.

O zachodzie będę opowiadał
ciekawostki i historie
w książkach baśnią zapisane,
a ty chłonąć będziesz każde słowo.

A bezchmurną nocą
obejrzymy razem
Perseidy deszczem spadające,
srebrnym blaskiem
lśniące w twoich oczach.

- A ty, co mi dasz?
- Nie wiem, czy pokochać cię potrafię.

17. 03. 2014
Astra

Witam :)
Dzisiaj deszczowo, siedzę w domu i czytam wiersze w necie.
Wklejam, piękny wiersz, który jest prawdziwą poezją :) :)

Ty ja i sny

W moim śnie tonę w turmalinie
wermutowych polan kwiecistych
czas tam jakby statyczny, nie płynie
jak obraz nieznanego artysty

w nim młodość i miłość szalona
i słodki szept płochych bezeceństw
kładąc usta, jak winne grona
na mych ustach - zostawiasz pieczęć

gdybym tak mogła sen ten zerwać
jak polny kwiat - bławatek lub mak
tworząc snów z tobą gruby zielnik
to każda pieczęć miałaby swój kwiat

swój kwiat złotawy każdy dotyk
zbudzona na jawie murszeję
gdy ranek, jak bezduszny despota
wlokąc mnie krzyczy...już dnieje... już dnieje...

Zofia Szydzik

Astro
 

Nie rozumiem Twego przykładu ' prawdziwej poezji ', a Twoja to nie prawdziwa ?Lubię twoje wiersze i znam Twoją skromność.
Pisz moja Droga i ratuj wątek.:)

Kamo
Astro
Ciesze sie .że można tutaj poczytac Wasze wiersze.Innym tez dziekuje za obecnosc i słowa.Proszę tutaj zaglądac! Moje kłopoty miną ,albo naucze siez nimi życ.
Pozdrawiam i życze miłych dni

Staff Leopold

Pogodnie patrzą...


Pogodnie patrzą me oczy,
Pogodnie,
Czy w niebie słońce, czy cienie,
By w nich czytali przechodnie
Wieść dobrą i pozdrowienie.

Radośnie śmieją się usta,
Radośnie,
Przyjacielskimi uśmiechy,
By ludzi, których los chłośnie,
Skrzepić słodyczą pociechy.

Wesoło dźwięczą me słowa,
Wesoło,
Wśród skwaru dróg czy zawiei,
By tym, co chylą w do? czoło,
Dodać otuchy, nadziei.

Lecz na dnie wszystkich tych rzeczy,
Lecz na dnie,
Jest wielki smutek człowieczy,
Serce cierpiące bezradnie,
Którego nic nie uleczy.

Witam :)
Kamo, czekam na Twoje piękne wiersze :)
Mariag, ładny wiersz Staffa i bardzo prawdziwy :)
Wróciłam ze szpitala, stąd mój wierszyk...

Zasnąć z nadzieją

Nie ma już wszechobecnej bieli,
a sale są przytulniejsze,
nie ma niemiłych zapachów.
Najtrudniejsze są noce,
czyjeś wołanie,
brzęczyk dzwonka
- ból z cierpieniem,
- jęk z umieraniem,
a potem rozpacz.
Nad ranem,
powitanie białych fartuchów,
wraz z nimi
pojawia się uśmiech i ulga,
słowo – dziękuję,
pożegnanie i powrót do domu.

W tym trudnym przetrwaniu
pomaga telefon,
zwyczajna komórka,
która dzwoni częściej
niż szpitalny brzęczyk.
To wspieranie bliskich
w słuchawkę wyszeptane,
słowa otuchy
i esemesy
- zaraz będę,
przyniosę twoje ulubione żonkile
i zapach wiosny.
I wtedy nocą można już zasnąć z nadzieją.

28.03. 2014
Astra

ASTRO!
TWÓJ WIERSZ "Zasnac z nadzieją "-czytałam go ,a łzy pojawiły się bezwiednie.DZIEKUJE
Witam Z NADZIEJĄ
Bedzie lepiej.Wiosna budzi wszystko .

Z nadzieją

Jeszcze się we mnie marzec rozwiośni
i wykiełkuje świeża zieloność.
Otworzy oczy śpiącej miłości.
Usta zapłoną.

Stanę na palcach, dosięgnę nieba.
Wyrwę się z piekła choćby na chwilę,
by w twoim cieple za dnia ogrzewać
chłodne motyle.

Zapomnę słowa płynące łzami.
Zebrane szepty powplatam w wiersze
miękkie jak łąki młodej aksamit.
Z wszystkich najbielsze.

Jeszcze rozbłyśnie niejedno światło,
gdy się w wiosenną zieleń zagłębię.
Z cichą nadzieją, że nie ostatnią.
Jeszcze się we mnie…



Zosiak

WITAJCIE
Mam nadzieje ,że na tym wątku tylko przez chwile było tak cichutko
Zyczę dnia bez kłopotów ,bez zmartwień

Astro
 

jak przykro , ze byłaś w szpitalu, ale za to zrodził sie wzruszający wiersz.Mam nadziej e, ze wszystko co złe masz juz za soba i że teraz będzie juz wszystko dobrze.

A teraz recepta poetki.....można się z tym nie zgodzić...

Jak przechować miłość

Zapomnisz , jeśli przebaczysz:
lśniące, kolorowe światło zmierzchnie.
Lepiej jątrz serce zawsze,
gniew przechowa miłość bezpiecznie.

Witam :)
Wróciłam z wiosną :)
Mariag, piękny wiersz o wiosennej nadziei :)
Kamo, Twój liryk zmusza do myślenia :)


Przepis na szczęście

Łyk powietrza,
krople deszczu,
złoty promień
zapach wiosny
i szum morza,
echo w lesie,
śpiew słowika,
i twój uśmiech,
śpiewny akord skrzypiec,
i koliber w ciszy zatrzymany,
wyszeptane – kocham,
czuły pocałunek
ciepły dotyk.
i westchnienie.

Wszystko to wymieszaj
z kolorami tęczy,
wtedy w szczęściu się zanurzysz,
szczęście będzie twoim życiem.

14.03. 2014
Astra

ASTRO dziękuje,ze zauwazyłas wiersz .który umiesciłam.Życze zdrowia .Pozdrawiam

WITAM!

Zyczę Wszystkim miłego dnia.Dnia bez smutku,bez złości ,dnia pełnego radości.

Jeszcze moment...

http://www.youtube.com/watch?v=CZYQTO5K4Qo
Nadeszła wiosna, pora zmian,
więc zrobię dziś porządek w duszy.
Apetyt znów na życie mam,
szczęście z oddali słodko kusi.

Wyrzucę wszystkie myśli złe,
odszukam uśmiech, co się zgubił,
i pójdę, obojętne gdzie,
wiecznej radości złożę śluby.

Popatrzę w niebo pełne gwiazd,
przejdę na życia jasną stronę,
tyle przed sobą jeszcze mam...
Tylko obejrzę się na moment

za złudzeniami, co jak ptaki
odlecieć muszą, bo czas na nie.
Czasem coś w życiu trzeba stracić,
by zyskać nieoczekiwanie.

autor

AnnWiecznaTęsknota

Witam :)
Podczytuję wiersze AnnaWiecznaTęsknota :)
Ja też o wiośnie :)

Wiosna

Przybiegła lekko i zwiewnie,
jak powiew motyli
z lnianym włosem muskanym
krystaliczno - złotym promieniem.

Pachnąca woniami łąk zielonych,
pachnąca tęsknotą brzasku
i obietnicą budzącego się życia.

Stopy otuliła mchem ,
uwiła wianek cesarską koroną,
wplatając weń żonkile,
jaśminowe żółcienie,
odurzając zapachem
kwiatostanu wiśni,
słodkim bzem.

Zatańczyła wśród drzew
zaśnieżonych bielą anielskiego kwiecia,
zatańczyła z wiatrem,
otoczona pieszczotą,
jak przepiękna kochanka
całowana czułym szeptem
- wiosno, wiosno
wymodlonym po zimowym śnie.

30. 03. 2014
Astra