dzień dobry
 

Widzę , ze Astra w dobrej formie , sypie wierszami dzięki którym ciągle pachnie wiosną.Pisz moja Droga, jak już kiedyś powiedziałam - " jesteś głównym filarem wątku ."

Mario wybierasz mądre wiersze , ja czasowo nie mam weny, bo i czasu też brak.Na wątek wpadam tylko na moment.Czekam lepszych czasów...:(

Temat wiosna przepięknie ubarwił wątek. Wszak to najpiękniejsza, najbardziej wzruszająca pora roku,
dodająca energii, pozytywnego myślenia i dobrych oczekiwań od losu. Także twórczego natchnienia.
Sprzyja takim nastrojom przepiękna pogoda - słońce i wysokie temperatury zmobilizowały przyrodę ...
i wybuchła cudownymi kolorami, rozwijającymi się na potęgę listkami na drzewach i krzakach,
a trawniki i działki już urzekają kwiatami, z dnia na dzień ich więcej i coraz piękniejsze.
Podziwiam tę bajkową przyrodę na codziennych spacerach.

Dzisiaj proponuję do czytania przeuroczy, ciepły, subtelny choć prosty, wiersz naszej koleżanki Kasydy
z 25.02 2012 (z moich zbiorów, do których Lena dorzucała czasami perełki swojej twórczości):

To taka fatyga niewielka
Nakarmić głodnego wróbelka
Odwdzięczy się nam ćwierkaniem
Przez zimę z nami zostanie.
Skowronek, czajka czy rudzik
W mroźny dzień nas nie zbudzi
A śmieszny malutki wróbelek
Zaćwierka i zaraz weselej.
Gdy świtem do ciebie przyleci
Do okna na parapecik
To sypnij okruszkiem lub ziarnem
Twa troska nie pójdzie na marne.
Przyleci tu z całą rodziną
nie dajcie im z głodu zginąć
Więc wołam do jasnej anielki
Kochajcie wszystkie wróbelki.

Weszłam w wiosennych podskokach i wychodzę, pozostawiając odwiedzającym życzenia miłych,
ciepłych, udanych dni, pełnych wspaniałych wiosennych wrażeń.
Wiosna to także ptaszki ...

WITAM!
Ania powitała Wszystkich pieknymi słowami o (jedni twierdza,że najpiękniejszej porze roku)wiosnie.
Aniu -dziękuję za wiersz Kasydy-miaŁam możliwosć przeczytania kilka z nich-są piękne.
Oczywiście Aniu -ptaszki to Wiosna
Kamo i Astro-dziękuje za Wasza obecność tutaj i jak zawsze czekam na Wasze wiersze.

Miłosc -to też wiosna

Wizard Oskar

Zachwyt poranka


Dzień powstał z kolan cicho i skrycie...
Muśnięcia pozdrowień rozbudzają zmysły.
Aromat dwóch filiżanek pachnie znakomicie.
Żal tylko, że wzruszenia nocy prysły.

Lecz już na niebie chmury długonogie.
Marzenia tango rozkoszne tańczą.
Odkładam w kąt refleksji demagogię.
Bo cóż one w zachwycie poranka znaczą?

Słoneczny blask wypełni rozkochane życiem oczy.
Ciepło promieni rozgrzeje oddychające nadzieją ciało.
I zgaśnie żal po pełnej namiętnych zwidów nocy.
Przytulić wargami taką świeżość, to wciąż za mało.

dzień dobry
 

Do wiersza Ani dorzucam innego autorstwa wiersz o ptaszkach.....

Zaufaj
siostro kawko
bracie wróbelku
na gałązce
na brzegu dachu
kiedy głód jest
silniejszy od strachu
a piórka wiatr rozwiewa
i w dziobie pusto
zaufaj
okruchom człowieczeństwa.

Witam :)
Faktycznie, bez śpiewu ptaków, nie było by wiosny :)
Dorzucam wiersz ...

Sroki

Deszczem, wiatrem
aura jest wzburzona,
dziś ponura i marudna,
smętne rekwiem gra.

A za oknem wielkie drzewa
przekrzywione, poskręcane
jeszcze nagie
wichrem wysmagane,
wichrem potargane.

Tylko sroki dzielnie
sobie radzą,
niczym zgrabne amazonki
zasiadają na konarach drzew
i w dzikim ich galopie
ze skrzydłami rozwianymi
wśród gałęzi klonowatych
wiją gniazda.

A kałuże rozbryzgane
błotnistymi podmuchami,
są dla sroki
materiałem scalającym,
by dom ciepłem
swym osłonił
urodzone w nim pisklaki
i do snu ukoił.

A ja patrzę i podziwiam,
to co dzieje się za oknem,
w domu nudno,
a na dworze
życie plecie się z naturą
z podmuchami szalonego wiatru
i z kroplami dżdżu.

16. 03. 2014
Astra

Ale super - jak miło usłyszeć "swiergot "ptaków.
Wiosna !!! Słyszymy ją wokół
Dziekuje ASTRO KAMO ANIU
Miłego wieczoru i pieknej nocy(oczywiście ze spiewem ptaszków)

WITAM WITAM WITAM

Życze słonka i wiele radosci.Radosci równiez z naszych spotkań na tym wątku

Szczęście jest zawsze tam gdzie je dojrzysz lub poczujesz sercem, dla każdego w innej oprawie i w innych wymiarach...
/Senna K./

WITAM

Widze,ze pusto na watku.Wydaje mi sie,że gdy mnie nie ma wiecej kolezanek tutaj zaglada.
Pozdrawiam

Może...



Nie wiem, jak trafiłeś do mnie,
Może z deszczem,ot, przelotnie.
Miałeś delikatne dłonie
I patrzyłeś tak upojnie.

Może kroplą deszczu byłeś,
Co ją słońce rozświetliło.
Coś szeptałeś, coś mówiłeś,
Albo wcale cię nie było.

Może ciebie wymyśliłam,
Twoje słowa i spojrzenia.
Może także kroplą byłam -
W deszczu rodzą się marzenia.

Zajączkowska Anna

Witam :)
Mariag, ładny wiersz o deszczowych marzeniach :)



Łapię sny

Śniłam o lazurach,
o podróżach i krainach,
marzeniami tylko były,
dziś w mych snach się objawiły.

Śniłam o kondorach
szybujących wraz ze światłem,
kontynenty mi nieznane
poznawałam zasiadając
na ich skrzydłach,
wiatrem potargana,
niezwykłością posmagana.

Śniłam wymarzonym snem
miał mieć tylko chwile miłe,
szczęściem wymyślone.

Nauczyłam się je łapać
i zamykać w swej szkatułce serca,
by w realnym świecie
pomagały burzyć
mury i bariery
wczoraj jeszcze
nie do pokonania.

13. 03. 2014
Astra

ASTRO-z Twoim wierszem trzeba tylko marzyć.Pozdrawiam

Czasami myśl się z myślą mija,
a słowo nie ogrzewa dłoni,
czasem zdarzy się taka chwila,
co niepotrzebnie trochę boli.
Czasami idziesz inną drogą,
wcześniej się kładziesz,
później wstajesz.
Czasem chcesz pobyć
tylko z sobą, podążać tropem
własnych marzeń.
Czasami coś jest bez znaczenia,
choć wcześniej było najważniejsze,
Czasem potrzeba smugi cienia,
by jutro pragnąć jeszcze więcej...z netu

prezentuję cudze wiersze
 

sprzedaję myśli
rzeźbione przeżyciami
może ktoś kupi
odłoży na półkę
niech stoją
może uśmiechnie się
może....
nie powieli moich błędów.

Astro marzycielko - wędruj na skrzydłach ptaków przy tym wiosennym koncercie.Zabieraj inne uczestniczki tego wątku w podniebne podróże.
http://youtu.be/8U3ybygQVRM

Witam ... wątkowe dziewczyny, bo chłopaków chwilowo brak - wątek dość schowany i zapewne jeszcze szukają do niego drogi. Ja także byłabym jeszcze na etapie poszukiwania gdyby nie podpowiedzi Marysi czyli wg nicku Mariag2).

Kama "zawiośniła" wiosennymi śpiewami ptaków, to ja włączyłam się w ten nurt przynosząc na wątek trele ptaszków leśnych. Kto jest wrażliwy na takie subtelności, to zapewne znajdzie przyjemność w słuchaniu ptasich koncertów.
http://www.youtube.com/watch?v=RS8gRT1W6_k

A ptaszyny jakie zamieściłyście na wątku to nie konkurencja, a tylko potwierdzenie, że ptaszęta wszystkie są cudne, a nawet czasem rozczulające, jak ta sroka (chyba) ze zdobyczą w dziobie, (którą zapewne trzyma dla swoich młodych) zamieszczona przez Astrę. Piękny obrazek, bo taka pełna uroku jest przyroda.

4.04 br #984 Kama zamieściła niby prościutki/skromniutki krótki wierszyk, który urzekł mnie nie tylko swą prostotą ale także faktem, że właśnie w takiej konwencji przekazał wzruszające, piękne przesłanie. Dlatego je przypomnę ...

"Zaufaj
siostro kawko
bracie wróbelku
na gałązce
na brzegu dachu
kiedy głód jest
silniejszy od strachu
a piórka wiatr rozwiewa
i w dziobie pusto
zaufaj
okruchom człowieczeństwa."
W imieniu własnym bardzo dziękuję Kamo. Wzruszyłam się.

4.04 br #985 Astra - świetnie, realistycznie podpatrzona przyroda np. cyt. "... Tylko sroki dzielnie sobie radzą // niczym zgrabne amazonki // zasiadają na konarach drzew."
Jakaż ta przyroda cudna, wręcz bajkowa, gdy tylko człowiek jej nie psuje.

Namawiam niekoniecznie, tym razem, do aktywności ale namawiam do czujności, bo ... świętowanie nam się szykuje. Nieistotne czy skromne czy huczne, czy będą się lały szampany czy uczcimy to w inny miły lub oryginalny sposób, ale odnotować ten fakt trzeba z kronikarskiego wręcz obowiązku - lada moment na wątku stuknie obcasami 1000 post!!!

Sporo miejsca na wątku (wraz z wiosną) zajęły ptaszki, to jeszcze trochę ich śpiewu załączam:
http://www.youtube.com/watch?v=Z84nSQ5Aalc

A ten post z zupełnie "innej beczki", choć też z przyrodą w tle. Ale za to z morałem.

Wiersz o kotach "Czarny kot" Fr.Klimek
Mówią, że czarny kot przynosi pecha.
Chciałem ten problem zbadać naukowo,
czy to wrodzona taka kocia cecha,
czy tylko ludzie plotą to i owo.
Najpierw naradę powołałem biegłych,
którzy z tą sprawą stykają się co dzień.
Na obrady 3 koty przybyły :
2 czarne, 1 biały i 1 przechodzień.
Analizując rzecz z właściwej strony,
z punktu widzenia człowieka i kota,
dziwi skąd u niektórych aż taka głupota.
I chociaż każdy miał teorię własną,
efekt dociekań był zgodny i szczery.
Pecha przynoszą - stwierdzono jasno -
wyłącznie czarne ludzkie charaktery.


Kociaki nawet "zawiane" potrafią być przyjaciółmi w potrzebie.

Piękna wiosna trwa i ... niech trwa jak najdłużej,
nawet gdyby przez rok, to też się nie obrażę,
bo upalnego, dusznego lata nie lubię.
Za co wrażliwych na tym tle, przepraszam.
Ja ciągle upajam się wiosną jak narkotykiem.
Trochę jej cudnych barw Wam na wątku zostawiam:

Oj, potrafisz Marysiu szperać w necie znajdując takie perełki jw.
Refleksyjny i subtelny ten wiersz. I taki swojski, bez pompy i zadęcia ...
O zwykłej codzienności. Niby szary, bez emocji, bez entuzjazmu ...
A jednak ten prosty sposób przekazu podoba mi się.

Kamo dziekuje za ostatni wiersz
Aniu-jestem tak mile zaskoczona.Dziekuje za Twoje komentarze-jak zawsze bardzo trafne.Potrafisz tak pieknie napisac o tym z czym chcesz sie podzielić z Nami.Bardzo to cenne,ale ja nie [potrafie takimi słowami Tobie podziekowac
Aniu zgadzam sie z toba,że WIOSNA to najpiekniejszy okres w przyrodzie .Z WIOSNĄ budzi sie przyroda,nowe życie ,nowa wiara i nowe marzenia.
Pozdrawiam Ciebie i Wszystkich,którzy tutaj zaglądaja


Bez miłości ludzkość nie mogłaby istnieć ani jednego dnia.
Autor: Erich Fromm,

WITAM WIOSENNIE

Spokojność


Zbudzić się, zerwać, uchylić firanek,
Wyjrzeć w kwietniowy, błękitny poranek,
Gdzie tylko wierzby kwitnące się złocą
I tylko brzozy białym pniem migocą -
A na toń niebios, wiosenną i bladą,
Fijoletową sieć gałązek kładą...

Obejść kasztany, których pąki, lśniące
Nowymi soki, łowią chciwie słońce
I główki śmiało w przestrzeń prą błękitną,
Czując, że jutro w śnieżną kiść zakwitną...

Chodzić po słońcu - powoli - jak we śnie,
Wokoło sadu, gdzie kwitną czereśnie,
U węgła domu przystanąć - posłuchać,
Bo już gołębie zaczynają gruchać
I wilga gwiżdże w południe nad sadem,
Gdy owad w trawie goni się z owadem.
A w wieczór, kiedy gwiazdy wyjdą z toni
Błękitnej, słowik pieśń swą ślubną dzwoni,
Dziwiąc się wielkiej księżycowej łodzi,
Co z białym żaglem na Ocean wschodzi.
Słuchać tej pieśni, która pierś rozpiera
Ogromnej ziemi i w niebie zamiera,
Ginąć w tej woni sadów i błękicie.
Pić to wokoło budzące się życie-
fragm wiersza K.M.Gorskiego

Witam :)
Na wątku miło, wiosennie :)
Ja dzisiaj przynoszę wiersz, mojej ulubionej poetki z netu :)


Dopóki

Chciałabym tobie dać wiązankę
pachnącą majem, letnim świtem;
świerszcze grające w macierzance,
gdy dzień się śmieje seledynem.

I wszystkie barwy, zapach łąki,
westchnienia sosen, ciszę sadów;
jaskier na trawie się złocący
i niebo z lekkich chmur plejadą.

Na wieczór - srebrny blask księżyca
i rozkwit gwiazd w jeziornej toni.
Chciałabym z tobą się zachwycać,
dopóki czas nas nie dogonił...

EWA PILIPCZUK

fragment..
 

' Uwierz wiośnie,
znowu cię zachwyca
gdy przyszła z ciepłem
i życiem dysząca
Dla jasnych dni
i nowych wtajemniczeń
przecierpi wszystko
dusza twa tęskniąca '.

Witam :)
Zostawiam świąteczny wierszyk i kartkę z życzeniami dla wszystkich :)

Moje Święta

Poranek słońcem mruży mi oczy
ptaki odświętne mają ubranka,
drzewa zieleńsze wdziały sukienki
i ja ubrałam tę najładniejszą
w różu sasanka.

Muzyka kojąco sączy się z radia
nastraja serce radosnym echem,
miłosny uśmiech posyłam tobie,
stół już okryłeś obrusu bielą
i czekasz na mnie z tajemną miną
w koszyczku zając coś przyniósł.

To nic, że sami, lecz nie samotni
raczyć będziemy smakołykami,
potem spleciemy dłonie w uścisku
i w cieple rodzinnym spotkamy innych,
by wspólnie spędzić świąteczne chwile
w zapachu wiosny, słońca rozbłysku.

A gdy usłyszę odległy głos córki,
nasze uśmiechy na srebrnym ekranie
będę wiedziała, że nic już nie trzeba
bo szczęście jest moje.

11. 04. 2014
Astra

WITAM
Wielkanoc juz za pare dni.Astra pieknie o tym przypomniała swoim wierszem. Dziękuje
Może jeszcze ktoś znajdzie troche czasu i tutaj zajrzy

Wielkanoc - Jan Lechoń

Droga, wierzba sadzona wśród zielonej łąki,
Na której pierwsze jaskry żółcieją i mlecze.
Pośród wierzb po kamieniach wąska struga ciecze,
A pod niebem wysoko śpiewają skowronki.

Wśród tej łąki wilgotnej od porannej rosy,
Droga, ktorą co święto szli ludzie ze śpiewką,
Idzie sobie Pan Jezus, wpółnagi i bosy
Z wielkanocną w przebitej dłoni choragiewką.

Naprzeciw idzie chłopka. Ma kosy złociste,
Łowicka jej spódniczka i piękna zapaska.
Poznała Zbawiciela z świętego obrazka,
Upadła na kolana i krzyknęła: "Chryste!".

Bije głową o ziemię z serdeczną rozpaczą,
A Chrystus się pochylił nad klęczącym ciałem
I rzeknie: "Powiedz ludziom, niech więcej nie płaczą,
Dwa dni leżałem w grobie. I dziś zmartwychwstałem."