[gratka]

Nasze tu bycie


Snują się cienie po gratkowie
Przychodzą ogrzać się, doglądnąć chatę
Może realne, może tylko w mojej głowie…
Jest dziadek Józef z Antkiem,
swoim bratem
Przy naleweczce dziadek nocą powie
Jak sadził sad, jak stawiał dom
Jakie marzenia miał i sny
Gdy konie nocą pasł
Jakie miał ulubione psy,
I jak powoli gasł….
Czasem Nikuś zjawi się znienacka
nasz kundel najmądrzejszy w świecie
z nim Józef, chaty odnowiciel.
I wspominamy pogmatwane życie
jak prostowaliśmy je wspólnie,
Intuicyjnie, pracowicie.
Nasze tu bycie.
Razem szukaliśmy odtrutki
na poniżenia, traumy, smutki.
Znaleźliśmy ją w sobie.
W gratkowie.





gratka, gratkowo 2017