[Martyna321]

Witam !

Religia kosmiczna

Albert Einstein o religii

Fragmenty artykułu :

Einstein uważał, że religia jest wytworem ludzkim. Nie zrodziła się w wyniku żadnego objawienia czy szczególnego wglądu, dzięki któremu człowiek miałby być w stanie trafnie rozpoznać, że istnieje coś więcej niż ten świat, że on sam i wszystko, co go otacza, reguły moralne rządzące jego życiem pochodzą od jakiegoś bytu będącego stwórcą świata i człowieka. To człowiek „stworzył” Boga i religię, ...

Religijność kosmiczna

Na czym polega religijność kosmiczna? Według Einsteina wiąże się ona z poczuciem nicości człowieka oraz wzniosłości i cudownego porządku przyrody. Uznawał, że owo poczucie występowało już na wczesnych etapach pojawienia się religii, ale dziś najwyraźniej przejawia się w buddyzmie, choć wielu heretyków różnych epok było napełnionych tym typem religijności. Einstein pisał o niej jako o „najwyższej religijności”:

Jednostka czuje nicość ludzkich pożądań i celów oraz wzniosłość i cudowny porządek objawiający się w przyrodzie, a także w świecie myśli. Odczuwa ona indywidualną egzystencję jako coś w rodzaju więzienia i chce przeżywać całość tego, co istnieje jako coś jednolitego i sensownego. Zalążki religijności kosmicznej znajdujemy już we wczesnym stadium rozwoju […]. Znacznie silniejsza jest składowa religijności kosmicznej w buddyzmie […].
Geniusze religijni wszystkich czasów wyróżniali się ową kosmiczną religijnością, nieznającą dogmatów ani Boga pomyślanego na obraz i podobieństwo człowieka. […] właśnie wśród heretyków różnych epok znajdujemy ludzi napełnionych tą najwyższą religijnością.

Religia kosmiczna ma być, jak przewidywał Einstein, religią przyszłości. Jego zdaniem dobrze odpowiada jej buddyzm, ze względu na brak w nim idei osobowego Boga. Taka religia, w której nie ma mowy o Bogu osobowym, jest właśnie w stanie tworzyć harmonijny związek ze współczesną nauką:

Religia przyszłości będzie religią kosmiczną. Przekroczy ona osobowego Boga i odrzuci dogmaty i teologię. Obejmując to, co naturalne, i to, co duchowe, odnajdzie oparcie w umyśle religijnym, powstałym z doświadczenia wszystkich naturalnych i duchowych rzeczy jako pełnej znaczenia jedności. Buddyzm odpowiada temu opisowi. Jeżeli istnieje jakakolwiek religia, która jest w stanie podołać współczesnym wymaganiom nauki – jest nią Buddyzm.

Religijność kosmiczna a nauka

Religijność kosmiczna bardzo dobrze, zdaniem Einsteina, współgra z nauką, a nawet stanowi jej siłę napędową. Wynika to z wiary w racjonalność ukrytą w przyrodzie i zdolność rozumu ludzkiego do przeniknięcia, poznania i zrozumienia ogólnego ładu Wszechświata:
...religijność kosmiczna jest najmocniejszą i najszlachetniejszą sprężyną napędową badań naukowych. […] Jakże głęboką wiarę w rozumność budowy wszechświata i jaką tęsknotę za zrozumieniem choćby najmniejszego przebłysku rozumu objawiającego się w tym świecie musieli żywić Kepler i Newton, by w samotnej pracy przez wiele lat potrafili rozwikłać mechanizm mechaniki nieba! […] Tym, co daje takie siły, jest religijność kosmiczna.

https://www.youtube.com/watch?v=LQh0m9y6qtM

Pozdrawiam