Prośba
(W dzień Najśw. Panny Gromnicznej)
Oddawna jest w narodzie
o Tobie taka wieść,
że pomoc w złej przygodzie
gotowaś zawsze nieść.
Że kiedy zimą trwoga
od wilczych grozi stad,
odpędzasz je od proga
i strzeżesz ludzkich chat.
Na skraju sioła stajesz,
gromnicę biorąc w dłoń
i blaskiem tym nie dajesz
przystępu zwierzom doń.
O, nasza Ty Opieko,
dziś inny czycha wróg-
już nędza niedaleko,
śmierć pełznie za nasz próg.
Więc stań przy polskim stole,
gromnicę weź do rąk,
niech spędzi precz niedole
ten światła jasny krąg.
(Ks.Franciszek Błotnicki, w 1917 roku)