Opiekuję się 88 letnią Mamą. Jest bardzo ciężko. Przeraża mnie tylko mysl, żeby nie zachowywać się tak jak ona. Dlatego pomysł o domu dla seniorów był mi tak bliski. Ale kiedy tam iść? Dziś wydaje mi się termin dość odległy.Jednak gdy przypominam sobie Mamę w moim wieku potrzebowała pomocy. A może to moja nadopiekuńczość?
Może trzeba zostawić taką osobę samą sobie i niech się dzieje wola nieba. Tylko trzeba mieć takie usposobienie. Jedni mają inni nie.
Ja na siłę zabrałam Mamę do siebie, nie muszę dochodzić 3km, na bieżąco wiem co się dzieje, ale na bieżąco mam jej uwagi docinki złosliwośći. Mimo wszystko jest mi teraz łatwiej, a Mama jest w lepszej kondycji,/ ja w gorszej/.Trzeba dużo zdrowia ,żeby znosić trudny okres starości własnej i osób którymi sie opiekujemy
|