Wyświetl Pojedyńczy Post
  #796  
Nieprzeczytane 16-12-2018, 19:26
Mar-Basia's Avatar
Mar-Basia Mar-Basia jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jul 2008
Miasto: Europa
Posty: 33 587
Domyślnie

226 lat temu, 16 grudnia 1792 w Livorno urodził się Antonio Corazzi, włoski architekt, wybitny przedstawiciel późnego klasycyzmu; zaprojektował i zrealizował w Warszawie m.in. Pałac Staszica, Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz budynek Teatru Wielkiego.



Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neoklasycyzmu w architekturze europejskiej.

Ur. się w Livorno (Włochy), studia ukończył we Florencji (1816). Z inspiracji Stanisława Staszica przybył do Warszawy na zaproszenie rządu Królestwa Polskiego (1818). Generalny budowniczy rządowy, pierwszy członek Rady Architektonicznej (1819).
Przez 28 lat pobytu w Polsce stał się rdzennie polskim architektem. Poza Polską nie stworzył żadnego większego dzieła. Samodzielnie lub pod jego kierunkiem powstało tu łącznie 48 budynków. Był twórcą monumentalnych budowli: pałacu Towarzystwa Przyjaciół Nauk (1820), pałacu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych (1823), pałacu Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu (1824), gmachu Komisji Województwa Mazowieckiego (1824), pałacu min. skarbu (1826), gmachu Izby Obrachunkowej (1827), gmachu Banku Polskiego ze skrzydłem w ul. Elektoralnej (1828), Teatru Wielkiego (1833) – urbanistycznej chluby stolicy. Był też twórcą około 30 szkół i budynków mieszkalnych: Instytutu Gospodarstwa Wiejskiego w Marymoncie, pałacu arcybiskupa Hołowczyca przy Nowym Świecie (1820), domu własnego przy ul. Wiejskiej (1828), domu przy zbiegu Senatorskiej i Bielańskiej (1827), domu Głuszyńskiego przy ul. Przechodniej i Elektoralnej (1835), willi Sokołowskiego w Al. Ujazdowskich (1845) i in.

Cechą jego projektów monumentalnych było rozrzutne stosowanie frontonów i portyków kolumnowych, z wyjątkiem pałacu min. skarbu, gdzie operował formami cinquecenta.

Przyczynił się do sprowadzenia do Polski Henryka Marconiego, Franciszka Marii Lanciego i in. twórców. Wśród jego uczniów i współpracowników byli m.in.: Alfons Kropiwnicki, Adam Idźkowski, Stefan Baliński, Adolf Loewe. W 1845 r. opuścił Polskę, udając się do Florencji. Tu otrzymał tytuły: członka prof. akademii florenckiej (1847), członka akademii w Perugii (1862), członka włoskiego stowarzyszenia artystycznego (1864). Zmarł we Florencji w opuszczeniu i niedostatku.



Antonio Corazzi
http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/...azzi-17921877/
http://omp.wedrowkiwloskie.pl/antonio-corazzi/


Teatr Wielki


Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu w Warszawie


Pałac Mostowskich w Warszawie



Watek ten jest zbiorem przeróżnych artykułów, fotografii znalezionych w Internecie i prasie oraz w ksiazkach historycznych. Wpisy zawierają źródła i odnośniki.
__________________
Kozła bój się z przodu, osła z tylu, a złego człowieka ze wszystkich stron.
Szczęśliwego człowieka nie można obrazić. Można go tylko rozśmieszyć
Dla zasady robie screeny wszystkich moich wypowiedzi!
Odpowiedź z Cytowaniem