Wieczór
Skrzydlate myśli pełne uroków
przybyły do mnie wieczorną porą
i mój wewnętrzny, dziwny niepokój
gdzieś w ciemnej głębi wreszcie utonął.
Bo dobre myśli jak szczęścia chwile
przynoszą spokój, kojąc tęsknoty.
Kiedy więc życie jest zbyt zawiłe,
mogę zapomnieć życiowe sploty.
Czy to labirynt gwiezdnych klejnotów
na który patrzę przez moje okno,
czy sierp księżyca świecący w mroku
sprawił, że znowu mam myśl pogodną.
Bezwietrzna cisza i srebrne niebo,
gdy i szemrzące usnęły drzewa,
zjawił się pejzaż z gwiezdną scenerią
którego właśnie dziś mi potrzeba.
Niby po burzy, tak wyciszony,
pod baldachimem ciemni kosmosu
będę miał wreszcie sen upragniony
bez zbędnych żądań od swego losu.
Kp.
Dorotko, Bachorku,dziękuję za wspaniałe wiersze. Ile ja musiałbym się naszukać, żeby znaleźć takie perełki?!
|