[eledand]

Założycielowi tego wAtku życzę wszystkiego dobrego.
Mieszkam przy lesie i dopiero teraz wiem jak nasza przyroda jest wspaniała.
Zaraz na początku gdy z mężem poszłam na grzyby zgubiłam się.Byłam zgrzana spocona płakałam i wołałam aż spotkałam drwali i do tego sąsiada drwala z koniem.Cała wieś ze mnie się śmiała. "Nic do śmiechu - jak sie lasu nie zna".



Drugim razem także na grzybach: mąż pojechał na rowerze troche wcześniej a ja powoli także na rowerze się powlokłam i naraz słysze łamanie gałązek świerkowych i w tym momencie mój mąz mnie zawołam i ja stanęłam chcąc nawrócić w tym czasie wyskoczył z lasu ogromny Jeleń byłby mnie stratował.
Trzęsłam się jak galareta ze strachu ale znaczy się miałam jeszcze żyć.