[kpwalski]

Synku, pora ci się żenić,
rzekł ociec do syna,
musisz stan swój jednak zmienić,
bo nadchodzą żniwa.

Choć pójdziemy do sąsiada,
ma córkę jak łanię,
ty posiedzisz, ja pogadam,
będziesz mężem dla niej.

Tato, ona ma dwóch synów,
każdy z innym chłopem,
ją nie wezmę, o niej nie mów.
Coś znajdziemy potem.

Jej synowie-pięćset plusy
więc tu straty niema
ale trudno, nie przymuszę,
innej żony trzeba.

Weź no Kaśkę z końca wioski,
dobra, pracowita.
Do roboty i do książki,
ideał kobita.

Tato, ona jest jak szafa,
a ja chuderlawy
i choć ona i bogata
ale słoń z postawy.

Westchnął ojciec, trudny chłopak,
gdzie on znajdzie żonę.
Wszystko idzie mi na opak,
widać tak sądzone.
Kp.