[kryba]

*Modlitwa Anioła*

Codziennie ślę modlitwę swą za siebie i za bliskich,
a tu dziś anioł pyta, czy pomodlę się za wszystkich?
I za tych, co w kajdanach zła zakuci całe życie.
I za tych, którzy choć są źli o dobru marzą skrycie.
Za nieprzyjaciół moich też – lecz, czy ja takich miewam?
I za tych biednych, którym już i żyć się odechciewa.
Czy jedno ''zdrowaś'' szepnę dziś za wychudzone dzieci,
co chleba łakną, za ten świat, co słusznie zwie się Trzecim.
I za samotnych obok mnie, o których nawet nie wiem,
za chorych, smutnych w blasku dnia, za słabych i za ciebie.
Aniele – pytam, powiedz mi, czemuż ci tak zależy,
aby ku niebu raz po raz wysyłać sznur pacierzy.
Lecz anioł mi nie odrzekł nic, z modlitwą w niebo pomknął.
A spośród gęstych, ciemnych chmur wyjrzało nagle słonko.
(z netu)