[Vika]

W krzyżu cierpienie

W krzyżu cierpienie,
w krzyżu zbawienie,
w krzyżu miłości nauka.
Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może,
ten nic nie pragnie ni szuka.

W krzyżu osłoda,
w krzyżu ochłoda
dla duszy smutkiem znękanej;
kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie
w boleści sercu zadanej.

Kiedy cierpienie,
kiedy zwątpienie
zada bolesne ci rany,
gdy cios się zbliża, pospiesz do krzyża,
w nim nam ratunek jest dany.

Gdy twoje serce
jest w poniewierce,
wielu cię ludzi zawiodło,
sam nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj,
krzyż niech ci służy za godło.

Gdy wśród żywota
biedna sierota
stoi od ludzi wzgardzona;
krzyż będzie światem, ojcem i bratem,
gdy go przytulisz do łona.

Gdy rozpacz w łonie,
serce ci tnie,
łzami zalane powieki,
ukrzyżowany Pan twój nad pany
od ciebie jest niedaleki.

U Twego krzyża
dusza się zniża,
spójrz, Panie, na nią łaskawie;
mój Zbawicielu, Odkupicielu,
daj odpocznienie w swej sławie!

https://www.youtube.com/watch?v=Utxog5orcNw

Ten piękny wiersz napisał w r.1869

ks. Karol. Antoniewicz

opr. ks. Jan Siedlecki 1928