We wczesnym dzieciństwie stwierdzono u mnie krótkowzroczność. Dawne to były czasy i jedynym lekarstwem były coraz silniejsze szkła. Kiedy zaś pojawiła się zaćma - żyłam przez rok prawie po omacku. Kiedy lekarz przygotowujący do zabiegu spytał mnie, czy chcę chodzić bez okularów, potraktowałam to jako żart. Owszem, czytałam o takiej możliwości, ale uznałam to za reklamowy chwyt. Obawiałam się, że bez okularów będę wyglądała dziwnie i nie przyzwyczaję się. A teraz mi żal. Na razie chodzę bez szkieł i czuję, jaka to wygoda, jednak za późno na zmianę.
__________________
W życiu bywają noce i bywają dnie powszednie, a czasami bywają też niedziele. (Maria Dąbrowska)
|