[Martyna321]

Witam !

Witaj Kobra !

*

Któż nie uległ w swoim życiu czarowi legend i podań. Tajemnicze, cudowne historie wzbogacają naszą wyobraźnię i prowadzą nas do krainie dziwów, gdzie krzyżuje się: niemożliwe z realnym. Bohaterowie krainy przenikają do naszej rzeczywistości nie tylko w sferze wyobrażeń.
Tak właśnie jest z szeptuchą, ......

Tę bajkową znachorkę, czarownicę, leśną babę spotkać można i dziś. Wystarczy dobrze poszukać.


Kim jest szeptucha ?




Szeptuchy, zamawiały chorobę. Zamawianie oznacza w potocznym języku zaklinanie, zażegnywanie choroby. Starsza kobieta obdażona wiedzą przekazywaną z pokolenia na pokolenie wciela w życie praktyki lecznicze z modlitwą i jak niektórzy wspominają ze znajomością magii.

Szeptun (szeptunka, szeptucha) – uzdrowiciel, bądź też uzdrowicielka ludowa, oferująca swoje usługi osobom wierzącym w moc leczenia. W Polsce występują głównie w rejonie Podlasia. Przeważnie są to osoby wyznania prawosławnego. Ich działalność bywa jednak też uważana za praktyki pogańskie, na które nie ma miejsca w chrześcijaństwie.

Magiczna moc słowa i gestu w rytuale uzdrawiania podlaskich szeptuch.



Ludowym uzdrowicielom nadaje się różne nazwy, zależnie od regionu i tradycji. Na Podlasiu na określenie kobiet uzdrowicielek obok terminów „babka” i „starucha”, używa się nazwy „szeptucha”.

Czy wszystkie mądre baby nazywano szeptuchami? Otóż nie, nie każda mądra baba była szeptuchą. Szeptuchami nazywano te, które szeptały, miały dar komunikacji z bóstwami, rozwiniętą podświadomość i niezwykłe umiejętności. Oczywiście, żadna nie biegała z różdżką i nie rzucała zaklęciami w sąsiadów. W odniesieniu do Podlaskich szeptuch, mówi się, że nazwa wzięła się od szeptania uroków.

*



Jesteśmy wnuczkami kobiet, których nie udało wam się spalić




Pozdrawiam