[amelia]

Obiady jarkowe

-Na co skarbie masz ochotę? - pyta wierna mu kucharka
-Może odgrzej mi leniwe - słychać głos zmęczony Jarka
Julia długo nie czekając, gaz w kuchence rozpaliła
I pokaźną porcję klusek na patelnię nałożyła
-Ze skwarkami i cebulką czy po prostu polać masłem?
Niewyspany Jarek odparł: daj z zasmażką i chodź z ciastem
Jak skowronek, wręcz w podskokach podłożyła mu makowiec
Prezes rozsiadł się w fotelu, pochłaniając jak tankowiec
-Dobre to to, sama piekłaś czy kupiłaś już gotowe?
-Ależ słonko z mojej ręki, ciasto ugniatałam dobę
-Mak kupiłam na bazarze i podwyżek nie widziałam
Prezes mlasnął połechtany "z takim wsparciem wiele zdziałam"
Sięgnął po ostatnią porcję, z pełną gębą oznajmiając
-Jak się życie zna i ceny, można na nic nie zważając
-Żyć jak książę albo księżna, prawda Julio z trybunału?
-Oczywiście mój prezesie, rośnie w siłę kraj pomału
-Z kolan wstaje górnik, hutnik, rośnie serce robotnika
-Mogąc żyć na koszt sędziego, służby zdrowia, urzędnika
-Mogąc wreszcie pluć na szkołę, gardząc wiedzą i nauką
-Nie przejmując się kulturą, edukacją, jakąś sztuką
Wuc Jarosław nie krył dumy - dobra, dawaj te leniwe
-Mam apetyt dziś ogromny, choć na głowie włosy siwe
-Ależ skarbie, żadne siwe, takie mają ci z totalnej
-Ty masz srebrem przystrojone wokół głowy swej owalnej
Uśmiech posłał jej Jarosław, mocno już wybrakowany
Takiej właśnie chciał pochwały, takiej wiernej "lepszej" zmiany
-A jak toczy się kampania przeciw sortom z opozycji?
-Polecenia wszystkim znane? Przekazane do milicji?
-Oczywiście mój kochany, służby wszystkie zaprzęgnięte
-Gaz nabity, tarcze w dłoniach, pałki i kajdanki wpięte
-Czyli wszystko pod kontrolą? Ruszać się nie muszę z domu?
-Niczym głowy nie zaprzątaj, nie podskoczą tu nikomu
Prezes dojadł porcję słuszną i uwalił się w salonie
Julia kocem go nakryła, w pacierz mu składając dłonie
-Wodzu nasz umiłowany, ty tu utnij sobie drzemkę
-Ja ze Stasiem się naradzę, wezmę Krysię też, sarenkę
Wuc otworzył z wolna oczy i mamrocząc tak zapytał
-A jak z Stasiem się pracuje? grzeczny czy też może brykał?
-Grzeczny wodzu i oddany, mówi że znów młodość czuje
-Kiedy śle na ludzi wojsko i w kajdanki naród kuje

Grzegorz Stanulewicz