Dzwon Zygmunta, Dzwon Zygmunt - najsłynniejszy i do niedawna największy polski dzwon, znajdujący się w katedrze wawelskiej, ufundowany przez Zygmunta Starego. Dzwon wykonał w krakowskiej ludwisarni ludwisarz Hans Beham z Norymbergi w 1520 roku, a umieszczenie na wieży miało miejsce 9 lipca 1521 roku. 13 lipca 1521 Kraków po raz pierwszy usłyszał jego głos. Na płaszczu dzwonu widoczne są postacie świętych: Zygmunta i Piotra. Znajduje się tam także herb Polski i Litwy.
Według legendy dzwon został odlany ze zdobytych armat. Jego serce pękało już co najmniej dwa razy: w 1862 i w Boże Narodzenie 2000, ale za każdym razem niezwłocznie odlewano nowe.
Bicie w dzwon Zygmunta oznajmia tylko święta i uroczystości kościelne i państwowe oraz najważniejsze wydarzenia w życiu Polski lub Kościoła katolickiego. Bił na przykład wieczorem 2 kwietnia 2005, po ogłoszeniu śmierci papieża Jana Pawła II (tak samo, jak 27 lat wcześniej, po wyborze Karola Wojtyły na papieża), poprzednio zaś - 30 kwietnia 2004 roku po mszy św. w intencji Ojczyzny, odprawionej w Katedrze Wawelskiej z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, a także 1 września 1939 roku, kiedy to Polska została zaatakowana przez Rzeszę Niemiecką.
Jan Matejko - Zawieszenie dzwonu Zygmunta