17 lipca – w nocy z 16 na 17 lipca 1918 roku Mikołaj II Romanow, ostatni cesarz rosyjski, król Polski, wielki książę Finlandii, panujący w latach 1894 – 1917, został zamordowany na polecenie bolszewików w Jekaterynburgu.
Po rewolucji lutowej w Piotrogrodzie 8 marca 1917, Rząd Tymczasowy zażądał abdykacji od Mikołaja Romanowa. Byłego cara z rodziną osadzono w areszcie domowym w Carskim Siole, a w lipcu 1917 przewieziono ich do Tobolska.
Po wybuchu rewolucji październikowej bolszewicy uwięzili rodzinę carską w Jekaterynburgu. Kiedy do miasta zbliżyły się oddziały Czechosłowackiego Korpusu w Rosji, Uralska Rada Delegatów Robotniczych, Chłopskich i Żołnierskich skazała (prawdopodobnie za zgodą W. Lenina) uwięzionych na śmierć; w nocy z 16 na 17 VII zamordowano Mikołaja, Aleksandrę Fiodorownę i ich dzieci: Olgę, Tatianę, Marię, Anastazję i Aleksego. Ich szczątki, odnalezione w 1991. roku zostały w 1998 pochowane w soborze Twierdzy Petropawłowskiej.
W 2000 r. Mikołaj Romanow został beatyfikowany przez rosyjską Cerkiew prawosławną jako męczennik za wiarę.
__________________
W życiu bywają noce i bywają dnie powszednie, a czasami bywają też niedziele. (Maria Dąbrowska)
|