[Lulka]

Napisał tar-ninka

Lulko z wielką przyjemnością zwiedzałam dzisiaj razem z tobą ten piękny kraj
Przydała mi się taka podróż bardzo , dziękuję

Tarninko, dziękuję

Bachorek
Ja dopiero teraz bo nie lubię zbiorowych wycieczek .
Duźo czasu zajęło mi oglądanie roślin przepięknych .
Kolorowe kwiaty lubię ale także podziwiam kształty kaktusowatych .
Szkoda ze nie można przesłać zapachu i smaku .
Czy próbowałaś wielu owoców?Bo ja bym musiał wszystkie...
Ale poważnie. .. pięknie tam jest .
Chciałbym mieć jeden no moźe dwa egzemplarze tych cudownych drzwi .
Jak nędznie przy nich wygląda nowoczesność oszklona na przykład.
.Do takiego kościoła teź bym nie wahał się wejść ani do ratusza..
Starówka,katedra,fort...
Będę dalej wędrował jak po prowadzisz. ...

Bachorku, ja też nie przepadam za zbiorowymi wycieczkami, dlatego co się tylko da,
zwiedzamy indywidualnie
Próbowałam wielu owoców, wszystkie może nie, ale te najbardziej dziwne musiałam.
Drzwi niesamowite, prawda? I jak zmieniają otoczenie, wielkie brawa należą się Artystom za pomysł i wykonanie.
Miło mi, że ze mną wędrujesz, oczywiście będzie ciąg dalszy, zapraszam

Muszę tu koniecznie wspomnieć o osobie, która za tym stoi.
To "Joăo Carlos Abreu był (poza wieloma innymi funkcjami, które pełnił…) Regionalnym Sekretarzem do Spraw Turystyki i Kultury na Maderze. To dzięki niemu możecie podziwiać na Maderze jeden z największych pokazów sylwestrowych. To on uważany jest za ojca Festiwalu Kwiatów, Festiwalu Wina, Festiwalu Atlantyckiego, Obchodów Karnawału i wielu innych wydarzeń ściągających co roku tłumy turystów na Maderę.

Jego marzeniem było nie tylko ściągnięcie turystów na Maderę, ale też zjednoczenie turystów z lokalnymi mieszkańcami przy wspólnej zabawie. Madera nie byłaby Maderą, jaką znamy obecnie, gdyby nie zasługi Joăo Carlos Abreu.

Joăo Carlos Abreu był wielkim zwolennikiem projektu Art of Open Doors („artE das pORtas Abertas”) i uważany jest za jednego z głównych promotorów i siłę napędową odrodzenia Starego Miasta w Funchal."

O słynnych pokazach sylwestrowych jeszcze napiszę, opowiadała nam o nich przewodniczka na wycieczce na wschód wyspy, która dopiero przed nami.

Często jest tak, że na temat miejsca, które zwiedzałam, dokształcam się dokładnie dopiero po powrocie...
Jeszcze raz przytoczę słowa Ryszarda Kapuścińskiego,
jakże trafne;
"Podróż przecież nie zaczyna się w momencie, kiedy ruszamy w drogę, i nie kończy, kiedy dotarliśmy do mety. W rzeczywistości zaczyna się dużo wcześniej i praktycznie nie kończy się nigdy, bo taśma pamięci kręci się w nas dalej, mimo że fizycznie dawno już nie ruszamy się z miejsca. Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej."