Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[ewikomega]

Miłość szczęśliwa
Wisława Szymborska

Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne,

czy to poważne, czy to pożyteczne —

co świat ma z dwojga ludzi,

którzy nie widzą świata?



Wywyższeni ku sobie bez żadnej zasługi,

pierwsi lepsi z miliona, ale przekonani,

że tak się stać musiało — w nagrodę za co? za nic;

światło pada znikąd —

dlaczego właśnie na tych a nie innych?

Czy to obraża sprawiedliwość? Tak.

Czy narusza troskliwie piętrzone zasady,

strąca ze szczytu morał? Narusza i strąca.



Spójrzcie na tych szczęśliwych:

gdyby się chociaż maskowali trochę,

udawali zgnębienie krzepiąc tym przyjaciół!

Słuchajcie, jak się śmieją — obraźliwie.

Jakim językiem mówią — zrozumiałym na pozór.

A te ich ceremonie, ceregiele,

wymyślne obowiązki względem siebie —

wygląda to na zmowę za plecami ludzkości!



Trudno nawet przewidzieć, do czego by doszło,

gdyby ich przykład dał się naśladować.

Na co liczyć by mogły religie, poezje,

o czym by pamiętano, czego zaniechano,

kto by chciał zostać w kręgu.



Miłość szczęśliwa. Czy to jest konieczne?

Takt i rozsądek każą milczeć o niej

jak o skandalu z wysokich sfer Życia.

Wspaniałe dziatki rodzą się bez jej pomocy.

Przenigdy nie zdołałaby zaludnić ziemi,

zdarza się przecież rzadko.



Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej

twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej.

Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać.

[zochna]

chciałam sobie jeszcze cichutko posiedzieć, podumać o...
Stalinie, a teraz o...
Wisławie
a tu rzeczywistość przy prawie -30 st. w nocy, każe się zmaterializować


ALE

Ubiorę się w...
twoje dłonie
ubiorę się w...
nie od
stóp aż po..
skronie
ustroję się

Wtulę się w...
nie zadrżę za...
tańczę za...
ginę za...
tonę w...
nich każdą chwilę i w...
każdą nowinę

(styczeń 2012r.)

[gratka]

Zochna pięknie piszesz. Nie zawsze Cię rozumiem, ale teraz tak. Dzięki.

---------------------------------------------------------

Wiersz Wisławy :
• Śmierć, kiedy śpisz przychodzi.
A śnić będziesz, ze wcale nie trzeba oddychać,
że cisza bez oddechu to niezła muzyka,
jesteś mały jak iskra i gaśniesz do taktu.
Śmierć tylko taka.
Bólu więcej miałeś trzymając różę w ręce
i większe czułeś przerażenie
widząc, że płatek spadł na ziemię.
Świat tylko taki.
Tylko tak żyć. I umierać tylko tyle.
A wszystko inne - jest jak Bach
chwilowo grany na pile.

~ Wisława Szymborska
--------------------------------------------------------------
Wisława odeszła we śnie.....

Niespodziane spotkanie

Jesteśmy bardzo uprzejmi dla siebie,
twierdzimy, że to miło spotkać się latach.

Nasze tygrysy pija mleko.
Nasze jastrzębie chodzą pieszo.
Nasze rekiny toną w wodzie.
Nasze wilki ziewają przed otwartą klatką.

Nasze żmije otrząsneły się z błyskawic,
małpy z natchnień, pawie z piór.
Nietoperze jakże dawno uleciały z naszych włosów.

Milkniemy w połowie zdania
bez ratunku usmiechnięci.
Nasi ludzie
nie umieją mówić z sobą.

Wisława Szymborska

[mimoza]

O Wisławie Szymborskiej można długo i bez przerwy.
Dziękuję Babko Gratko, Ewikomego, Gorzko za przypomnienie jej mądrych,
cudownych wierszy. Wierszy do których jeszcze nie raz będziemy powracać.

Bronczyk myślę, że poezja w takich chwilach zawsze pomaga...
Zochno czas kiedy byłaś gdzieś tam, zamknięty został symboliczną klamrą.
W tym czasie odszedł Stalin - Andrzej, a wczoraj Wielka POETKA.
Dobrze, że wróciłaś.


Zima ze wspomnień

Pamiętam tamtą zimę,
Na drzewach śniegowe czapy,
Śmiech dzieci lepiących bałwana
I twoje ręce podające kubek
Wzmocnionej, gorącej herbaty.
Pamiętam ognisko zimą,
Przy ognisku kiełbaski piekliśmy
Twoje mocne dłonie, mnie
Rozgrzewały zziębniętą do szpiku.
Wieczorem koc, grzaniec i ogień w kominku.
Nocą przy księżycowej poświacie
Zasypiałam w twoich ramionach…
Żal, że tamta zima nie wróci,
Żal tego czasu gdy wokół
Było biało i tylko ty, ja i ona…

- Cz

02 lutego 2012 roku

[bronczyk]

Zochna szminką usta wymalowałam, loczek na czole zrobiłam i taka elegancka rozpoczęłam czytanie. Czarodziejsko się zrobiło od razu,od pierwszych słów. Tylko Zochna zatonąć trudno. Ciągle coś przeszkadza, ale ochotę mam. Coś mi Jasnorzewską wróciłaś.
Mimozo żałuję razem z tobą tamtego przeszłego, choć innymi obrazami mi się maluje, ale tęsknota szczera podobnie i podobnie sercem malowana.

[majkrzych]

https://picasaweb.google.com/NawrotK...eat=directlink

Być z marzeniami

Być zamarzonym
Piękno wyzłocone
Słonecznym niebem
Oczy zauroczone

Szum trzcin
Wiatrem kołysany
Świat za miastem
Ciągle podziwiany

Ścieżki jesienią
Jeszcze przybrane
Z smutkiem samotności
Teraz przemieszane

Wiatr ciszy
Myśli przerywane
Spojrzeć w Twe oczy
Błękitem przybrane

Zbieram dla ciebie
Cudowne obrazy
Może coś pięknego
Znowu się wydarzy.

K.F.

[majkrzych]

Droga Gorzko jest tyle pięknych awatarów dlaczego wybrałaś właśnie ten?

[mimoza]

Zwykle przychodzę tutaj wieczorem,
ale zauważyłam Ciebie Majkrzych.
Wpadasz do nas rzadko, zbyt rzadko.
Przynosisz za każdym razem wiersz
delikatny jak listek, liryczny i smutny
ale zawsze z nadzieją.
"...Zbieram dla ciebie
Cudowne obrazy
Może coś pięknego
Znowu się wydarzy."
- Cz

[zochna]

mimoza dziękuję
brończyk ech, z Ciebie to dopiero czarodziejka



NOWY DZIEN

Ranki bywają trudne, nie...
ogolone za...
spane syte i...
często marudne

Ale nie...
bawem wszystko się roz...
jaśni horyzont nie...
tylko szczytami gór zalśni

A potem cały dzień i...
wieczór i...
noc płynie jak w..
baśni

(styczeń 2012r.)

[Honoratka]

Zochna

Przez okno wszystko jest piękne
za oknem w marzeniach tonę
lecz real bywa okrutny
zbyt szybko marzną mi dłonie.
Zbieram cudowne obrazy
dziś tylko w ciepłym mieszkaniu
za oknem mróz wszystko ścina
taflą odcinam się od realu.
Pomyśleć tylko, że szybka
cienka, niewielka tafla
oddziela srogą zimę
od ciepła mego mieszkanka.

03.02.12 Honoratka

ps. męczy mnie zapalenie oskrzeli

[zochna]

Napisał Babka Gratka

Zochna pięknie piszesz. Nie zawsze Cię rozumiem, ale teraz tak. Dzięki.

---------------------------------------------------------

Wiersz Wisławy :
• Śmierć, kiedy śpisz przychodzi.
A śnić będziesz, ze wcale nie trzeba oddychać,
że cisza bez oddechu to niezła muzyka,
jesteś mały jak iskra i gaśniesz do taktu.
Śmierć tylko taka.
Bólu więcej miałeś trzymając różę w ręce
i większe czułeś przerażenie
widząc, że płatek spadł na ziemię.
Świat tylko taki.
Tylko tak żyć. I umierać tylko tyle.
A wszystko inne - jest jak Bach
chwilowo grany na pile.

~ Wisława Szymborska
--------------------------------------------------------------
Wisława odeszła we śnie.....

dziękuję przepięknie

[zochna]

dwa razy napisałam wiersz (laptop, łap toooooooooo) i...
przed samym wklejeniem wszystko mi 'zdechło'

jutrooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo:icon _eek:

życzę zdrówka

[majkrzych]

https://picasaweb.google.com/NawrotK...eat=directlink


Dziękuję Mimozo, jesteś przemiła.
Trudno mi pisać, pewno lat za dużo mi przybyło.
Pozdrawiam.

Moja Róża

Róża czerwona
Zimę pokochała
W mroźne ramiona
Płatki swe oddała

Codziennie czaruje
Urodą bez końca
Północny wiatr
Delikatnie ją trąca

Płatki jedwabiste
Pieszczoty łaknące
Ogrzewa nieśmiało
Zmrożone słońce

Poświęcenie wielkie
Brak opamiętania
Miłość jak miłość
Wymaga oddania.

K.F.

[tar-ninka]

Dobry wieczor Wierszoluby miłe ..
Honorciu trzymaj się "zgaś" to zapalenie
Zochno fajnie że nareszcie jestes .
Majkrzych długo cię nie było ale za to z pięknymi wierszami przyszłes
Lat za dużo ci nie przybyło tylko zima nam "młodym ' troche szkodzi
Dobrej cieplej nocy wszystkim .

[bronczyk]

Majkrzych mnie się udało. Piękne wiersze przeczytałam. To też zdarzenie, choć troszkę inne.
Zochna jaka tam czarodziejka. Żadna. Się tylko zachwycam słowami, którymi potrafisz zmienić najbardziej ponury poranek. A ta noc baśniowa. Niech się stanie. Dodam, że Jasnorzewska miewała takie. I czemu ty masz jakiegoś złośliwego laptopa. Czemu on mi na złość robi. Lepiej mieć dwa wiersze do podziwiania niż jeden.
Honoratko twoje mieszkanko przypomina rajską krainę. Jest jak z marzeń o szczęśliwym miejscu na ziemi. Wracaj do zdrowia i bywaj częściej na wątku.

[kara mazow]

Państwu wierszolubnym miłej soboty życząc

Namaluję ci anioła w sukience
takiego sprzed czwartej nad ranem
kiedy spływa przez pięter poręcze
na lamówce z baniek mydlanych

[Ludgarda]

Moralitet leśny



Wchodzi do lasu,

a właściwie zatraca się w nim.

Zna go na wylot i na ptasi przelot,

odlot wędrowny i przylot ponowny.



Czuje się wolny w uwięzi gałęzi,

w jej cieniach i podcieniach,

zielonych sklepieniach,

w ciszy, co w uszy prószy

i co rusz się kruszy.



Wszystko tu się rymuje

jak w zgadywankach dla dzieci.

Między krzewem a drzewem

jest jak sąsiad trzeci.



Rodzaje, urodzaje widzi, rozpoznaje,

wzajemne potajemne związki, obowiązki,

zagmatwane początki, poplątane wątki,

a w zakątkach wyjątki.



Wie, co tu często gęsto,

co dzielnie, oddzielnie,

co tam w górze ku chmurze,

a w szczelinach szczelnie.



Jakie mrowie w parowie, igliwie, listowie,

czyje skoki, przeskoki, odskoki na boki,

co tu klonem, jesionem, co brzozą, co łozą,

tylko śmierć tutaj gada

pospolitą prozą.



Wie, co tu biegiem, ściegiem,

samym ścieżki brzegiem,

przemknęło i zniknęło,

chociaż arcydzieło,

nieźle nadprzyrodzone i podprzyrodzone.



Wie, gdzie gotyk-niebotyk,

a gdzie barok w kłębach

że tu czyżyk, tam strzyżyk,

że przy ziębie zięba

i od kiedy na zrębie

dęby stają dęba.



No a potem z powrotem,

polaną dobrze mu znaną,

ale już niepodobną do widzianej rano.

I dopiero wśród ludzi ogarnia go złość,

bo każdy mu jest winny, kto od innych inny.

Wisława Szymborska

[majkrzych]

Wisława tylko zasnęłą, jej poezja została na stałe z nami.

[maluna]

Majkrzych, Twoje zdjęcia są równie piękne,
jak Twoje wiersze...

Chcę zatańczyć...

Pragnę jeszcze zatańczyć tej zimy
Włożyć lekką, srebrzystą suknię
I buciki, co mnie poniosą
Zanim znowu ...dziesiątka stuknie.
Wejdźmy miły na taflę jeziora
Które lśni, jak podłoga na sali
Popłyniemy razem w takt walca
Pragnę dzisiaj z tobą zaszaleć
Czuję wiatru powiew we włosach
I rumieniec mroźny na twarzy
W twych ramionach płynę bezpiecznie
Mam dziś wszystko o czym się marzy...
Twe ramiona, bezpieczna przystań
Twoja postać, od wiatru osłona
Płynę lekko jak obłok na niebie
Zima nie ma dostępu do nas.
Nasze troski zostały na brzegu
Nie chcę wracać już do nich wcale
Tańczmy razem naszego walca
W życiu i w karnawale...


maluna21