Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Amadeusz ze Śląska]

Wielkanoc

Krzyżmo
Poświęcone, otoczone modlitwą
Wychwalając Pana Boga i Jezusa
Zstępuje mocą skupionych nawą
Wiara z pokorą i wyleczona dusza
Słowo
Ciszą do ołtarza bez krzyża i świec
Głębia uniżenia, modlitwa i prostracja
Męka Pańska odżywa ukłonem serc
W drodze krzyżowej miłość zapisana
Liturgia
Jesteśmy i trwamy, skupieni myślą
Z darami nieba w koszu zebranymi
Czekamy na ciało i krew ofiarowaną
A świtem bicie dzwonów nam oznajmi
Rezurekcja
Przed tak wielkim sakramentem ….
Posileni, pokojem złączeni w Te Deum..
Z dobrą nowiną i błogosławieństwem
Radością dnia i nocy w oddanym sercu

Amadeusz ze Śląska.

[Amadeusz ze Śląska]

A świtem radość zmartwychwstania
Niech kroczy do serc miłością oddana
Rozścieli się zdrowiem przy stole rodziny
Zostawi szczęście i błogosławieństwo


Na każdy dzień z Bożą pomocą Tobie
z rodziną.

życzy: Amadeusz

[inka-ni]

Dla utalentowanych poetek i poety skladam życzenia ZDROWYCH RADOSNYCH ŚWIĄT, ORAZ WYJSCIA Z MARAZMU I ODPOCZYNKU ŚWIĄTECZNEGO.

[kasyda4]

Wszystkim miłośnikom poezji składam serdeczne Życzenia Świąteczne.

[Ludgarda]

Wieczerza Pańska

Był wieczór Paschy: w milczeniu głębokiem

Siedli napoju pożywać i jadła -

Wieczernik szarym napełnił się mrokiem, (...)



Pośród rybitwów tych ubogich siadłszy,

Chleb w obie ręce wziął i kielich wina

I zadumany w twarze uczniów patrzy.(...)



Z ich oczu - serca patrzała prostota:

Pierwsi pić mieli z Kielicha Miłości,

Pierwsi pożywać mieli Chleb Żywota,



Iż byli, jako ptaki leśne - prości.

Lucjan Rydel

Pięknych Świąt Wielkiej Nocy dla wszystkich tego wątku...:-))

[Honoratka]

Zdrowych, pogodnych i radosnych Świąt Wielkanocnych dla wszystkich miłośników poezji.
Wesołego Alleluja

[mimoza]

W ten czas przedświąteczny, zapełnił się "Kącik..." życzeniami.
Moich życzeń też nie może zabraknąć. - Cz

[basialwica]

Dzieląc się jajkiem
w te piękne Święta
życzę samych radości.
Niech będzie zdrowie,
niech będzie szczęście,
dobrobyt niech w Was gości.
*

[bogda]

Wierszoluby Kochane, życzę Wam zdrowych, spokojnych i pełnych radości Świąt Wielkanocnych

................

[bajbus]

Czesiu !
Z okazji się Świąt Wielkanocnych,Tobie ,i wszystkim poetkom i poetom
życzę dużo zdrowia, radości, smacznego jajka,
mnóstwo wiosennego optymizmu i

mokrego dyngusa,.....

[majkrzych]

Znowu Wielkanoc
Spełnione marzenie
Wiosna przecież
Duszy westchnienie

Radość poranka
Cud Zmartwychwstania
Wspomnienia piękne
Nic do dodania

K.F.

Dużo Radości
z okazji Świąt
Dla Wszystkich

Krzyś

https://picasaweb.google.com/1074594...00253718818306

[zochna]

najlepszego po...
świętach

przepraszam, że nie odpowiedziałam na cudowne życzenia świąteczne otrzymane na 'priv'
dziękuję ale...


MORZE

nadziei, że
może się przy...
dać więc nie
wyrzucę lecz gdzie to trzy...
mać

Tak całe lata nie
wyrzucałam (i wciąż dostawałam) na
strych wejść chciałam
rady nie
dałam

Więc do sprzątania za..
gonić chciałam lecz
zamiast świąt zo...
stałam sama
(ale 'jaja') >>>

pokutę za to sobie za...
dałam i...
prawie już wszystko po...
oddawałam (z na...
wiązką)

(kwiecień 2012r.)

[bronczyk]

Zochna świetny opis tego trzymania na zasadzie " może się przyda". Ten liryzm nadaje chomikowaniu inny sens. Przecież to nie jest zwykłe takie tam trzymanie, to jest ta nadzieja na ewentualną przydatność czegoś co odkryliśmy w piątej szafce, na trzeciej półce mocno zakurzone.

[zochna]

brończyk


KRZYK

A
ból duszą targa, oj
marny to
bilans i
przyszłość marna/?!/

To nic, że pod...
sumowania uczynków dokonałam
być może, to i
owo nawet
zrozumiałam

Za to inni za...
pamiętali i
pamiętać będą że nie
byłam zgodna z o...
czekiwaniami tworząc taką rzeczywistość 'denną'

(kwiecień 2012r.)

[mimoza]

Bronczyk, Zochno, Basiulwiczko, Bajbus, Bogdo, Majkrzych
Święta, święta i po świętach.


NIC

To nic, że jest daleko stąd
Nic to, że dotknąć Go nie możesz.
Nieosiągalne teraz Nic
Przybierze kształt,
Urzeczywistni się za moment.
Dzieli Was czas, łączy pragnienie
Bycia ze sobą na dobre i złe.
Nadejdzie dzień pełen niepokoju,
Na skraju drogi spotkasz się z Nim
Zmaterializują się marzenia.
Pojawi się iskra, płomień
Które Nic w Miłość zamienią,
Polotu dodadzą i odcieni.

- Cz

17 lutego 2010 roku

[bronczyk]

Zochna tak mi dobrze w skrojonym przez siebie ubranku, które maskuje coś tam, ukrywa wszystkie nie tak duszy i blask bije z postaci szlachetnej, a ty mi targasz materię i dziury w śliczności postaci robisz. Oj, boli kochanieńka, boli.
Mimozo cichutko, delikatnie, tworzysz coś z niczego. Wiosennie powiało nadzieją, że szczęście się trafi, że będzie barwniej. Hej, Mimozo uczę się od ciebie czekania na iskrę i płomień.

[Ludgarda]

Spóźniony słowik

Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A już jest po jedenastej - i Słowika nie ma!

Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku.

Może mu się co zdarzyło? może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek!

Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...
Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!
A pan Słowik słodko ćwierka: "Wybacz, moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!"

Julian Tuwimhttp://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...-WhmqFQUne_tWH

[mimoza]

Bronczyk działasz jak balsam.
Ludgardo nastroiłaś mnie pozytywnie "spóźnionym słowikiem".

Jak co roku

Rozszalała,
Rozbuchała się wiosna
Tej wiosny… właśnie
Brzozy puściły liście,
Kasztany coraz śmielej
Pokazują kwietne pąki.
Wiatrem smagana
Płacząca wierzba
Wyczesane gałęzie
Pochyla ku ziemi.
Słoneczne promienie
Rozświetlają mroki
Zakamarków,
Nawet starsza pani
Z naprzeciwka
Laseczkę zamieniła
Na parasolkę.
Ptaki radośnie
Od rana śpiewają
O wiośnie, o miłości.
Na skwerach wiosną,
Każda ławka
Zachęca, zaprasza,
Serca biją radośniej.

- Cz

11 kwietnia 2012 roku

[bronczyk]

Mimozo balsamem jest twoja twórczość. Ona pozwala pobyć w lepszym świecie, w którym bez fałszu można kochać i cieszyć się ze wszystkiego. Można zapomnieć o latach i radośniej oczekiwać zmian w nas i przyrodzie.