Jak zdobyć szczęście? Trzeba się zestarzeć... - komentarze

[Eliza2]

Jak zdobyć szczęście? Pomyślałam sobie, że każdy wpisałby inną opisową definicję. To też sprawa systemu wartości. Młodzi ludzie pytani o tę kwestię odpowiadają zwykle, że to rodzina, spełnienie zawodowe. Na to szczęście pracujemy całe życie. W naszym wieku zaczynamy bilansować życie. Nadal szukamy szczęścia czy cieszymy się dobrze dokonanymi wyborami życiowymi? Kiedy patrzymy w lustro to kogo widzimy? Siebie czy obcego człowieka?

[lucyna]

Lustro? hm,wydaje mi się że nie bardzo widzę siebie,a może nie podoba mi się to co widzę. Jakoś nie potrafię cieszyć się ani smucić ze juz po wszystkim,że muszę zwolnić,ze siły gdzieś się zapodziały.

[Eliza2]

Patrzysz na całą siebie, z całym bagażem doświadczeń życiowych, poczynionych wyborów?

[Mar-Basia]

Napisał grasja

Szczęście to stan ducha, nastawienia do życia i radość dostrzegania małych rzeczy i prostych ludzi. Teraz cieszy mnie kazda chwila i mam nadzieje na jutro. Uważam, ze każdy jest na tyle szczęśliwy, na ile sie za takiego uważa.Pozdrawiam z usmiechem.

Pieknie to powiedzialas (napisalas). Zdecydowanie szczescie to stan ducha.

[lucyna]

tylko stan ducha zależy od wielu czynników

[jakempa]

Tak,- stan ducha zależy od wielu czynników,.. ale wśród tego
trzeba znaleźć pozytywy, każdy w pewnym wieku zdaje sobie sprawę, że wiele mamy za sobą, fajnie jak bilans życia wypada dodatnio, Tylko czy potrafimy te zyski teraz wykorzytac? A co rozumiemy przez zysk otrzymany wraz z wiekiem? Dla mnie osobiście to jest radość, ze swoją misję w
życiu dobrze spełniłam, wychowałam dzieci na porządnych, pracowitych ludzi, pracując doczekałam emerytury, co sprawia, że jestem niezależna, obecnie niczego już nie muszę,- tylko chcę, Staram się czerpać radość z każdego dnia, A że nieraz przychodzą smutki, kłopoty,...przecież żeby poznać smak słodyczy trzeba wiedzieć jak smakuje gorycz, Staram się,zawsze, żeby ta gorycz jednak mimo wszystko była czymś nawet minimalnie osłodzona, I to uważam za szczęście.

[Eliza2]

To prawda: dobrze wychowane dzieci sprawiają nam satysfakcję, poczucie dobrze spełnionego obowiązku. Dom bez nich jest spokojniejszy i pozbawiony "artystycznego nieładu". Jak przyjeżdżają zaczyna tętnić życiem. Chorób mi nie zdiagnozowano, więc cieszę się życiem i spokojem, którego w zabieganym życiu nigdy nie miałam. Wiem, że to trwać wiecznie nie będzie. Póki co cieszę każdym dniem.

[kawusia]

Ludzie w starszym wieku mniej narzekają na nudy,jak młodzież.Zawsze są czymś zajęci,a szczęśliwi jak robią,to co lubią.Najczęściej pomagają dzieciom i wnukom finansowo i rozpieszczają podając smakołyki,herbatki i soczki.Zawsze służą dobrą radą ,tylko nie zawsze usłyszą dziękuję,ale wcale ich to nie zraża.
Myślę,że szczęście,to nie kwestia wieku,ale charakteru.

[Alsko]

Napisał bachor

Dziwaczny pogląd - cieszyć się ze sztywnych stawów, zmarszczek , łysiny albo siwizny (...)
To ja już jestem stary rupieć i nie umiem inaczej .. optymizm mi uciekł wraz z latami ..
Pozdrawiam wszystkich aktywnych i zazdroszczę wam ...

Też uważam, że nawoływanie do cieszenia się tym jest dziwaczne. A już wszelkie sentencje i cytaty przyprawiają mnie o ciarki ze złości.
Ale. (z kropką, tak jak mawia Jan Kobuszewski). Coś Ci powiem.
Jestem stary rupieć.
Budzi mnie ból, wstaję zmęczona. I jeszcze do tego mam cieniutki portfelik. I jeszcze do tego coraz mniej lekarzy, a coraz więcej konowałów. I jeszcze do tego osoba w lustrze, zmarszczki, siwe włosy i zmienione ciało - tak bardzo mi się nie podobają, że sesje z udziałem lustra ograniczam do niezbędnego minimum.
Ale ta osoba z lustra ma niewiele wspólnego z tym, co siedzi we mnie w środku.
Nadal jestem ciekawa świata i ludzi. Nadal nie jestem poważna i dostojna, bo nie! A niby dlaczego mam być?!
A gdybym do tego wizerunku z lustra dodała (wbrew swojej naturze) narzekanie i nieustanne myślenie o tym, czego zmienić nie mogę - prawdopodobnie sama siebie nie mogłabym znieść. I sama siebie zdołowałabym na ament.
Nie jestem samotna. I mam w realu znajomych i przyjaciół. A tu, w Klubie SC, zaprzyjaźniłam się z ludźmi młodszymi ode mnie prawie o pokolenie. I żeruję na nich Nie jako wampir. Po prostu dobrze mi z nimi. Wiele się od nich nauczyłam i nadal uczę.
A najwięcej dostałam od kogoś, kogo Los doświadczył okrutną chorobą. Optymizm w najgorszych chwilach, widzenie świata, wrażliwość, dzielność, śmiech diabłu w nos, śmianie się z samego siebie - nie umiem wyliczyć wszystkiego, co podziwiam i zawsze będę pamiętała.

Bachorku, czy będziesz smutny, czy będziesz się śmiał - i tak będzie, co ma być.
Nie lepiej się uśmiechnąć?

[lucyna]

dziewczyny,każda z nas swoją prawdę ze swoimi doświadczeniami
i każda jest ważna
Poprostu cieszmy się każdym dniem
a wiosna tuż za drzwiami
i znowu będzie pięknie

[Opcja]

szczęście tkwi w nas trzeba go umieć wydobyć

[lucyna]

trzeba jeszcze umieć i chcieć

[Eliza2]

Alasko- patrzeć w lustro (=sumienie) powinniśmy zobaczyć całego człowieka, nie tylko materialną powłokę. Patrząc w lustro powinniśmy sobie zadać pytanie: jak ja wyglądam, czy jestem zadowolona z wyborów, czy widzę dobrego człowieka czy mogę coś jeszcze zrobić dla siebie i innych?

[Alsko]

Napisał Eliza2

Alasko- patrzeć w lustro (=sumienie) powinniśmy zobaczyć całego człowieka, nie tylko materialną powłokę. Patrząc w lustro powinniśmy sobie zadać pytanie: jak ja wyglądam, czy jestem zadowolona z wyborów, czy widzę dobrego człowieka czy mogę coś jeszcze zrobić dla siebie i innych?

Hmm... Powinnam, Elizo? Nie lubię tego słowa i tego, co ono oznacza.
Wolę dobrowolność od powinności

W ogóle cały mój wpis był o czym innym. Pisząc do Bachora, nie miałam na myśli lustra sumienia, zbyt intymna to sprawa.


PS
Nie wszystkie moje wybory mnie zadowalają, ale się dokonały; jaka jestem - ja wiem, a oceniają mnie inni.
Co ja jeszcze mogę zrobić dla siebie i innych? To pytanie brzmi mi trochę jak slogan. Powiem tak: mniej więcej wiem, co i na co mnie jeszcze stać. Mniej więcej

[jasinek123]

Alsko
Pytasz co jeszcze mogę zrobić dla innych?
powiem-przyjażnić się ze mną!!!!

[Eliza2]

Napisał Alsko

Hmm... Powinnam, Elizo? Nie lubię tego słowa i tego, co ono oznacza.
Wolę dobrowolność od powinności
Co ja jeszcze mogę zrobić dla siebie i innych? To pytanie brzmi mi trochę jak slogan. Powiem tak: mniej więcej wiem, co i na co mnie jeszcze stać. Mniej więcej

Ja stawiam powinność ponad dobrowolnością. Dobrowolność stawiałaby mnie w centrum życia. Wytyczyłam sobie cel w życiu (dobrowolnie), należało znaleźć środki realizacji. Ich realizacja to już powinność. Dobrowolność w życiu? Wychowywanie dzieci, troska o małżeństwo, odpowiedzialność za wykonywaną pracę i dom...to dla mnie kategorie powinności, odpowiedzialności i mądrości. Dopiero teraz pozwalam sobie na zamianę: muszę na mogę.
To co dla Ciebie jest sloganem, dla mnie jest sposobem na życie. Nie oceniam, jestem inna.

[Alsko]

Napisał Eliza2

To co dla Ciebie jest sloganem, dla mnie jest sposobem na życie. Nie oceniam, jestem inna.

Po pierwsze - nie treść oceniłam jako slogan, ale formę.
A że jesteśmy inne - to i dobrze, tak powinno być.
A po drugie - Ty piszesz na temat wątku, a ja weszłam tu tylko po to, by powiedzieć parę słów do Bachora (dlatego zacytowałam jego słowa). Właśnie tych, a nie innych.

To tyle.
Pozdrawiam




Jasiu, a nie robię tego?

[Lucy001]

Szczęścia nie można kupić za żadne pieniądze.
Niektórzy milionerzy są szczęśliwi , a inni nie!
Jest wielu niezamożnych ludzi , którzy czują się szczęśliwi.
Małżonkowie są szczęśliwi ,albo nie.Ludzie w stanie wolnym podobnie.
A więc prawdą jest , że szczęście to myśli !!!

[jakempa]

Szczęście,- słowo, które ma naprawdę wiele znaczeń.
Fakt,- mówimy, że to stan ducha,- napewno tak jest,.

Ale , żeby osiagnąć taki stan musimy przede wszystkim zapisać w swojej świadomości, że chcemy być szczęśliwi.
Nasza swiadomość musi być tak zaprogramowana przez nas, żeby we wszystkim widzieć tylko pozytywy, Musimy nastawić się na realizację naszych marzeń i codzienność widzieć w jasnych barwach. Wtedy bedziemy radość i szczęście widzieć wszędzie, a choroby będą nas omijać, bo choroby nie znoszą ludzi szczęśliwych i radosnych.
Zasadniczo, my seniorzy powinniśmy teraz być szczęśliwi, bo co mieliśmy najważniejszego do zrobienia w życiu, już w większości, albo całkowicie zrealizowaliśmy, Teraz powinniśmy zebrać owoce z naszego życia i cieszyć się ich smakiem.

[Eliza2]

Jakempa: gdyby to było takie proste...niestety pozytywne myślene działa tylko w warstwie powierzchniowej, na uczucia nie mamy wpływu...ale może lepiej nie wiedzieć?