Serdeczności W Podróży

[xys]

zakupy robię we frisco w Warszawie w almie i leclerc

aktualna skrótowa lista zakupowa

pieczywo chleb żytni kaizerka
kasza gryczana
kasza jeczmienna wiejska

ananas
arbuz
cytryny
jabłka

jajka
mozarella
rikotta
twaróg

makrela surowa i wędzona
sum afrykański
śledź filet wędzony
wołowina na pulpety

ogórki
pieczarki
rzodkiew
sałata
szpinak
włoszczyzna marchew pietruszka seler por

cukinia
pomidor
kartofle

[xys]

Zioła w domu - uprawa w doniczkach, jak sadzić, kiedy siać

Zioła w domu, uprawiane w doniczkach, to doskonały sposób aby świeże zioła mieć zawsze pod ręką. Szczególnie jeśli doniczki z ziołami ustawimy na parapecie w kuchni. Wówczas w każdej chwili można je dodać do potraw i cieszyć się ich smakiem i aromatem. Zobacz jak uprawiać zioła w domu, kiedy siać i sadzić zioła w doniczkach oraz które gatunki ziół są najlepsze do uprawy w doniczkach.

Zioła w domu - uprawa ziół w doniczkach na parapecie

Uprawa ziół w domu ma wiele zalet. Nie tylko pozwala mieć świeże zioła zawsze pod ręką ale też daje nam pewność, że zjadane przez nas zioła są uprawiane bez sztucznych nawozów i innych zbędnych dodatków. Sporo ziół ma dość niewielkie wymagania uprawowe, dlatego też są to dobre rośliny dla osób które nie mają dużego doświadczenia w uprawie roślin, a chciały by cieszyć się swoją własną uprawą w domu.

Jakie zioła uprawiać w domu

W pojemnikach i doniczkach może być uprawiana zdecydowana większość ziół. Nie tylko na słonecznym parapecie kuchennym ale też na balkonie lub tarasie. Możemy je uprawiać w pojemnikach rozstawionych na półkach przy ścianach czy też doniczkach wiszących. Uprawa ziół w doniczkach na balkonie ma tę zaletę, że na okres zimy, delikatne zioła można przenieść do pomieszczeń i uprawiać jak inne zioła w domu.

[Paula]

[xys]

Wokalista

np Agnieszka Chylińska

Wokalista (inaczej frontman) – jedna z najważniejszych postaci w zespole rockowym, odpowiadająca przede wszystkim za PR zespołu.

Wokalistą zostaje najczęściej najlepszy kumpel od piwa (albo kumpela).

Z punktu widzenia fizyki, wokalista składa się ze strun głosowych i pudła rezonansowego.

Niektórzy wokaliści (szczególnie heavy-metalowi) z zamiłowaniem śpiewają falsetem, mimo że w trakcie rozmowy z nimi ich głos nie zdradza takich zdolności. Naukowcy oraz znawcy śpiewu twierdzą, że umożliwiają im to ciasne skórzane majtki, które w razie potrzeby potrafią napiąć się, przez co bardziej uciskają genitalia wokalisty. Wywołuje to krótkotrwały impuls powalającego bólu, który jest wykorzystywany do nagłego podwyższenia głosu. Krążą plotki, że niektórzy, bardziej zdesperowani wokaliści, zdecydowali się na kastrację, aby posiąść tę umiejętność, nie są to jednak potwierdzone informacje.

Najbardziej odważni wokaliści zostają wtajemniczeni w tajniki grania w kości i dostają zgodę na używanie mikrofonu.

Cechy ważne u wokalisty

absolutny brak słuchu muzycznego (jest to podstawowa zasada, której niespełnienie dyskwalifikuje kandydata na wokalistę),
absolutny brak głosu (wokalista powinien umieć rzęzić, chrypieć i skrzeczeć, w zależności od gatunku uprawianej muzyki),
zajefajny wygląd, na który będą lecieć laski, z pewnymi wyjątkami...
zajefajny styl ubierania się, na który będą lecieć laski,
zajefajny lakier na który wokalista stawia swoje pióra, na które będą lecieć laski,
zajefajny makijaż, na który będą lecieć laski,(niezbędny w trasie koncertowej)
zajefajny uśmiech, na który będą lecieć laski,
zajefajne tipsy, na które będą lecieć laski,
zajefajne buty, na które będą lecieć laski,
jeżeli jest gruby(nie jest chudy) musi schudnąć, żeby leciały na niego laski,
cały musi być tak odpicowany, żeby leciały na niego laski, bo to decyduje o sukcesie zespołu.

A poza tym:

popieprzone dzieciństwo, o którym wzruszonym głosem opowie w programie Kuby Wojewódzkiego,
kilka wzniosłych myśli o światowym pokoju, głodzie na świecie i wolności dla papużek nierozłączek,
dwie, trzy działki ecstasy, albo innego świństwa, które obowiązkowo znajdzie u niego policja, za co zostanie przymknięty na parę godzin i automatycznie stanie się męczennikiem wszelkiej maści legalizatorów,
"twardą wątrobę", dzięki której będzie mógł znieść nieustające balangi, imprezy i zwyczajne chlańska,
nutka szaleństwa dzięki której rozpłynie się w masie podobnych sobie dziwolągów,
żaden fan nie wzgardzi samobójstwem w młodym wieku oraz przekleństwami na innych artystów,
koniecznie musi grać zawsze tak samo i absolutnie nie zmieniać stajla, bowiem fani mają przyzwyczajenia równe szlachcie polskiej,
trzeba zmieniać kobiety regularnie,
czasami można to robić nieregularnie, byleby z zaskoczenia,
dobry artysta raz na jakiś czas porachować powinien gnaty dziennikarzowi,
szatan.

Cechy niewskazane u wokalisty

słuch muzyczny
głos
rozum
umiejętność czytania
umiejętność pisania
umiejętność liczenia
wiedza o budowie układu trawiennego żaby
zdrowy rozsądek
trzeźwość
umiar
jeszcze raz – słuch muzyczny
jeszcze raz – głos
umiejętność włączania mikrofonu

Spełnienie tych wymagań pozwala na stworzenie idealnego przedstawiciela tego podgatunku homo sapiens.

[xys]

Ekstrawagancka wokalistka – podgatunek wokalistki. Obejmuje wszystkie typy muzyki rockowej, pop oraz jazz, rzadziej spotykane są w rapie, ale tam też się zdarzają.

Ekstrawaganckie wokalistki wyróżniają się z tłumu wszystkim – od wyglądu, poprzez muzykę po zachowanie. Oryginalność w wyglądzie jest całkowita - każda ekstrawagancka wokalistka wygląda zupełnie inaczej i niepowtarzalnie. Obcięcie się na „jeża”, ubieranie się w stylu glam rockowym, lekkoobyczajowym (czasem styl ten doprowadzany jest do całkowitej rezygnacji z ubierania się) lub agresywno-punkowo-sejmowym czy stosowanie dziwacznego makijażu, to tylko niektóre sposoby na bycie jedyną i niepowtarzalną ekstrawagancką wokalistką. Jeżeli chodzi o zachowanie, indywidualizm i dowolność są rozwinięte w równym stopniu jak w wyglądzie. Najczęściej spotykane zachowania ekstrawaganckich wokalistek to przechodzenie od jakiegokolwiek stylu ubierania się do całkowitego braku ubierania się, wykonywanie ruchów charakterystycznych dla osób chorych na epilepsję i nazywanie tego tańcem. Indywidualizm, oryginalność i dowolność w muzyce opisana będzie szczegółowo w następnej sekcji.

[xys]

ekstrawagancja (język polski)

ekstrawagancja (1.1)
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wygląd lub zachowanie jaskrawo odmienne od powszechnego

[xys]

Ekscentryzm - postawa nacechowana innością, wymyślnością zachowań, poglądów, gestów, ubioru. Ekscentryzm przejawia się głównie u różnego typu artystów, bogaczy oraz arystokratów. Z psychologicznego punktu widzenia wiąże się z egotyzmem.

Jednym z bardziej znanych ekscentryków wśród artystów był Salvador Dali.

[xys]

Egotyzm atrybucyjny – skłonność do wyjaśniania konsekwencji własnych zachowań w taki sposób, by zwiększyć pozytywne, a zmniejszyć negatywne znaczenie dla własnej samooceny[1].

Może przybierać różne formy. Najczęściej spotykana w literaturze to skłonność do przypisywania własnych sukcesów czynnikom wewnętrznym, a porażek czynnikom zewnętrznym[2]. Przykładowo, gdy uczeń dostaje ocenę bardzo dobrą – sukces przypisuje swoim umiejętnościom, natomiast gdy otrzyma ocenę niedostateczną, zrzuca odpowiedzialność na niesprawiedliwość nauczyciela czy konstrukcję testu.

[xys]

Egotyzm (łac. ego – ja) – przesadne kierowanie zarówno własnej, jak i cudzej uwagi na siebie samego, nieustanne myślenie o sobie i nadmierne zajmowanie się własną osobą (niezależnie od tego, czy jest ono pozytywne, czy negatywne) przy jednoczesnym zajmowaniu swoją osobą całego otoczenia.

[xys]

Egocentryzm jest przekonaniem o tym, że jest się "pępkiem świata", najwazniejszą osobą, wokół której kręci się cały świat.
Egotyzm jest to skupianie cudzej uwagi na siebie, nadmierne myślenie o sobie, zajmowanie się tylko sobą. Jest to zajmowanie całego otoczenia swoją postacią

Egoizm nadmierna albo wyłączna miłość do samego siebie. Myślenie o sobie i wyłącznie o własnych korzyściach z interesów. "JA" jest najważniejsze.

najprosciej mowiac:

egoizm jest wtedy, kiedy dbasz o interesy swoje badz najblizszych, innych wtedy ignorujesz, o ich dobra nie dbasz

egocentryzm (ego+centryzm) ty jestes najwazniejszy, nie dbasz o innych, ty jestes w centrum, ujmujesz rzeczywistosc z punktu widzenia wlasnej osoby

egotyzm jest wtedy kiedy nadmiernie zajmujesz sie wlasna osoba, wlasnymi przezyciami, chcesz za wszelka cene zwrocic na siebie uwage

[xys]

Egoizm, a egocentryzm. Obdarowywanie i dbanie. Dwór, a wspólnota egoistów.
Egoista kocha siebie. Bardzo. Uwielbia być sobą w na ten przykład.

Egocentryk jest na sobie skupiony. Nie liczy się z innymi, bo ich nie dostrzega, chyba, że inni mogą być jego narzędziami do osiągnięcia jakiś celów. Ale nic, co jest związane ściśle z drugą osobą (jego cierpienie, jego radość) nie może być celem egocentryka, bo wtedy to on już egocentrykiem nie jest. Zabieg stosowany przez Stirnera – że przecież ostatecznie ktoś robi coś tylko dla swojego zadowolenia, nawet jeśli przejmuje się jakoś innymi, zaciemnia sprawę. Nie chodzi tylko o skutki działania egocentryka, ale to co dzieje się w jego wyobraźni. Wyobraźnia egocentryka szuka tylko związku między działaniem przedmiotu, a jego zadowoleniem. Człowiek, który nie jest egocentryczny szuka czegoś w wyobraźni (subiektywności, jeśli wolicie) drugiej osoby, a przynajmniej jest do tego zdolny. Polega więc na tym, co ona o sobie mówi i stara się oprowadzić do stanu, w którym ona da niewymuszony znak, że osiągnęło się w głowie drugiej osoby to, o co chodziło.

Oczywiście cfaniaczki mogą odpowiedzieć: nienienie, nie chcemy, żeby ktoś coś poczuł, chodzi nam o to tylko, by w określony sposób się zachował. Rzecz w tym, że oczekiwanie od kogoś zachowań, które oznaczają tylko “wewnętrzne” stany kogoś to też nie egocentryzm. Ciało jest najlepszym obrazem człowieka, jak napisał jeden taki. Jeśli chcesz, by X lub Y dał znak bólu lub cierpienia i nic więcej, to chcesz, by coś poczuł, chyba, że obojętne jest Ci, czy będzie udawał, czy nie. Na przykład.Nie wymagam, by toś miał jakieś bardzo określone wyobrażenie tego, cyz są cudze wrażenia, te całkiem prywatne i subiektywne, chodzi o to, że są takie zwroty w różnych językach, które wskazują na nie i jeśli chcemy przynajmniej tego, by u kogoś się pojawiły, to nie jesteśmy egocentryczni

Egoista może być egocentrykiem w dwóch przypadkach – albo nie będzie miał potrzeby zajmowania się innymi, albo zmusi się do zajmowania się tylko sobą. Przymuszający się do czegoś egoista działa przeciwko sobie i i jest idiotą. Egocentryzm ma sens tylko wtedy, gdy człowiek nie może poza niego wyjść, w każdym innym wypadku ktoś odmawia sobie cukierków nawet wtedy, gdyby nie psują zębów. A ponieważ ludzi, którym reszta świata zwisa jest trochę, ale to nie wszyscy ludzie, to bardzo upraszam o to, by stulili ryje, gdy mówią mi, że muszę być egocentrycznym bucem, by kochać siebie. O to samo proszę ludzi, którzy nienawidzą kochania siebie, bo czują się zaropiałą częścią wszechświata, dziękuję.

Egoizm ściśle więc wiąże się z dawaniem ludziom darmo rzeczy i robieniem im darmo przyjemności, jeśli ich się kocha lub lubi. Egoizm wiąże się z gnojeniem, paleniem domów i posypywaniem zgliszczy solą, gdy kogoś nienawidzimy. Także.

Świat, w którym egocentryk zdobywa i utrzymuje władze nad innymi jest jego dworem, miejscem, gdzie ma urządzenia do sprawiania sobie rozkoszy. Świat, w którym ktoś, nie będący egoistą robi co chce jest światem, w którym z pewnymi ludźmi ma on pewien niepisany pakt miłości i sympatii. Nawet gdy ma z nad nimi władzę, to ich kocha, więc nie zawsze jej wykorzysta. Tylko druga wspólnota jest stirnerowską unią egoistów. Dlaczego? Bo tylko tam w ogóle jest miejsce na jakiś związek egoistów. Egocentryk z egoistą może najwyżej handlować, bez żadnych zasad, może go ujarzmić albo egoista może nie dać latającego faka na jego roszczenia. Nie ma żadnej wzajemności tutaj, jest albo zupełnie oderwana od czegokolwiek kalkulacja (a ta wspólnotą nie jest czy związkiem, w żadnym stopniu, ludzie dokonujących takich kalkulacji nie mają nic wspólnego z kontrahentami). Nieegocentryczni egoiści mogą natomiast kochać się i lubić. Piękne.

Panom Davidowi Graeberowi (i wszystkim jego inspiratorom, w tym Maussowi) i Stirnerowi bardzobardzo dziękuję.

[xys]

Egocentryzm (łac. ego - ja + centrum - środek) – tok rozumowania, który polega na centralnym umiejscowieniu własnej osoby w świecie. Niezdolność do akceptowania innych poglądów i postaw niż własne.

W życiu człowieka egocentryzm jest naturalną postawą rozwojową, zarówno umysłową jak i moralną, na określonym etapie rozwoju dziecka (okres przedszkolny). Później, a szczególnie w życiu dorosłym, jest objawem niedojrzałości, a co za tym idzie niedostosowania do życia w społeczeństwie. Występuje również w niektórych stanach psychotycznych.

Egocentryk postrzega świat wyłącznie z własnego punktu widzenia, poprzez absolutyzowanie własnych doświadczeń, obserwacji i przemyśleń, przy równoczesnym marginalizowaniu opinii pochodzących od innych osób. Nie przyjmuje do wiadomości innych opinii nawet w sytuacji, gdy są o wiele lepiej uzasadnione niż jego własne. Jest głęboko przekonany, że świat funkcjonuje zgodnie z jego mniemaniem lub że najlepiej by było, gdyby tak właśnie funkcjonował, i na tej podstawie określa własne relacje z otoczeniem. Wynikiem takiego rozumowania egocentryka jest pogląd, iż wszyscy ludzie powinni postępować zgodnie z jego wolą i przekonaniami.

[xys]

Egoizm etyczny – doktryna etyczna, która mówi, że jednostki powinny robić to, co leży w ich interesie
egoizm w psychologii – pojęcie, które zakłada, że działania jednostki są motywowane wyłącznie jej własnym interesem

Egoizm genów – pojęcie wprowadzone przez Richarda Dawkinsa

Racjonalny egoizm – wiara w to, że działanie we własnym interesie jest postawą racjonalną

Solipsyzm – czasami nazywany egoizmem – wiara jednostki tylko we własne istnienie (negacja rzeczywistości), lub że tylko jej własne doświadczenia mogą być zweryfikowane

Forma anarchizmu indywidualistycznego nazywanego egoizmem, reprezentowana przez Maxa Stirnera

Egotyzm – nadmierne poczucie własnej wartości

Altruizm – przeciwieństwo egoizmu

Indywidualizm – skupienie się na jednostce zamiast na społeczności

Machiavellizm – tendencja do działania egoistycznego z pominięciem zasad moralnych oraz doktryna polityczna

Filozofia obiektywizmu system filozoficzny stworzony przez Ayn Rand, akceptujący w etyce jedynie własny interes

Apoteoza – nadanie komuś boskiego uwielbienia

[Siri]

http://www.youtube.com/watch?v=RyXfhVGMdfE

[xys]

Napisał Siri

http://www.youtube.com/watch?v=RyXfhVGMdfE

MS Batory – polski statek pasażerski, transatlantyk. Jednostka bliźniacza MS Piłsudski. Statek wszedł do służby w 1936. Pływał do roku 1969; złomowany w 1971. Miał przydomek „Lucky Ship”.

http://pl.wikipedia.org/wiki/MS_Batory

Wycofanie ze służby i złomowanie[edytuj | edytuj kod]
Od 1 lipca 1969 roku "Batory" pełnił funkcję hulku hotelowego w Gdyni (jego właścicielem zostało Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsku, a zarządzającym Miejskie Przedsiębiorstwo Turystyczne „Gdańsk-Tourist”). 10 grudnia 1970 roku, wobec nieopłacalności dalszej eksploatacji jako pływający hotel, został zwrócony Polskim Liniom Oceanicznym. Po prawie dwóch latach pobytu na emeryturze, 11 marca 1971 roku, wbrew protestom wielu miłośników morza, sprzedano go na złom stoczni Yau Wing Metal Junk w Hongkongu. 30 marca wyszedł w swój ostatni rejs do stoczni złomowej, gdzie zawinął 11 maja. 26 maja nastąpiło osadzenie statku na dnie, a 2 czerwca nastąpiło opuszczenie bandery. W ostatnim rejsie statkiem dowodził kpt. ż.w. Krzysztof Meissner, syn Tadeusza Meissnera, wcześniej starszy oficer „Batorego”.

W swojej morskiej karierze odbył 222 rejsy liniowe, przewożąc ponad 270 tysięcy pasażerów, w 59 wojennych podróżach przewiózł dalsze około 120 tysięcy osób jako transportowiec i odbył 75 rejsów wycieczkowych przewożąc około 30 tysięcy pasażerów.

Pełna charakterystyka

Sygnał rozpoznawczy SPEE
Klasyfikacja (typ) statku statek pasażersko-drobnicowy (do grudnia 1939), transportowiec wojska (od grudnia 1939), transportowiec desantowy (od sierpnia 1942), statek pasażersko-drobnicowy (od kwietnia 1947), hulk hotelowy (od lipca 1969)
Zamówiony 29 listopada 1933
Położenie stępki 1 maja 1934
Wodowany 3 lipca 1935
Przejęty 23 kwietnia 1936
Podniesienie bandery 17 maja 1936
Stocznia Cantieri Riuniti dell’ Adriatico, Monfalcone (Włochy)
Numer budowy 1 127
Modernizacje i przebudowy grudzień 1939: Halifax (Kanada); luty-marzec 1940: Liverpool (Wielka Brytania); sierpień 1942: Glasgow (Wielka Brytania); kwiecień 1946-kwiecień 1947: Mercantile Marine Engineering & Graving Docks Co. S.A., Antwerp (Belgia); kwiecień-lipiec 1951: Palmers Shipbuilding & Iron Co., Ltd, Hebburn-on-Tyne (Wielka Brytania); luty-maj 1957: Norddeutscher Lloyd, Bremerhaven (RFN)
Pojemność brutto 14 287 RT
Pojemność netto do kwietnia 1947: 8102 RT; od kwietnia 1947: 7923 RT
Nośność do kwietnia 1947: 5560 ton; od kwietnia 1947: 5520 ton; od maja 1957: 5608 ton
Długość całkowita początkowo: 160,4 m; od kwietnia 1947: 160,3 m
Długość między pionami 152,0 m
Szerokość 21,6 m
Zanurzenie 7,5 m
Napęd 2 silniki wysokoprężne Sulzer 2SSA, 9-cylindrowe
* Moc napędu do kwietnia 1947: 12 680 KM; od kwietnia 1947: 12 500 KM
Liczba śrub 2
Prędkość kontraktowa do kwietnia 1947: 20 węzłów; od kwietnia 1947: 18 węzłów
Prędkość eksploatacyjna do kwietnia 1947: 18 węzłów; od kwietnia 1947: 17 węzłów
Liczba pokładów 4 w kadłubie + 3 w nadbudówce
Liczba ładowni 4 (częściowo chłodzone)
Liczba miejsc pasażerskich do marca 1940: 760 (kl. turystyczna - 355 i kl. III - 405); od marca 1940: 1650 żołnierzy; od lutego 1941: 2200 żołnierzy; od kwietnia 1947: 832 (kl. I - 412, kl. turystyczna - 420); od maja 1957: 816 (kl. I - 76, kl. turystyczna - 740); od lipca 1969: 600 miejsc hotelowych

Liczba członków załogi do grudnia 1939: 313 osoby;

od grudnia 1939: brak danych; od kwietnia 1947: 343 osoby

Uzbrojenie od grudnia 1939: 1 działo 102 mm, 2 karabiny maszynowe 7,7 mm (2xI); od lutego 1941: 1 działo 102 mm, 12 karabinów maszynowych 7,7 mm (3xIV); od sierpnia 1942: 1 działo 152 mm, 2 działa przeciwlotnicze 76 mm (1xII), 2 działa przeciwlotnicze 40 mm (1xII), 6 dział przeciwlotniczych 20 mm (6xI), 4 wyrzutnie niekierowanych przeciwlotniczych pocisków rakietowych (po 12 rakiet), 12 kutrów desantowych typu LCP(R), 12 szturmowych kutrów desantowych typu LCP(S), 1 kuter desantowy typu LCM(3), 4 bomby głębinowe; od 1943(?): 1 działo 152 mm, 2 działa przeciwlotnicze 76 mm (1xII), 2 działa przeciwlotnicze 40 mm (1xII), 14 dział przeciwlotniczych 20 mm (6xII, 2xI), 4 wyrzutnie niekierowanych przeciwlotniczych pocisków rakietowych (po 12 rakiet), 12 kutrów desantowych typu LCP(R), 12 szturmowych kutrów desantowych typu LCP(S), 1 kuter desantowy typu LCM(3), 4 bomby głębinowe
Armator do 15 lipca 1945: Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe S.A., Gdynia; od 15 lipca 1945: Lamport & Holt Line Ltd, London (operator); od 2 kwietnia 1946: Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe S.A., Gdynia; od 1 stycznia 1951: Polskie Linie Oceaniczne, Gdynia; od 1 lipca 1969: Miejski Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku, Gdańsk (dzierżawca); od 10 grudnia 1970: Polskie Linie Oceaniczne, Gdynia
Bandera do 15 lipca 1945: polska; od 15 lipca 1945: brytyjska; od 2 kwietnia 1946: polska
Port macierzysty Gdynia
Złomowanie w stoczni złomowej Yau Wing Metal Junk w Hongkongu, rozpoczęto w czerwcu 1971
Jednostka bliźniacza m.s. Piłsudski
kontynuator tradycji TSS Stefan Batory

Ciekawostki

ceny biletów w 1936 r. - z Polski do Stanów Zjednoczonych w jedną stronę 94,5 dolara, w obie strony 169 dolarów (wobec stałego kursu dolara, cena w polskich złotych wynosiła 845) Dodatkowe opłaty za przewiezienie psa 20 dolarów, a kota – 5 dolarów[8].

[xys]

TSS Stefan Batory

http://pl.wikipedia.org/wiki/TSS_Stefan_Batory

TSS Stefan Batory – polski pasażerski statek turbinowo parowy. Był w latach 70. i 80. flagowym statkiem Polskich Linii Oceanicznych. Znany jako ostatni liniowiec utrzymujący regularne rejsy na Atlantyku.

Miejsc pasażerskich: 783 (pierwsza klasa 45, druga klasa 734)
Załoga: 331 (hotelowa 251, oficerowie i mechanicy 80)
Szybkość: 16 węzłów (max 18 węzłów)


Promenady. Otwarta na pokładzie łodziowym i osłonięta na pokładzie spacerowym.
Napęd: 2 turbiny parowe (wysokiego i niskiego ciśnienia) o mocy 8500 KM firmy General Electric, 2 kotły wodnorurkowe firmy Foster Wheeler. Numer turbiny: 1195 z 1945 r., 1 śruba.
Paliwo: 1787 ton oleju napędowego
Zasięg: 10 300 mil morskich
Specjalne wyposażenie: echosonda, urządzenie do odnajdywania pozycji i kierunku, radar, żyroskop, radiotelefon (Śr-KF-UKF), stabilizator aktywny płetwowy firmy Denny Brown.
Inne dane: 1533 ton wodnego balastu z głębokim zbiornikiem w dziobie (168 ton), 2 ładownie, trzy chłodnie, dwa dźwigi towarowe o udźwigu 3 ton każdy.
Uwagi: statek ten był największym transatlantykiem, na jakim kiedykolwiek podniesiono polską banderę handlową. W odróżnieniu od starszego i mniejszego "Batorego" - miał tylko jeden komin i jedną śrubę; służył tylko na jednej linii regularnej; nie miał też za sobą "rozdziału wojennego".

[xys]

Budowa jako Maasdam: 1952 dla Holland America Line (początkowo planowany, jako zwykły frachtowiec pod nazwą "Diemerdyk" [potrzebne źródło])
stocznia: Wilton-Fijenoord Dok-en-Werf-Maatschapij, Schiedam, Holandia; numer budowy: 733
położenie stępki: 19 grudnia 1950
wodowanie: 5 kwietnia 1952
przekazanie: 11 lipca 1952 i wyruszenie w dziewiczą podróż na trasie: Rotterdam-Hawr-Southampton-Montreal-Nowy Jork.
zakupiony od Holendrów w 1968 dla Polskich Linii Oceanicznych, aby zastąpić legendarnego MS Batory (1939/71),

Przybycie do Gdańska - 15.10.1968
Rozpoczęcie I podróży - 11.04.1969
Opuszczenie bandery polskiej - 06.04.1988

Złomowanie: początek 22 marca 2000 stocznia złomowa Aliaga, Turcja.

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=LlSVy-kUnKg

[xys]

Wysłannik przyszłości (The Postman)

220 min, Film SF, USA 1997

niedziela, 19 stycznia 20:00 | TVN 7

Wysłannik przyszłości

Rok 2013. Na świecie panują chaos, przemoc i bezprawie. Nie istnieją państwa, urzędy, komunikacja ani fabryki. Samozwańczy generał Bethlehem rządzi na dawnym obszarze Stanów Zjednoczonych. Samotny wędrowiec znajduje porzucony na pustkowiu samochód pocztowy, a w nim torby z listami.

Postanawia rozwieźć pozostawioną korespondencję do adresatów. Dostarczana przez niego poczta staje się symbolem dawnych czasów, daje nadzieję na zmiany. W końcu ludzie uznają listonosza za przywódcę i powierzają mu zadanie odbudowania dawnego świata.

reżyseria: Kevin Costner

wykonawcy: Kevin Costner (listonosz), Will Patton (generał Bethlehem), Larenz Tate (Ford Lincoln Mercury), Olivia Williams (Abby), James Russo (Idaho), Daniel von Bargen (szeryf Briscoe), Tom Petty (burmistrz),

[xys]

- Czym, oprócz wody, był przykryty w wannie Fryderyk Chopin?
- Piano !

- Jak się nazywa pies, który pije nielegalny alkohol ?
- Samogon !

- Co robi nierób przy obiedzie ?
- Je leń !