Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Ludgarda]

Portret artysty

Piszemy o nim z miłości do jego dzieła
zadanie wydaje się tak oczywiste
że piszemy ten portret niemal zawstydzeni:
a kiedy robimy to
on sam niejako na to przyzwala
przyciągając nas ku sobie " z siłą magnetyczną"

Już sama obecność jego sztuki
wywołuje w nas słowa i zdania wzruszone
którym nakazujemy umiarkowanie i upór

Upór? nie chcemy godzić się zbyt łatwo
Jeżeli portret ma być wierny
będzie trudny

Możesz być pewien
nikogo nie będzie obchodziło podobieństwo
ale: Skąd padało światło

Julia Hartwig

[maluna]

Poczytałam, pomyślałam i dzisiaj poza pochwałami dla Was,
zdobyłam się tylko na zwinięcie basilwicy z jej stronki,
wiersza razem z ilustracją...

........

[basialwica]

[kasyda4]

Witam wszystkie poetyckie dusze, słonko pięknie świeci, a do mnie przyszło takie przemyślenie.

Tyle rzeczy potrafię wybaczyć,
O wielu umiem zapomnieć,
Gdy całkiem niespodziewanie,
Znienacka przychodzą do mnie.

Kłują w serce i ranią mą duszę,
Choć dla kogoś są bez znaczenia,
Jakoś z nimi pogodzić się muszę.
Wracają czasem w przemyśleniach.

Wtedy w głowie rodzi się pytanie,
Jakim prawem ktoś mnie osądza?
I nie liczy się z moim zdaniem,
Po swojemu mój świat chce urządzać.

Bez dystansu do siebie i świata,
Traktując wszystko zbyt poważnie,
Chociaż sam może przyzna, po latach,
Że zachował się nierozważnie.

Nie licząc się z uczuciami,
Których może sam jest pozbawiony,
Bo przed laty, ktoś bliski go zranił,
Jego świat został zniszczony.

Los mu z twarzy uśmiech odebrał,
I we wszystkim stał się zasadniczy,
Ze strachu, że ktoś mu to zmieni,
Z uczuciami innych się nie liczy.

Mogła bym to znowu wybaczyć,
Ale jestem tym wszystkim zmęczona,
Bo znaczenie mych słów znów wypaczy,
Więc na wyrost wolę być przeczulona.


Kasyda

[maluna]

Kasydko, bardzo ładnie opisujesz stany ducha...
Uważam, ze jest to bardzo trudne...

[mimoza]

Bronczyk - Halinko zraniona wtedy byłam, reszta w wierszu.
Kasydo wiele racji w tym, że znaczenie słów w zależności, od okoliczności
i interpretacji, wiele znaczy.
Ludgardo, własnie czytam tomik poezji Julii Hartwig, można się rozsmakować. Amadeuszu
Zochno Twoja "babka" wieloznaczna, smaczna i powabna.
Maluno, Basiulwico rozbudziłyście moją wyobraźnię, i oto napisałam...


Sonata księżycowa

Przyćmione światło lamp
Blask ognia buzującego w kominku
Powietrze przesycone żądzą.
W tle spokoje akordy księżycowej sonaty
Okryci nagością, bez wstydu
Spoglądają na siebie w milczeniu.
Delikatnie, bez pośpiechu dotknął jej czoła
Odgarnął włosy, ustami zamknął powieki,
Zadrżała pod wpływem pieszczot
Rozchyliła uda…
Pocałunkami rozbudził uśpione pragnienia
Splecione dłonie prowadzą miłosny dialog,
Który trwał, póki rozkosz trwała…
Zasnęli zmęczeni, po miłosnych zmaganiach
O świcie zbudził ich brzask jutrzenki.
Spojrzał na jej nagość, bez pośpiechu dotknął …

- Cz

23 lutego 2011 roku

[kama5]

Nie było mnie wczoraj - więc nie wiedziałam, o jubileuszu Maluni
Dołączam się do wszystkich z najszczerszymi gratulacjami.
Chciałoby się z Wami wszystkimi przebywać jak najdłużej , gdyby nie ten bezlitosny real....

Kasydo - Trafiasz swoją poezją w sam środek.....mojej duszy.

Mimoza -...erotyk jako wspomnienie , marzenie czy oczekiwanie ? jedno z tych określeń bym wybrała dla siebie, ale nie powiem..które

Pozdrawiam wszystkich tutaj najcieplej.

[tar-ninka]

Dobry wieczór Wierszoluby ulubione
Małgosiu gratulacje.
Ja usiłuje się buntowac ..słowami naszej Ewitki
. . . . . . . . . . .
usiłuję ale nie bardzo mi to wychodzi

[kama5]

Napisał Amadeusz ze Śląska

Kama - odpowiedz do odpowiedzi.

Śnieżyczka przebiśnieg.

W podziękowaniu przyjmij pierwsze przebiśniegi.
Co zakwitają w wierszu, od przyjaciela, od kolegi.
Niech zapach i przepiękny widok uśmiech dają.
One chwili szczęście i radość w duszy zostawiają.

Niech te przebiśniegi zostaną serca bukietem.
Niech pozostaną światłem w smutku kinkietem.
Niech rozbudzą w nas zimowe, w ciepłe nastroje.
Niech rozsieją w Twoim życiu czaru podwoje.

Po ich przekwicie wiosna na dobre zapanuje.
Wtedy Wena Cię dopadnie, kwiatem zakróluje.
Od tulipana, orchideę i różę pozostanie z nami.
I rozścieli się na drodze życia, do zimy astrami.

Amadeusz ze Śląska.

Zabawa trwa....

Tyle życzeń ile kwiatów
jak me serce to pomieści,
każdy kwiatek =słowo szczere
chyba zamknę to w powieści
o tym jak się rodzi przyjaźń
między nami " poetami '
co rymują słowa proste.
Oczekuję na ripostę,
lub następne miłe słowa
i tak zacznie się od nowa......

[barteczek]

Czy oprócz wiersza mogę podrzucić Ci rybki?



Zostawiam buziaczki, po cichutku jednego zabieram.

[kama5]

W podobnym tonie ...co wiersz Ewitki

Zamiast modlitwy.

Nie mam już czasu cię kochać ,
koniec mój nadto bliski.
Tylko ręce wyciągam w tłoku
o Chryste.

Serce inaczej chciało
stopy szły z trudem - nie tędy
gdybym dawniej wiedziała ....gdybym wówczas umiała!
.....Teraz już zawracać nie będę.
Brnę dalej, bo inaczej nie umiem...
wszystko we mnie i wkoło nieczyste
Tylko ręce wyciągam w tłumie
O Chryste.
( K. Iłłakowiczówna )

[mimoza]

Psycholog- Nino
Kamo, Amadeuszu świetnie rozwija się Wasza rozmowa,
czekam na ripostę (jak napisała Kama)
Tarninko, wiersz Ewity w Twojej oprawie jak zwykle zachwyca.
Ja też się buntuję i zmagam... nie zawsze mi to wychodzi,
ale się nie poddaję. - Cz

[Honoratka]

Późno, bo późno ale jestem
Piękne te dzisiejsze wiersze,poczytałam z zainteresowaniem.
Tarninko - dziękuje bardzo za wiersze Ewity.

[mimoza]

Honoratko


Witaj nowe

Myśli jej błądzą w niebycie
Zdała sobie sprawę, że zbyt wiele
Straciła w oczekiwaniu
Na szczęście, które odeszło,
Które nie wróci,
Tak jak nie wraca przeszłość.
Sen miała proroczy
Pełen szczęśliwości,
Rozświetlony perliście śmiechem.
Śniąc, jak w szklanej kuli
Ujrzała dni, które nadejdą,
Każdą chwilę jakże inną
Od chwil, których już nie ma.
Obudziła ją nadzieja
Nie wykrzyczanych radości,
Nabrzmiała nie wypowiedzianymi słowami.
Napisała w codzienniku: Witaj nowe…

- Cz

21 stycznia 2010 roku

[bronczyk]

Amadeuszu jestem pełna podziwu dla ciebie jako piewcy miłosnych uniesień.
Zochna siebie w tej babce odnalazłam. Hi, hi przecież po swojemu coś pododawałam, wbrew radom rodziców i niektórym to w smak poszło wieloletni. Rozbawiłaś mnie tym słownym majstersztykiem. Żyje się cudownie poznając urok potraw dzięki poetyckim przepisom.
Kasydo mądre słowa. Często ten zraniony obawiając się dalszych ciosów zamyka się za murem obojętności. Ciężko jest to zrozumieć osobie wrażliwej, szukającej ciepła i uczucia.
Mimozo dyskretny, ale namiętny erotyk. Wiesz kiedy dać czytającemu swobodę w wyborze scen, kiedy zasłonić okno, aby wyobraźnia zaczęła działać. Nadzieja jest jak balsam dla duszy i dla słów poetyckich. Witaj nowe. Po przeczytaniu tego cudeńka chce się lecieć w deszcz, zatańczyć lub choćby tylko wytarmosić futro psie.
Kamo5 odpowiedź Amadeuszowi godna mistrzyni słowa. Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg.

[kama5]

Dlaczego me życie jest szare , zawiłe
i taka trudna ma droga do słońca ?
Dlaczego wciąż gaśnie iskierka nadziei
i tylko przede mną ciemna dal bez końca ?

Idę jak ślepiec, bo nie ma anioła.
Zranione serce w mej piersi się żali.
Cisza wokoło, tylko pustka woła .
Czy wrócisz aniele z nieznanej oddali ?

[joannap]

Witam Mimozę i Jej Gości.
Zawitałam do Was bez wiersza ,ale czyż róża nie jest poezją.
Pozdrawiam

[kasyda4]

Witam w ten mroźny, ale piękny dzień.
Malunko dziękuję
Mimozo piękny erotyk, a wiara, że przyjdzie nowe, sprawia cuda.
Kamo Dziękuję, tak czuje moja dusza. Takie riposty mogę czytać codziennie, a Twoje pytanie jest odwiecznie bez odpowiedzi.
Tarninko przyszłam do Was, jak już nie było Ewity, ale ze wzruszeniem czytam Jej wiersze, to takie moje klimaty, dziękuję.
Brończyk Twoje oceny sprawiają, że chce mi się pisać i nie idzie to marne.

[maluna]

Napisał kama5

Nie było mnie wczoraj - więc nie wiedziałam, o jubileuszu Maluni
Dołączam się do wszystkich z najszczerszymi gratulacjami.
Chciałoby się z Wami wszystkimi przebywać jak najdłużej , gdyby nie ten bezlitosny real....

Kasydo - Trafiasz swoją poezją w sam środek.....mojej duszy.

Mimoza -...erotyk jako wspomnienie , marzenie czy oczekiwanie ? jedno z tych określeń bym wybrała dla siebie, ale nie powiem..które

Pozdrawiam wszystkich tutaj najcieplej.

Kamo, przepraszam, ale dopiero teraz zauważyłam Twój wpis...
Dziękuję Ci bardzo

[kasyda4]

Zaczął się nowy dzień.
Przysiądę na jego brzegu,
Bo już skończył się sen
I czas startować do biegu.

Tylko po co wciąż biegnę?
Nie wiedząc gdzie jest meta,
Może bezpieczniej przystanąć
I zapaść w letarg?

Uniknąć wielu kontuzji,
Których bieg przyniesie,
Pozostać w świecie iluzji,
Gdy już życia jesień.

Przeczekać wichry i burze,
W marzeniach zamknąć oczy
I zostać w nich na dłużej,
A życie niech samo się toczy.

Popatrzeć na nie z boku,
Nie uczestnicząc wcale,
Bez niebezpiecznych pokus
I niebezpiecznych szaleństw.

Powrócić do lat młodości,
Kiedy życie się śmiało,
Tyle w nim było radości,
Że aż dech zapierało.

Poczekam, na brzegu zostanę,
By życia na dłużej starczyło,
Może spełni się wszystko,
Co się przez lata śniło.


Kasyda