PARYZ - jego urok,historia, kultura,sztuka,slawni ludzie, sekrety i tajemnice......

[BUNIA]

Basiu hii .... obydwie równoczesnie napiasalysmy post 11.36.... .dopisz do listy ....

[BUNIA]

Życiowe tragedie nie omijały jej, ale mimo tego Piaf występowała i nagrywała nowe piosenki, budząc podziw na całym świecie ich wyjątkową interpretacją. Współpracowała z wieloma artystami i ją wymienia się, jako osobę odpowiedzialną za późniejsze wielkie kariery takich artystów, jak: Charles Aznavour (pomogła mu w zdobyciu występów, uczyniła też niego powiernika swoich tajemnic; Charles odwzajemnił się pisząc dla Edith "Jézébel" i "Plus bleu que tes yeux"), Gilbert Becaud czy Yves Montand (miała z nim romans; oboje zagrali też w filmie "Etoile sans lumiere").

[BUNIA]

Kilka miesięcy po swoim ślubie z greckim piosenkarzem Théo Sarapo (Theophanis Lamboukas) Edith zapadła w śpiączkę, z której co jakiś czas się budziła. W tym czasie przebywała w swojej willi w Plascassier niedaleko Cannes. Tam też zmarła 11 października 1963 roku. Tego samego dnia odszedł też na zawsze jej wielki przyjaciel Jean Cocteau.


http://www.voila.pl/348/7k2w0/?1

[babciela]

Genialna piosenkarka, ale tez żyla ...jakby to powiedziec...ponad miare....i brala to życie pełnymi garsciami.

[BUNIA]

Tysiące Francuzów przybyło trzy dni później do Paryża na pogrzeb Edith Piaf. Pochowano ją na cmentarzu Pere Lachaise. Do dziś jej grób jest stałym punktem pielgrzymek fanów z całego świata.

Edith Piaf pozostawiła po sobie dziesiątki przebojów, m.in. "Les Trois Cloches", "Vagabond" czy "Milord" (tę ostatnią napisał jeden z jej kochanków, Georges Moustaki, razem z Marguerite Monnot).

http://www.voila.pl/333/kqp4t/?1

[BUNIA]

Piosenki Edith Piaf żyją do dziś. W 1996 roku wielki sukces odniósł wystawiany w Paryżu musical "Piaf je t'aime", którego scenariusz oparty był na życiu artystki. Utwory przez nią śpiewane nagrywali później najwięksi, m.in. Louis Armstrong, Josephine Baker, Marlene Dietrich, Johnny Hallyday, Serge Gainsbourg, Liza Minnelli. W 1997 roku Charles Aznavour zarejestrował "Plus bleu que tes yeux". Dzięki zastosowaniu nowoczesnej technologii w utworze dodano głos Piaf, przez co stworzono wyjątkowy duet.
http://www.voila.pl/365/netyy/?1



2008 - Kolejna odsłona serii "Muzyczne Podróże" to zestaw dla miłośników oryginalnych i ciekawych brzmień. 3 płytowa kolekcja "France in Love" to zestaw standardów francuskiej piosenki w wykonaniu takich sław jak Edith Piaf, Jacques Brel, Gilber Becaud, Yves Montand, Charles Aznavour. 48 utworów...

[ewelina55]

Dla mnie symbolem jest aktorka Brygitte Bardot. Ta piękna dziewczyna o idealnej budowie ciała mogłaby , bez żadnych przeróbek wpasować się do naszej aktualnej epoki. Urodzona w 1934 roku, jest rówieśniczką mojej mamy. Widziałam zdjęcia mojej mamy w baletkach, krótkiej marszczonej spódnicy z szerokim paskiem w pasie i fryzurą z końskim ogonem..Tą modę lansowała ta aktorka.

[ewelina55]

Troszkę młodszą od Brygitte jest inna francuska aktorka, Catherine Deneuve nazwana Symbolem Francji

[Mar-Basia]

Chcialabym powiedziec pare slow o pasazach i galeriach paryskich,ktorych historia czesto siega do XIX wieku i ich niepowtarzalnej atmosferze i zadziwiajacej architekturze, ktora pozwala sie wczuc w prawdziwa atmosfere paryska.

Najpierw troche skroconej historii.

Duza ilosc pasazy i galerii powstala po roku 1822. Mialo to zwiazek z szybkim rozwojem przemyslu i handlu wlokienniczego. Zaczely sie pokazywac pierwsze wielkie magazyny, a raczej sklady towarow, ktore powoli zaczely spelniac role punktow handlujacych towarami luksusowymi. A zapotrzebowanie stawalo sie coraz wieksze...i sklady powoli zmienialy sie w luksusowe boutiki, z pasazami pokrytymi szklem, marmurowymi kolumnami, oswietleniem gazowym i podlogami z marmuru lub ceramiki. Rozwoj konstrukcji zelaznej tez znalazl odbicie w konstrukcji tych wspanialych pasazy i galerii. Kiedy dobrze przypatrzycie sie fotografiom, bedziecie podziwiac postep i znajomosc tej sztuki juz w XIX wieku. Miejsca te, cos w rodzaju malych miast byly dobrze znane glownie Paryzaninom i tak zostalo do dnia dzisiejszego.

Turysci malo znaja te miejsca, a przewodniczy turystyczni nie chca zrobic wysilku aby ich tu zaprowadzic.
Ucieszylam sie, ze od dwoch czy trzech lat zostalo zalozone stowarzyszenie milosnikow starych pasazy i galerii paryskich - to wlasnie oni organizuja male i ciekawe trasy-zwiedzaniez po tych pasazach. Jak ktos bedzie w Paryzu - polecam - bo warto je zobaczyc.

W nastepnym poscie opowiem o paru z nich.

[Mar-Basia]

W Paryzu w dniu dzisiejszym jest okolo 20-tu „krytych” pasazy i galerii handlowych, ktore przebiegaja pomiedzy ulicami i budynkami. Te pasage lub galerie, zostaly zakonserwowane w doskonalym stanie, sa czesto konserwowane i zawsze znajduja sie w nich luksusowe boutiki, male, pelne uroku kawiarenki i restauracyjki „paryskie”. Wszystko to w niesamowitej dekoracji i atmosferze miejsca. Kazda z galerii jest inna, niepowtarzalna.

Jednym z moich ulubionych miejsc, gdzie czesto zagladam jest Galerie Vivienne, w 2-gim arrondissement Paryza. Zostala zbudowana w roku 1823 przez prezydenta Izby Notariuszy Marchoux, na miejscu gdzie znajdowal sie hotel Vanel de Serrant i pasaz Petit-Peres. Plany zrobil znany architekt Francois Jean Delannoy. Galeria otrzymala wystroj „pompeien neo-clasyczny”, pokryty eleganckim szklanym dachem, podloga jest z mozaiki autorstwa G.Faccina. Glowna Galeria – tzw Grande, o dlugosci 42 metrow na koncu, ktorej znajduje sie szklana rotonda pokryta szklana cupola-domem z oryginalnymi wzorami. Galeria zostala zaingaurowana w roku 1826 pod nazwa Marchoux ale bardzo szybko zmienila nazwe na Vivienne. Jest to miejsce bardzo specjalne, ze swoimi luksusowymi boutikami pret-a-porter, boutiki z przedmiotami dekoracyjnymi (marzenie), pracowniami modystek, wspanialych szewcow, u ktorych mozna zamowic recznie robione buty i paski, cukiernicy, boutiki ostatniej mody i dodatkow, wspaniale ksiegarnie, gdzie mozna dostac nieomal kazda ksiazke, kawiarenki i restauracyjki, galerie sztuki, negocjatorzy wina i szampana...i „moj” uwielbiany czekoladier, gdzie mozna dostac najlepsze recznie robione czekoladki, opakowane we wspaniale i super eleganckie, recznej roboty bombonierki. No i jeszcze jedno miejsce - boutik z najwspanialszymi materialami dekoracyjnymi jakie mozna sobie wyobrazic, istna kopalnia wzorow, kolorow i pomyslow w tej dziedzinie.

Galeria jest w poblizu Palais Royal, Boursy i Grand Boulevards, jednym slowem prawie w centrum Paryza.

Mala ciekawostka, monumentalne schody pod numerem 13 prowadza do dawnej domeny Vidocq’a.
Napewno slyszeliscie o „badzie” Vidocq’a, a wlasciwie brygadzie policyjnej stworzonej przez tego „bandyte” i swoimi dawnymi kumpami wieziennymi..

Konkurentem Galerii Vivienne jest Galeria Colbert’a, ktora wlasciwie jest niczym innym jak jej przedluzeniem.

Od roku 1960 galeria Vivienne jest bardzo aktywna. Zainstalowali sie tutaj znani kreatorzy mody, jak Paul Gaultier i Yuki Tori w 1986 roku.

[Mar-Basia]

Galeria Vivienne w grudniu 2009



Szklany dach z XIX wieku



Szklana kopula-dom - XIX wiek

[Mar-Basia]

Galeria Vivienne - grudzien 2009

Moj ulubiony boutik z materialami - krolestwo dla dekoratorow, krawcowych i projektantow mody. Mozna tu zamowic recznie robione narzuty na lozka, firanki, zaslony. I jak sie ma dobra krawcowa, co jest rzadkim przypadkiem - mozna sobie sprawic najpiekniejsza wieczorowa suknie swiata.



Mala restauracja-kawiarenka, gdzie serwuja naklepszego steka tatarskiego w Paryzu...z malutkimi frytkami, cieniutkimi jak zapaleczki. Tatara przyprawia sie samemu...co za przyjemnosc i wszystko posypane swiezutkim szczypiorkiem plus dobre czerwone winko......nikt sie nie oprze.





Zrobilam jak zwykle slidy - wobec tego reszta zdjec na ponizszym linku, wystaeczy maly klik mysza i jestescie w "Vievienne".

http://www.slide.com/r/AH3rbWur4j-QS_UO6X2UwTEcV4nPXJJ2?previous_view=mscd_embedded_ url&view=original

Nastepne wizyty w innych pasazach w przygotowaniu. Musze poukladac zdjecia i przetlumaczyc troche o historii. Jednym slowem potrzebuje ciut czasu.

[ewelina55]

Ja jeszcze o aktorach.
Zapamiętałam dwóch aktorów komediowych: Bourvil i Louis de Funes. Widziałam stare filmy z Jean Poul Belmondo, Jean Gabinem, Alainem Delonem, Gerardem Depardieu.
Ale moim faworytem jest aktor, reżyser i producent filmowy- Vincent Cassel. Gdy zwierzyłam się moim koleżankom, że w/g mnie jest to bardzo przystojny, męski i o pięknych oczach facet, to usłyszałam, że mam wypaczony gust.....nic na to nie poradzę taki typ mi odpowiada.

[Mar-Basia]

Napisał ewelina55

Dla mnie symbolem jest aktorka Brygitte Bardot. Ta piękna dziewczyna o idealnej budowie ciała mogłaby , bez żadnych przeróbek wpasować się do naszej aktualnej epoki. Urodzona w 1934 roku, jest rówieśniczką mojej mamy. Widziałam zdjęcia mojej mamy w baletkach, krótkiej marszczonej spódnicy z szerokim paskiem w pasie i fryzurą z końskim ogonem..Tą modę lansowała ta aktorka.

Ewelinko, hihihhi - wlasnie w Paryzu jest ekspozycja o Bardotce. Napisze o tym pozniej Narazie plakat z wystawy



O aktorach, ich ulubionych miejscach , boutikach gdzie kupuja i ich restauracjach - napisze pozniej.

Dziekuje za partcypacje, jestes niesamowita. A buciki Chanela - widze, ze Ci sie spodobaly.

[Mar-Basia]

Napisał BUNIA

Piosenki Edith Piaf żyją do dziś. W 1996 roku wielki sukces odniósł wystawiany w Paryżu musical "Piaf je t'aime", którego scenariusz oparty był na życiu artystki. Utwory przez nią śpiewane nagrywali później najwięksi, m.in. Louis Armstrong, Josephine Baker, Marlene Dietrich, Johnny Hallyday, Serge Gainsbourg, Liza Minnelli. W 1997 roku Charles Aznavour zarejestrował "Plus bleu que tes yeux". Dzięki zastosowaniu nowoczesnej technologii w utworze dodano głos Piaf, przez co stworzono wyjątkowy duet.
http://www.voila.pl/365/netyy/?1


2008 - Kolejna odsłona serii "Muzyczne Podróże" to zestaw dla miłośników oryginalnych i ciekawych brzmień. 3 płytowa kolekcja "France in Love" to zestaw standardów francuskiej piosenki w wykonaniu takich sław jak Edith Piaf, Jacques Brel, Gilber Becaud, Yves Montand, Charles Aznavour. 48 utworów...

Buniu-Renatko - dziekuje, wspaniale!!!

[chaliniak]

Czy Charrier kocha BB
Ciekawe czy na wystawie o B.B. będzie słynny plakat, który pewnego dnia pokrył słupy ogłoszeniowe Paryża i nie tylko.
Miał wydźwięk reklamowy i stał się o ile pamiętam przyczyną procesu Bardotki z producentem wody mineralnej wydobywanej z okolic miasta Charrier. A Jacques Charrier był "świeżym" mężem B.B. A B.B. to też bebe, ale to już Basia w tym się może lepiej połapać.

[zynagra]

http://www.dailymotion.pl/video/x7ggzj_paryy-jest-piykny_travel PARIS-PARIS CATHERINE DENEUVE moim skromnym zdaniem naj piękniejsza kobieta świata.

[zynagra]

I jeszcze raz Catherine Deneuve, czyż nie jest piękna.
http://www.youtube.com/watch?v=WDNV0eog2eU

[Mar-Basia]

Francuska tradycja Katarzynkowa (Catherinettes) mozna porownac do polskiej tradycji „andrzejkow”. W obu przypadkach chodzi aby znalesc meza i dowiedziec sie jakie bedzie jego imie.

„Catherinettes” – to mlode kobiety, ktore nie przekroczyly 25 lat i sa jeszcze dziewicami. Obchodza swoje swieto w dniu sw.Cathrine (25 listopada), aby uhonorowac Catherine z Alexandrii, panne, meczeniczke, dr kosciola i patronke mlodych dziewic. Dawniej, jak mowi legenda w tym dniu mlode panny „robily zyczenie” na szybkie malzenstwo. Zwyczaj ten zachowal sie do dzis glownie w srodowisku krawcowych i mody, szczegolnie u modystek (chapeau = coiffe).

W dawnych czasach, sw Katarzyna (Catherine) i sw. Mikolaj (Nicolas) protegowali kazdego „dziewica” przed ‘naruszeniem zasad celibatu i „zblizen” seksualnych przedmalzenskich. Mlode panny ubieraly statue sw. Katarzyny w tzw „coiffe”, kazdego 25 listopada. Te, ktore znalazly meza musialy opuscic confrerie i pozostawic innym „coiffer sainte Catherine”. W miedzyczasie nastapila emancypacja kobiet i status malzenski przybral rozne formy – wobec tego zwyczaj Catherinettes zaczal powoli zanikac.





916piajg.gifSteCatherine1.jpg

SteCatherine2.jpgtbxpe1vb.jpg

SteCatherine4jpg.jpg

[Mar-Basia]

Troche historii lub legenda.

Alexandria (Egypt, poczateku IV wieku po J.C. Catherine (Katarzyna), mloda dziewica z artokratycznego rodu wychowana w tradycji nauk scislych, poezji i filozofii. Cesarz rzymski Maxence, ktory byl przejazdem w Alexandrii zarzadzil aby wszyscy poddani oddali sie poswieceniu idolom. Catherine nie chcac usluchac rozkazu cesarza udala sie osobiscie do niego i zaproponowala „dyskusje” w zamian poswiecenia. Cesarz podejrzewajac pulapke, zawezwal 50 najwybitniejszych filozofow, lecz Catherine doskonale wyszla z proby odpowiadajac na wszystkie zadane pytania. Mimo tego, cesarz uwiezil mloda kobiete, rzucil do diabelskiej maszyny, z ktorej zostala ocalona przez Aniola. Koniec Catheriny byl tragiczny – cesarz zarzadzil egzekucje i mloda kobieta zostala zdekapitowana w tym samym czasie co zona cesarza, ktora odwazyla sie stanac w obronie mlodej dziewicy. Wszystko to zostalo spisane w greckich ksiegach z IX wieku lecz nigdy nie znaleziono zadnego swiadka tego zdarzenia.


W Paryzu, w dniu sw.Katarzyny – Cahterinettes i Nicolas, pracownicy z atelier krawieckich domow mody sa przyjmowani w Merostwie, otrzymuja male prezenty od ich pracodawcow plus kapelusz przygotowany przez kolegow i kolezanki z atelier.

W tym roku, w niedziele 29 listopada Catherinettes obchodzily swoje swieto na Montmatre (Placu du Tetre). Przewodniczaca jury, ktore mialo wybrac najbardziej artystyczny kapelusz byla slynna aktyorka francuska Marie Laforet. Kapelusze w kolorach zoltym i zielonym musza byc zawsze zrobione wlasnorecznie.

Pare zdjec z tego sympatycznego swieta, ktore zakonczylo sie pokazem majoretek, lampka cieplego wina, spiewami i tancami na placu wsrod artystow, obrazow. Moge Was zapewnic, ze bawilismy sie w typowej atmosferze bohemy paryskiej, zapominajac o zimnie i drobnym deszczyku.