Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[gratka]

Wierszolubni pozostawiam Wam symbol dojrzalego lata
w podzięce za to, że piszecie..... a my czytamy

[kpwalski]

Gdy złe przeżycia kropką naznaczę
i w chaos myśli marzenia włożę
usunę wówczas wszelkie rozpacze
które jak chwasty wyrosły w zborze.

Niech w lazurowym słońca zachodzie
który zakończa dzień co przeminął,
po dniu złych zdarzeń i niepowodzeń
myśli kwiatami mi się rozwiną.

Szczebiotem ptaków i wiatru szumem
utkam melodię kojącą duszę,
w myślach nastroję najczulszą strunę
i dźwiękiem harfy wnętrze poruszę.

W zamkniętych oczach pragnę odtworzyć
krainę która jawi się nocą,
gdy myśl osiągnie niebios przestworza
może świat ujrzę nieznany dotąd.

Tak utworzony obraz z fantazji
w tłach akwareli lecz w splocie wspomnień
pozwoli dla mnie wieczór przemarzyć,
uwolni serce ze złych obciążeń.
Kp.

[Astra]

Gratko, dziękujemy za słoneczny bukiet.
Dziękujemy, za czytanie naszych wierszyków, bo bardzo to nas cieszy

Staszku, powiem tylko...pięknie

miniatury /krótkie wierszyki/


***
uniosę kurtynę marzeń
w objęciach prawdziwego dzisiaj
zmierzę się z życiem
zatańczę ze łzami
otulę czerwienią warg
na których lśnić będą
tajemne niedopowiedzenia
życie
prowadź

***
Aniele mój
skrzydlaty dobrocią
lśnisz nocą
iskierkami księżycowej nadziei
pozwól bym zawsze czuła twój oddech
w chwili mojej kruchości
przytul do najbielszej bieli piór
nie opuszczaj

***
miły mój
gdy będziesz odchodzić w wieczność
nie zamykaj drzwi
podążę za tobą
w sukience utkanej
z naszych miłosnych chwil

Astra
obrazek mój

[kpwalski]

Gratko, wspaniały obrazek ozdabia nasze wiersze.

Aniu, romantyczne miniaturki grane na najczulszych strunach. Pięknie.

[kpwalski]

W szumie olch, szepcie olch kołysanych,
gdzie zefirek nastraja im ton
okolonych barwnymi kwiatami
pragnę być i powierzyć się snom.

Niby ptak który ukrył swe gniazdo
chociaż już wyprowadził się stąd
wróci tu, choć porzucił je dawno
i odleciał do obcych mu stron.

Również ja przygoniony tęsknotą
usiąść chcę na murawie wśród drzew,
gdzie listowie jesienne się złocą
i porywa je w dal wiatru wiew.

Liście drzew rubinami jesieni
cieszą wzrok kolorami wśród łąk.
Wrócę tu nim się chłód rozprzestrzeni
do rodzinnych, najbliższych mi stron.
Kp.

[bronczyk]

Kpwalski chce się marzyć, szperać we wspomnieniach. Pewnie cudnych krain nie ujrzę, ale zachwycona słowem szczęście odszukam. Dzięki za tak piękne i mądre wersy.
Każda zakochana kobieta odnajdzie u ciebie swoje emocje. Ja dzięki tobie wracam do cudownych lat młodości.

[kpwalski]

Dziękuję Halinko, za miłe słowa ale kiedy czytam Ani wiersze czuję się przy niej taki mały.

[nutaDo]

Jak dobrze w ciężkich chwilach poczytać Waszą poezję.

Leopold Staff

Kochać i tracić...

Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
Padać boleśnie i znów się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie "precz!" i błagać "prowadź!"
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...

Zbiegać za jednym klejnotem pustynie,
Iść w toń za perłą o cudu urodzie,
Ażeby po nas zostały jedynie
Ślady na piasku i kręgi na wodzie.


Pozdrawiam

[bronczyk]

Kpwalski każde z was pisze inaczej, każde w piękne słowa ubiera swój świat i to jest ważne. Astra i ty przekazujecie emocje, myśli ulotne, a my czytający je przeżywamy. Dzięki wam po równo.

[kpwalski]

Danusiu, przytoczyłaś tylko dwie zwrotki ale bardzo dobitnie wyrażone. Prawda, wysilamy się nie wiadomo po co aby zginąć jak ślady i kręgi na wodzie.

[Amadeusz ze Śląska]

Lato upływa nam szybciutko,
niebawem jesień.
Ale dla muzyki nie ważne:
styczeń, maj, czy wrzesień.
Większość pracujących na chleb,
jest po urlopie.
Ja natomiast mam pracy ful
i zwijam się jak w ukropie.
W weekendy przebywam w plenerze,
radość chwili wolnej.
Dobrze, że zdrówko dopisuje,
spacer po lesie i drodze polnej.
Muzyka z komórki płynęła
- ta zabytkowa i całkiem nowa.
Natchnienie na wiersze,
odwiedziny bliskich, serca odnowa.
Czas wahadłem odmierzany,
dobrze że radość życia nie utyka.
O sercach w kąciku poezji,
wciąż wspominam duszą romantyka.

Amadeusz ze Śląska

[bronczyk]

Amadeuszu świetny wiersz. Radosny jak słoneczny dzień. Czytając cieszę się razem z tobą dniem codziennym.

[kpwalski]

Po pogodnym wierszu Amadeusza, jak dzisiejszy dzień wpiszę i ja parę słów.

[kpwalski]

Jesteś gdzieś za mgłą, za kotarą wspomnień,
nie odnajdę cię, dobrze o tym wiem,
czemu myśli chcą za tobą podążać,
czemu ciągle mi jawisz się we śnie?

Poszukuję cię stojąc na bezdrożach
wśród pożółkłych kart chcę przywrócić czas,
wędrowałbym w mgle po lądzie i morzach,
przez deszcze i śniegi, by połączyć nas.

Czy ktoś wskazał ci piękniejszy czar świata,
że nie pragniesz już uśmiech przesłać mi,
czemu dla mnie los złe figle wciąż płata,
jak otworzyć mam twego serca drzwi?

Patrzę w mrowie gwiazd na rozległym niebie
może jedna z nich rzuci srebrny blask
wtedy w ciemną noc wyszepczę życzenie
i odnajdę cię wreszcie magią gwiazd.
Kp.

[mimoza]

DOBRZE, że jesteście tu i teraz...



Halinko, Nutko, Amadeuszu, Staszku - ... - Cz

[Astra]

Ja też cieszę się, że jesteście, bo miło poczytać Wasze wiersze i innych poetów
Nie wymieniam, bo kogoś można pominąć

na pięciolinii uczuć

czasem jestem zapatrzeniem
poprzez błękit twoich oczu
po kontury wciąż spragnionych ust
widzę ciebie

a gdy jestem zasłuchaniem
na oddechów pięciolinii
słyszę szepty upragnionych słów

kiedy pieścisz jestem twą pieszczotą
która wzdycha cichnie znika
w wymarzonym uwielbieniu

5.09.2016
Astra
obrazek T. Markovstev

[bronczyk]

Kpwalski smutkiem leciutkim, tęsknotą wielką jak szalem słowami otulasz. Dobrze jest potęsknić, pytania gwiazdom zadawać i wierzyć, że jednak będzie kiedyś inaczej.
Astro powinnaś wydać erotyki w zbiorku osobnym, takim dla zakochanych.

[joannap]

Miłej niedzieli

Czekam na ładny wiersz o wrzosach
nadciągają wrzosy -lato odchodzi



Klik w obrazek i słuchaj-Kitaro Silk Road (live)

Dziękuję za umilanie mi wieczorów

[kpwalski]

Joasiu, dziękuję za pozdrowienia, nie mam nic o wrzosach ale o jesieni jeden mam, chociaż byle jaki.

Jesienny wiersz
Spotkałem ciebie w niespokojnej chwili,
gdy smutkiem drżała myśl rozkołatana,
a serce moje pragnące idylli
bolało nieraz jak otwarta rana.

Spotkałem ciebie w rozmokłej jesieni
wśród mgłą okrytej i bezwietrznej ciszy,
gdy liście w błocie leżały na ziemi
i nawet śpiewu ptaka nie usłyszysz.

Czy to pogody nastrój niewłaściwy,
zimna szaruga na ziemi i niebie,
że zakochałem się w tobie na niby
aby zapełnić pustkę wokół siebie.

Powszednia miłość bez wielkiej tęsknoty
przybyła do mnie, gdy byłem w rozterce
chcąc mi uciszyć mego serca wzloty
i zaspokoić tęsknoty naprędce.

Wzniosła się w górę jak z płomieni iskra
żarząc się blaskiem świetlistego złota,
potem odeszła, tak szybko jak przyszła
w powolnych, cichych i spokojnych krokach.

Bezbarwna miłość o szarej godzinie,
tak niepotrzebna, jak czarny liść w błocie
który w kałużę wpadnie i odpłynie
w czasie jesiennej i deszczowej słocie.
Kp.

[mimoza]

Napisał kpwalski

... nie mam nic o wrzosach ale o jesieni jeden mam, chociaż byle jaki...

Nie wytrzymam z Tobą Staszku...
Co to znaczy byle jaki? Sam wiesz, że to nieprawda jest.
Proszę więcej tak nie pisz o swojej twórczości, bo na serio
się pogniewam... - Cz