Witam

[Mariag2]

PRZEPRASZAM MALUNO
Ciesze sie ze tutaj zajrzałas!Możenastepnym razem z pięknym wierszem.ZAPRASZAM serdecznie

[Mariag2]

WITAM!

Słyszę za oknem ptaki.Myśle,że one najlepiej wiedzą ,że wiosna tuż...tuż...
Więc pozdrawiam już wiosennie i życze miłego dnia ze słonkiem

Zielony sen
Jeszcze zimno,
jeszcze szaro,
jeszcze smutno
kraczà wrony,
ale już
znajoma wierzba
miała w nocy sen zielony.
Sen zielony
jak liśç świeży,
jak soczyste pierwsze trawy!
Kto nie wierzy,
niech nie wierzy,
niech zapyta, kto ciekawy.
Choç uśpiona
jeszcze ziemia
i tak skàpy promień słońca,
to już˝ wiosna z wiatrem leci
z zielonego świata końca!
Jadwiga Hockuba

[Astra]

Witam
Jak miło się zrobiło na wątku, to chyba za sprawą nadchodzącej wiosny
Poczytałam wiersze i ciekawy kawałek prozy Jagody, pięknie z nadzieją i zielono
Dzisiaj dla odmiany, mam wierszyk dla dzieci

Powitanie koguta / dla dzieci/

Wczesnym rankiem
kiedy śnicie jeszcze
po gwiaździstej nocy,
kolorowy kogut
dumny z swej urody
pusząc wdzięcznie piórka
przemył oczy
w garnku wody,
spojrzał na horyzont
i w mniemaniu swoim
- pięknie zakurkował
kukurykuuu, kukurykuuu!

O budzącej się przyrodzie
niecierpliwie czekającej
na przygodę.

O błękitnym niebie
zawieszonym nad pastwiskiem.
I o rzece, która
srebrną wstęgą
wije się nad uroczyskiem.

O jeziorach falujących
pszennym złotem,
gdzie czerwienią
lewitują maki
wraz z tańczącym słońcem.

Kukurykuuu, kukurykuu!

Halo, dzieci
- pora się obudzić,
by przywitać błękit
i zachwycić się
kogucim pianiem,
które głośno woła
do zabawy i upojeń,
szkoda dnia
- szepcze złoty promień.


7. 03. 2014
Astra

[kama5]

Ale zrobiło się milo......dzięki wiernym kolezankom.

Astro wiersz o kogucie nie musi być tylko dla dzieci.My też dzieci tylko troche wyrośniete i tez jak dzieci kochamy przyrodę , a i kogut czasem sie przydaje..... Wspaniale się prezentuje tutaj,

Maluna - czekam na Twoje wiersze...a to co piszę, nie musi dotyczyć mego zycia.Po prostu jestem dobrym obserwatorem ....

Jolinko miło Cię znów spotkać.

Miłego dnia 'wierszoluby...' jak mawia Tar- ninka.

[Mariag2]

WITAM Astre i Kamę.
Astro ,jak zawsze Twój wiersz jest piekny.Ma racje Kama ,dla nas on teżjest..Moze ktos zajrzy wieczoremi. bedzie nam wszystkim bardzo miło.

[barteczek]

Zajrzy, poczyta i ucieka...tym razem zostawiam ślad po odwiedzinach i możliwości byciem dzieckiem....z radością czytałam wiersz, Astro, do tego ten kogut malowany!!
Zostawiam pozdrowienia!

[Mariag2]

NINKO-jak zawsze jest trafny i miły Twój komentarz.Pozdrawiam

[kama5]

Tęsknię za tobą

nie odzywasz się
nie przychodzisz
pokój rozpływa się w cieniu

jestem jak ten pokój
zamknięta w kamieniu

z paleniska sypie popiołem
nie wróci już ciepło

jestem chłodem , jestem lodem
rozłupana - płonę.

[Mariag2]

KAMO!
Smutny Twój wiersz,ale ja takie lubie.Przypomina mi dawno zapomnianą znajomość.Dziękuję

[Mariag2]

WITAM
I życze pieknej niedzieli.ZA oknem nieciekawie ,ale to wspaniały czas na wspomnienia
Pozdrawiam cieplutko!

WSPOMNIENIE


Budzę wspomnienia,
przykryte upływem czasu,
biorę do ręki,
czuję ich ciężar,
kolorowe zdjęcia,
szarych przyjaciół,
zapomniane uczucia,
szalonej młodości,
układam na ławie ,
kolejnością zdarzeń,
pozostałość szaleństwa,
to tyle radości…!
autor

BANITA

[Astra]

Witam wszystkie koleżanki
U mnie deszczowo i wietrznie, więc siedzę w domu i czytam wiersze; o tęsknocie Kamy i wspomnieniach Marii

Chwile

Życie jest
tak kruche, niestabilne,
jak kropelka wody w Galaktyce,
odblask tęczy
na pochmurnym niebie,
i jak gwiazda spadająca,
słona łza
na mych ustach znikająca,
i jak pierwszy okrzyk dziecka,
i ostatnie tchnienie.

Każdy zachód słońca
żegnam z zamyśleniem,
każdy ranek
witam dziś z uśmiechem,
łapię każdy promień,
każde światła mgnienie.

Obserwuję, co się wokół dzieje
z natężeniem i uwagą,
aby nic mi nie umknęło
i z uśmiechem
w kadrze zatrzymuję,
to co zwykłe, najzwyklejsze
z mym udziałem się zdarzyło.
Łapię, to co życie daje,
łapię każdą chwilę
po ułamki sekund
i z nadzieją czekam
na chwil wiele.

10.03. 2014
Astra

[Mariag2]

KAMO!
Twój wiersz taki nostalgiczny i działa na myśli,uczucia.Powiedz i jak tu teraz nie marzyc.
Dziekuję.
Pozdrawiam

[Ania o.]

Witam. Za przemiłe zaproszenie ze wzruszeniem dziękuję. Przeczytałam trochę postów z roku 2012, 2013 i 2014 głównie po to aby zorientować się nieco w charakterze wątku. Zaglądam na ten wątek (o którego istnieniu jeszcze przed kilkoma dniami pojęcia nie miałam) z nieśmiałością,
bo ani ze mnie poetka żadna ani szczególnie uwrażliwiona na poezję nie jestem. A jednak ... tak jak wszystko inne w życiu działa na mnie w określony sposób i albo aprobuję, albo podziwiam, albo się wzruszam albo ... od siebie odsuwam. Jestem realistką więc niczego nie ubarwiam dla swoich potrzeb. Dlatego poezję także odbieram w sposób bardzo indywidualny. Maluna wie (wypowiadałam się na blogu), że wiersze Jej autorstwa i konwencji twórczej trafiają w mój gust i moją wrażliwość. Niemal wszystkie, które znam aprobuję i czytam z dużym uznaniem dla autorki.
Na tym wątku bardzo mile zaskoczyły mnie wiersze autorstwa Kamy5 - "A może", "Mój sen", "Pogodzenie". W moim odbiorze piękne i taką twórczością poetycką delikatną, subtelną samą w sobie, bez lukrowania, ozdobników, zbytecznych słów, potrafię się rozczulać a nawet zachwycać, bo trafia do mojej wrażliwości.
Brak mi adekwatnego określenia stopnia mojego zrozumienia dla twórczości Astry. Ale doceniam, że ktoś ma zdolność przelewania na papier swoich przeżyć, spojrzeń i wzruszeń lub dezaprobaty ... Mnie takich umiejętności brakuje, stąd z uznaniem myślę o tych, którzy takowe talenty posiadają i często tworzą niemal z marszu. Reasumując - własną twórczością nikogo nie zaskoczę, bo jako beztalencie nie chwytam się tego co dla mnie niemożliwe.

"Śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej ..." (J.Stuhr) dlatego śpiewać, tańczyć bym się odważyła, ale poezję mogę tylko z szacunkiem cytować cudzą lub czyjeś "złote myśli" (też się w życiu przydają).

"Nie szukaj tego czego dotknąć nie sposób.
Nie upieraj się przy tym co być nie musi.
Krocz drogą prostą, najprostszą do celu.
A wsparcia zawsze szukaj w przyjacielu" (z netu)

W temacie dyskusji dot.tytułu wątku nie mnie się wypowiadać, bo jestem tutaj zielona jak szczypiorek, ale moja marginalna sugestia brzmi tak: Poetycko czy realnie ... ważne aby było fajnie. Porywało w objęcia od wejścia.

Interesujący był dla mnie spacer po tym wątku. Marysiu Spokojnej nocy bywalcom życzę.

[Mariag2]

Witam Ciebie Aniu bardzo serdecznie.
To ja dziekuje za Twój spacer po postach.Dziekujeza przemyslenia i komentarze.Widzisz,ze tematyka jest roznorodna.
Panie umieszczaja swoje piekne wiersze,a ja tylko czasem wtrącę swoje trzy grosze,Nigdy nie napisałam zadnego wiersza,ale pozję lubie i to bardzo.Więc ANIU zaglądaj tutaj.Wszyscy bedą radzi.
Miłej nocy Maria

[Mariag2]

WITAM
Dzien dobryWszystkim.Zycze ciepłego dnia,pomimo tej aury za oknem.
Dziekuje za wszystkie oznaki życzliwości,komentarze,które wyrazaja nasze prawdziwe odczucia,uwagi ,z którymi możemy się nie zgadzac.Jednak kazdy ma prawo wyrazac swobodnie swoje mysli.( po cichutku tylko powiem,żeby było tak miło jak teraz) ).
Moze znacie takiego czarownika,który sprawi,ze bedziemy szczesliwi.
Cieślik Lucyna

Czasem przydałyby się czary



Gdyby tak móc zaczarować
i smutki odgonić
rozterki wszystkie pochować
nic dobrego po nich
zaprosić radość otuchę
myśli jasne ciche
przetrwać tą zawieruchę
co targa jak wicher
wyciszyć rozedrgane ciało
lamentem i płaczem
zapomnieć co się stało
i znów żyć inaczej...

Gdyby tak móc zaczarować
wrócić do dawnego
jednak nie pomogą słowa
coś wkradło się złego
zszarpało znienacka nerwy
odrzuciło spokój
serce kołacze bez przerwy
targa nim niepokój
może zły urok pryśnie
szczęście się wychyli
z nadzieją o tym myślę
w każdej wolnej chwili.

[Astra]

Witam

Troszkę maluję
- noce pełnią srebrzone,
morza zachodem złocone,
troszkę rysuję niewprawną ręką,
układam grafiki,
i wierszyki klecę,
by opowiedzieć o swoich uczuciach,
podglądam w nich życie.

Nie mam talentu wielkich malarzy,
nie potrafię marzeniami zachwycać,
malować słowami baśniowych pejzaży.

Bóg nie uczynił mnie nadzwyczajną,
tylko - troszkę, troszeczkę - podarował.

To - troszkę - tak wiele ma znaczeń,
wypełnia moje zachodzące życie,
ono długo jeszcze będzie
unosić się nad horyzontem
- mam taką nadzieję i o tym marzę.
Więc troszkę jeszcze pomaluję,
kolorowych zachodów i wschodów słońca,
i troszkę niezdarnie porymuję.
bo sprawia mi to
ogromną przyjemność.

I jeśli komuś
nie odpowiada
to moje „tworzenie”,
proszę tylko
o troszkę zrozumienia
i mały uśmiech,
bo - troszkę - to pełnia
mojego istnienia

02. 02. 2014
Astra

[kama5]

Witaj Aniu - swego czasu drogi nasze się już skrzyżowały dlatego witam Cię z radością.
Dziękuję za miłe słowa skierowane do mnie jako autorki skromnych rymowanek.Nie umiem jak Astra dobierać pięknych zwrotów poetyckich, by wyrazić swe uczucia , które czasem domagają się ' wylania " na zewnątrz.

Astro nie wolno Ci wątpić w to , ze komuś mogą się nie podobać Twoje wiersze.Są piękne, uczuciowe i barwne jak Twoje malowanie.

[kama5]

Nierealne marzenia

A może byś mnie miły zabrał w obce światy ?
poszukalibyśmy jakiejś małej chaty
i wszystkie nasze skradzione uśmiechy
wpletlibyśmy - jak w warkocz-w źbła jej złotej strzechy.
W tej naszej małej chatce odciętej od świata
wchłanialibyśmy ciszę kwitnącego lata.
Rankiem witalibyśmy powstające zorze,
a wieczór - otchłań rozkoszy głębokiej jak morze.
Chciałabym zapomnieć czym było me życie,
zanurzyć się w tobie jak w niebios błękicie.

[Ania o.]

Zawołaniem tego wątku, tytułem, zaproszeniem i zachętą
do odwiedzin ... jest przyjazne, miłe słowo "witam".

Także i ja witam tych, którzy z życzliwością tutaj zaglądają.
Szczególnie za sympatyczne powitanie dziękuję Marysi i Kamie,
które mnie nieco ośmieliły i zachęciły do bywania przynajmniej
od czasu o czasu, bo na codzienne odwiedziny
z kilku powodów nie mam możliwości.



Oczywiste jest, że nikt tu niczyjej "twórczości" nie ocenia, bo aby cokolwiek oceniać (generalnie w życiu) to trzeba być koneserem,
znawcą danego tematu. My możemy jedynie odbierać prezentowaną tutaj poezję sercem czyli jak ją czujemy tak się do niej
uśmiechamy - szeroko lub bardziej dyskretnie lub ... nawet łzami czy ciekawością. I to jest cudne, że poezja potrafi tak nas
"rozbrajać" wyzwalając emocje. A odczucia (postrzeganie, odbiór) każdy ma własne, bez względu czy się do tego otwarcie przyznaje
czy nie, odczucia to sprawa wyłącznie indywidualna. W ogóle uważam, że bardzo fajnie jest gdy ktoś potrafi, pod wpływem własnych
przeżyć, obserwacji, wrażeń - przelać te emocje w słowach na papier. Doceniam to, bo - jak już wspomniałam - jestem beztalencie.
Gdy rozdawano różne walory, zdolności, talenty ... stanęłam w innej kolejce.
Za ten przydługi wstęp przepraszam. W przyszłości już będę normalnie powściągliwa.

Była (niestety już tylko była) na KSC urocza, uzdolniona koleżanka o nicku "Ewita" o imieniu Ewa, niestety poważnie chora. Może nie wszyscy mieli okazję Ją poznać. A pisała sercem i wiele ze swojej twórczości prezentowała na seniorku. Wzruszała, bo kanwę do treści swojej poezji często czerpała z trudnych własnych przeżyć, doświadczeń, pragnień, tęsknot ...

Ewita - "Trzeba mi"
Trzeba mi żeby żyć - nadziei trochę.
Jak biednemu kawałka chleba.
jak grzesznemu furtki do nieba,
jak bogaczowi złota.
Trzeba mi żeby istnieć - sensu istnienia.
Jak pszczole kwiatów miodnych,
jak szczodremu rąk głodnych,
jak Syzyfowi - kamienia ...
Trzeba mi pięknych snów na szarej jawie.
Jak spragnionemu napoju,
jak obrazowi kolorów,
jak poecie marzeń.

[Mariag2]

WITAM!
Dziekuje Aniu za ten piękny wstęp.Tak bardzo sie cieszę z Twojej obecnosci.
Ewy nie znam.Ale wiersz który umieściłaś mówi o niej wiele.Tak niektórzy dostali talent od Boga i dlatego możemy czytac i wzruszać sie .
Witam Kame i Astrę.Nie muszę powtarzac ,że zawsze czekam z radością i niecierpliwościa na Wasze wiersze.
Czekam na innych,na WSZYSTKICH z wierszem lub na pare słów.

wilkolak1003 - Mirek

Uczucia

Ja swoich uczuć już się nie boję,
wiem, bo na nogach tak mocno stoję.
Wiem też jak one się nazywają,
na każdym kroku mi się przydają.
Natchnienie, miłość, ciche pragnienie,
to coś, co daje zawsze spełnienie.
Nimi z radością karmię swą duszę,
kiepskie emocje po drodze kruszę,
dbam o nie zawsze jak tylko mogę,
dzielę się z każdym, nawet i z wrogiem.