To wielce niechlubna karta w dziejach państwa watykańskiego. Po wojnie Watykan pomagał przemycać nazistowskich zbrodniarzy wojennych m.in. do Argentyny. Dzięki jego pomocy do Ameryki uciekło 5 tysięcy nazistów!
W Argentynie znaleziono bunkry, w których mieli zamieszkać faszyści po klęsce III Rzeszy. Ostatecznie ich nie wykorzystano, bo zamieszkali tam... za cichym przyzwoleniem władz. Przyjął ich prezydent Peron. Niestety, przemycać nazistów do Argentyny pomagał
Watykan! To jedna z najczarniejszych kart w jego historii!
Zbrodniarze hitlerowscy, którzy chcieli ujść sprawiedliwości, zrzeszeni byli w słynnej organizacji ODESSA (Organisation der ehemaligen SS-Angehörigen, Organizacja Byłych Członków SS). Była to ściśle zakonspirowana siatka pomagająca
nazistom ujść sprawiedliwości, mająca także zapewnić im bezpieczne życie po wojnie. Z pomocy ODESSY korzystali tacy zbrodniarze jak Adolf Eichmann, Josef Mengele, Klaus Barbie.
Jak pomagała im organizacja? Najpierw dzięki odpowiednim agentom trafiali do miasteczek w południowych Niemczech, takich jak Oberstdorf czy Garmisch-Partenkirchen, oraz w Austrii, np. Innsbruck czy Klagenfurt. Następnie agenci przewodnicy przeprowadzali esesmanów przez Alpy.
Po drugiej stronie granicy inni agenci ułatwiali
zbrodniarzom dostęp do Watykanu. Ze względu na udział kleru katolickiego, a zwłaszcza franciszkanów, trasę tę nazwano „Drogą klasztorów”. Motywem takiego działania Kościoła było udzielanie pomocy ludziom, którzy zwalczali komunizm. W Watykanie uciekinierzy otrzymywali paszporty do krajów takich jak Argentyna czy Chile, po czym drogą morską wyjeżdżali do kraju, którego paszport posiadali – czytamy na stronach wikipedii.
Proceder ten opisano także na portalu historycy.org: Naziści korzystali najczęściej z konsulatów Argentyny w Danii, Szwajcarii, Włoszech i Hiszpanii, które wystawiały im wizy wjazdowe do tego kraju. Wstawiano je na podstawie list sporządzanych przez urzednikow w Buenos Aires – opiniowanych przez tzw. Komisję Peralty. Była to komisja rządowa, złożona ze współpracowników prezydenta Juana Perona. Zatwierdzali oni listy emigrantów, sporządzane przez urzędnikow watykańskich, wśród których niebagatelną rolę odegrał biskup Genui, faszysta z przekonania, Alois Hudal. Watykan zlecał Międzynarodowemu Czerwonemu Krzyżowi wystawianie paszportów, oczywiście podawano w nich nieprawdziwe dane.
Niektóre osoby, którym pomógł w ucieczce Alois Hudal, to:
Josef Mengele (przeprowadzał eksperymenty pseudomedyczne w obozie Auschwitz)
Adolf Eichmann (koordynował zagładę Żydów)
Walter Rauff (konstruktor samochodowych komór gazowych)
Franz Stangl (komendant dwóch obozów śmierci – Sobiboru i Treblinki)
Klaus Barbie (kat Lyonu, odpowiedzialny za morderstwa i deportację Żydów do obozów zagłady)
Gerhard Bohne (współodpowiedzialny za zabójstwo 15 tysięcy osób niepełnosprawnych).
W 1947 roku działalność Hudala została nagłośniona przez katolicki dziennik „Passauer Neue Presse” – czytamy na polskich stronach wikipedii. – W wyniku nacisków innych biskupów Hudal został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska rektora kościoła Santa Maria
