Serdeczności W Podróży

[xys]

Zastosowanie

Szpinak mrożony

Roślina jadalna

Szpinak jest wartościową rośliną warzywną, łatwą w uprawie i posiadającą krótki okres wegetacji. Częścią użytkową są liście spożywane najczęściej po ugotowaniu. W ofercie handlowej znajduje się szpinak świeży, konserwowy i mrożony. W postaci świeżej oferowane są liście pojedyncze lub w rozetkach, ale pozbawione pędu kwiatonośnego i korzeni. W przypadku młodych roślin dopuszcza się do obrotu całe rozetki z korzeniami. Szpinak konserwowy otrzymuje się ze świeżych, przetartych liści z dodatkiem soli kuchennej. Utrwalany jest termicznie w hermetycznych opakowaniach. W takiej postaci pozostaje gotowy do spożycia przez rok o ile jest przechowywany w temperaturze od 2 do 15 °C i bez dostępu bezpośrednich promieni słonecznych. Dla uzyskania mrożonek liście szpinaku mrozi się w całości, siekane lub przetarte[19].

Walory kulinarne

Szpinak jest warzywem stanowiącym cenne źródło soli mineralnych, zwłaszcza magnezu i fosforu, oraz witamin, zwłaszcza A, E i C, wyróżnia się także na tle innych warzyw dużą zawartością białek.

Pozostałe składniki występują w przeciętnych lub niewielkich ilościach, ewentualnie, tak jak w przypadku żelaza i wapnia, są związane chemicznie i nie są wchłaniane w organizmie człowieka.

Atutem szpinaku jest niski koszt produkcji i dostępność niemal przez cały rok. W postaci mrożonej nie traci właściwości odżywczych, które ulegają szybkiemu zmniejszaniu w miarę przedłużania się przechowywania szpinaku świeżego[4].

Warzywo ma smak opisywany jako przyjemny i kwaskowaty[3].

Sposoby przyrządzania

Szpinak może być spożywany surowy lub gotowany.

Dodawany jest do zup, sufletów, makaronów, podawany jest razem z jajkami sadzonymi[3] lub jajecznicą[12].

Duszone liście szpinaku można podawać z serem, śmietaną, jogurtem, szynką, bekonem i anchois[12].

Świeże liście mogą być dodawane do sałatek zastępując częściowo lub całkowicie sałatę.

Może być dodatkiem do risotto, rozdrobniony dodawany może być do wielu innych potraw[20].

Smak szpinaku wydobywa dodanie do dania gałki muszkatołowej, pieprzu lub cukru[12].

Przeciwwskazania

Szpinak ze względu na znaczną zawartość kwasu szczawiowego powinien być spożywany w niewielkich ilościach[3]. Warzywo to nie jest zalecane w diecie, zwłaszcza osób ze skłonnością do reumatyzmu, zapalenia stawów, dny moczanowej, kamicy nerkowej lub nadkwaśności, ponieważ może pogorszyć ich stan zdrowia[8].

Szpinak nie powinien być spożywany także przez osoby mające problemy z tarczycą, ponieważ zawiera goitrogeny utrudniające przyswajanie jodu i przez to zaburzające funkcje tego gruczołu.

Warzywo to jest też jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych[20].

Jak inne warzywa liściowe, szpinak (zwłaszcza z intensywnych upraw) zawiera dużo azotanów, które w dużych dawkach są szkodliwe dla układu krążenia. W hermetycznych opakowaniach zawierających zwłaszcza posiekane liście szpinaku azotany zmieniają się w azotyny, które upośledzając zdolność do przenoszenia tlenu przez hemoglobinę powodować mogą methemoglobinemię. By uniknąć takich skutków spożywania szpinaku nie należy powtórnie podgrzewać potraw ze szpinakiem[20].

Badania prowadzone w USA wykazały także, że szpinak w obrębie produktów warzywno-owocowych należy do grupy najbardziej zanieczyszczonych pestycydami[21]. W kraju tym w porcjach surowych liści wykrywano także bakterie salmonelli (w 2007 wycofano ze sprzedaży 8 tys. kartonów ze skażonej partii warzyw)[22] i pałeczki okrężnicy (w 2006 skażonym szpinakiem zatruło się 199 osób w 26 stanach, 3 osoby zmarły[23]).

Roślina lecznicza

Zawarte w szpinaku liczne witaminy, mikroelementy i niektóre inne składniki oddziałują korzystnie na organizm człowieka. Jako warzywo bogate w luteinę ogranicza wpływ procesów starzenia wzroku. Zabezpieczając organizm przed działaniem rodników działa korzystnie w profilaktyce przeciwnowotworowej[20].

[xys]

Wielkość produkcji
Produkcja szpinaku na świecie rosła sukcesywnie w ciągu XX wieku przekraczając 2 miliony ton w latach 60. i 3 miliony ton w latach 80. Później nastąpił gwałtowny wzrost produkcji. W ciągu 2009 roku zebrano na świecie ok. 15 milionów ton szpinaku. Wzrost produkcji jest zasługą głównie Chin, gdzie zebrano 86% światowych plonów tego warzywa[25]. W Polsce uprawa szpinaku jest niezbyt rozpowszechniona, zaliczana jest do upraw małoobszarowych[26].

Najwięksi producenci szpinaku (2009)
(w tysiącach ton)[25]

Chiny 12 862,0
Stany Zjednoczone 369,8
Japonia 288,0
Turcja 225,3
Francja 130,0
Włochy 100,0
Łącznie na świecie 14 958,7

[xys]

Uprawa

Szpinak w uprawie polowej

Szpinak warzywny należy do najbardziej rozpowszechnionych w świecie warzyw. Uprawiany jest na potrzeby własne w ogrodach, także w pojemnikach, oraz na uprawach polowych, całkowicie zmechanizowanych[11]. Ze względu na krótki okres wegetacji wysiewany jest jako przedplon lub poplon[13]. Może być uprawiany jako międzyplon razem z fasolą, grochem, truskawką i kukurydzą cukrową[12]. Uprawiany jest w celu uzyskania plonu liści, stanowiących część użytkową roślin, a także na plantacjach nasiennych[11].

Wymagania

Ze względu na krótki okres wegetacji (zwykle do 60 dni) może być uprawiany w różnych okresach sezonu wegetacyjnego, ale najlepiej rośnie w temperaturach 16–18 °C. Nie kiełkuje w wysokich temperaturach letnich[12], znosi mrozy do −7 °C znajdując się pod okrywą śnieżną lub innym okryciem. Wymaga wilgotnego podłoża, choć nie nazbyt, bowiem przy nadmiarze wody korzenie i dolne liście gniją. Szpinak najlepiej rośnie na glebach żyznych, nie zakwaszonych, łatwo nagrzewających się[11]. Wymaga stanowisk jasnych, przy czym najlepiej rośnie w lekkim półcieniu[12]. Przy intensywnej uprawie (plon 200 q/ha) uprawa pobiera z gleby 95 kg azotu, 16 kg fosforu, 88 kg potasu i 17 kg wapnia, dlatego glebę należy nawozić. Nawożenie fosforem korzystnie wpływa na walory odżywcze zmniejszając zawartość szczawianów w roślinie. Szpinak jest wrażliwy na niedobór manganu i dlatego warto w miejscach uprawy dodawać siarczan manganu w dawce 50 kg/ha[11].

Pielęgnowanie

W miejscach uprawy szpinaku należy utrzymywać glebę lekko wilgotną i odchwaszczoną (w szczególności odchwaszczenia wymagają uprawy przed zbiorem plonu[24]). W okresach suchej pogody należy rośliny regularnie podlewać[12].

Zbiór i przechowywanie

Do zbioru szpinaku przystępuje się zwykle, gdy rozety liściowe składają się z 6–7 liści i dokonuje się go w godzinach rannych lub wieczornych[13]. W zależności od warunków uprawy zbiór jest jednorazowy lub stopniowy. W pierwszym przypadku wycina się rozety liści tuż nad ziemią lub wyrywa z korzeniem, w drugim sukcesywnie odcina się najniższe liście[11]. Zbiór może być prowadzony ręcznie lub w sposób zmechanizowany – za pomocą maszyn podcinających lub kosząco-ładujących[13].

Zbierany plon zależy istotnie od czasu, miejsca i sposobu uprawy. Rośliny wysiewane bardzo wczesną wiosną dają plon zwykle do 2 kg z 1 m², a już trochę późniejsze do 4 kg z 1 m²[11], w uprawie polowej plon waha się od 6 do 12 ton z hektara[13]. Rośliny po zbiorze należy chronić przed zagnieceniem[11] i należy niezwłocznie umieścić w chłodni, ponieważ w temperaturach wyższych szybko więdną[13].

Szpinak świeży powinien być spożyty lub przetworzony w ciągu 2 tygodni od zbioru i to pod warunkiem przechowywania w temperaturze od 0 do 2 °C[19][13]. W miarę przechowywania szpinaku zmniejsza się w nim zawartość suchej masy i białek[24].

Rośliny uprawiane na nasiona ścina się i układa w kopki w celu dosuszenia po osiągnięciu dojrzałości przez owoce, tj. wówczas, gdy liście na łodydze zaczynają zasychać. Po kilku dniach nasiona młóci się i dosusza. Plon nasion wynosi ok. 2 ton z hektara uprawy[13].

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=E6KiRi8B8Qg

canelloni ze szpinakiem i rikotą

[xys]

https://www.google.pl/search?newwind...47.F0CUyt9O5_k

Cannelloni – włoski makaron wyglądem przypominający rurki o średnicy około 3 cm. Najczęściej nadziewany jest mięsem mielonym, sosem pomidorowym oraz beszamelowym, a całość posypywana jest startym serem.

Przyrządzanie

Rurki z farszem mięsnym lub warzywnym układamy w żaroodpornym naczyniu, następnie polewamy sosem (pomidorowym, beszamelowym) tak, aby cały makaron był zanurzony. Pieczemy w piekarniku przez około 40 min. bez wcześniejszego gotowania.

[xys]

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...stasorten3.JPG

[xys]

Ricotta - miękki, niedojrzewający ser zwarowy, produkowany we Włoszech z serwatki pozostającej po serach podpuszczkowych (z mleka koziego, krowiego lub owczego) poprzez drugie gotowanie (wł. ricotta), przypominający twaróg, niesolony. Zawiera 20-30% tłuszczu. Spożywany jest na świeżo lub jako składnik potraw: ciast i innych słodyczy, farszów, klusek itp.

[xys]

http://www.kwestiasmaku.com/kuchnia_...a/przepis.html

Błyskawiczna ricotta domowej produkcji

Doskonała na kanapki z figami

Składniki, na około 300 g gotowego sera:

 2 litry mleka 3,2%*
 sok z 1 cytryny
 szczypta soli

* najlepiej "świeżego" pasteryzowanego w niskiej temp., ale mleko UHT też może być

Przygotowanie:

Do dużego i szerokiego garnka wlać mleko, dodać sól i doprowadzić do zagotowania, wyłączyć ogień gdy mleko zacznie się gotować (będzie miało około 85 - 90 stopni C).

Do mleka dodać sok z cytryny, wymieszać i trzymać na minimalnym ogniu przez kilka minut, już nie gotując. W tym czasie "zetnie" się serek. Odstawić do ostudzenia.

Przygotować dużą miskę, zawiesić na niej sito i wyłożyć gazą metrową złożoną na 4 części, można też wykorzystać pieluszkę tetrową, ściereczkę kuchenną - cienką, do ścierania blatów (czystą) lub inny cienki materiał.

Zebrać z mleka większe kawałki "sera" za pomocą łyżki cedzakowej i przenieść je na sitko, następnie przelać przez sitko resztę mleka (wlewać delikatnie przy brzegu sitka a nie po zebranym serze).

Zostawić ser do odsączenia na sitku na godzinę, później zawinąć gazę w sakiewkę, włożyć w czystą miseczkę i wstawić do lodówki. Ricotta jest już gotowa do podania.

[xys]

http://www.doradcasmaku.pl/przepis/2...eszamelem.html

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=PTnotQmudsQ

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=lEOhkL9UqEM

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=jEGHysiBgrM

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=8zeI2zcYsio

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=aFLpxaiBLuo

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=xjSVuGHiNb8

[xys]

http://www.youtube.com/watch?v=3Ifi5lkGvSs

[xys]

http://www.kwestiasmaku.com/kuchnia_...k/krupnik.html

Krupnik po trydencku

Danie z regionu Trydent we Włoszech.

Wygląda jak tradycyjny polski krupnik, z tą różnicą, że składa się dodatkowo z fasolki a reszta warzyw to tylko ziemniak i marchewka. Przygotowany zgodnie z przepisem jest bardzo delikatny, ugotowany jedynie na lekkim wywarze mięsnym, doprawiony tylko solą i parmezanem. Ja znacznie wzbogaciłam smak tej prostej, niemalże dietetycznej zupy, dodając przyprawy i oliwę z oliwek (szczegóły w uwagach). Tak doprawiony krupnik zmienił całkowicie swoje oblicze, stał się niemalże wykwintną zupą, a najbardziej smakował nam następnego dnia po ugotowaniu.

Krupnik po trydencku, krupnik włoski z Trydentu, kuchnia włoska regionalna, zupy, zdięcia i przepisy. Zupa włoska z fasoli, kaszy perłowej, marchewki i kości z szynki. Smaczna włoska zupa.

Składniki, 4 porcje:

 100 g kaszy perłowej
 100 g suchej fasoli
 1/2 kości z szynki
 1 ziemniak
 1 marchewka
 20 g tartego sera parmezanu
 sól

Fasolę włożyć do miski, zalać zimną wodą i moczyć przez 12 godzin, a gdy zmięknie, odcedzić. Włożyć do garnka i zalać co najmniej 2 litrami wody. Gotować pod przykryciem na małym ogniu aż będzie prawie ugotowana.
Ziemniaki i marchewkę obrać i pokroić w kostkę. Ugotować w małej ilości wody razem z kaszą perłową i kością z szynki. Zmieszać razem z ugotowaną fasolą.

Należy uważać, aby nie rozgotować składników. Dodać gorącej wody, gdyby krupnik okazał się zbyt gęsty.
Gorący krupnik rozlać do talerzy i posypywać tartym parmezanem, podanym w oddzielnej miseczce.

Krupnik po trydencku

Uwagi:

Ja dodatkowo doprawiłam jeszcze krupnik odrobiną "dial brodo", włoskim bulionem w granulkach.
Krupnik posypałam suszoną szałwią, czarnym pieprzem oraz polałam dwiema łyżkami na 1 porcję aromatyzowanej ziołami oliwy z oliwek.

Kasza perłowa po ugotowaniu pęcznieje, więc krupniku jest coraz więcej. Dodawałam wtedy gorącej wody, uzyskując odpowiednią jego gęstość i konsystencję.

Młoda i drobna fasolka ugotuje się znacznie krócej niż większa odmiana i będzie już gotowa w przeciągu nawet 15 minut. Kasza potrzebowała około 1/2 godziny gotowania.

[xys]

http://www.kwestiasmaku.com/kuchnia_...a/przepis.html

Zupa z ciecierzycy z makaronem

czyli zupa grochowa z rozmarynem i pomidorami.

Jest to moim zdaniem najlepsza zupa jaką można ugotować z ciecierzycy. Przed jej przygotowaniem przeczytałam kilka przepisów z książek kucharskich z kuchnią włoską.
W swoim przepisie zawarłam to co było w nich najlepsze: połączenie ciecierzycy z rozmarynem, konsystencję kremu, ale z całym, nie zmiksowanym grochem oraz podanie zupy z makaronem. Zupę można przygotować dzień wcześniej przed podaniem.

Zupa z ciecierzycy z makaronem. Czyli zupa grochowa z rozmarynym i pomidorami.

Składniki na 4 porcje:

 2 ząbki czosnku
 gałązka świeżego rozmarynu*
 1 puszka pomidorów w sosie pomidorowym
 4 łyżki oliwy z oliwek
 1 - 2 szklanki bulionu
 1 puszka ciecierzycy (gotowej do spożycia)**
 pęczek natki pietruszki
 sól, pieprz
 ugotowany długi makaron

* Mając suszony rozmaryn, trzeba uważać, bo nie można go wyjąć z zupy, a pozostawiony w niej jest bardzo twardy i daje niezbyt pozytywne wrażenia podczas jedzenia. Suszony rozmaryn można np. zawinąć w gazę i tak ugotować w zupie lub też zagotować go w niewielkiej ilości wody, odcedzić i wywar dodać do zupy.

** Surową ciecierzycę należy wcześniej moczyć w zimnej wodzie przez 12 godzin, odcedzić, opłukać, zalać świeżą wodą i wtedy ugotować do miękkości.

Wykonanie:

Czosnek drobno siekam, lekko podsmażam w rondelku na odrobinie oliwy, dodaję gałązkę rozmarynu, pomidory i oliwę. Gotuję przez 10-15 minut. Dodaję bulion, odcedzoną ciecierzycę i posiekaną natkę pietruszki. Zupę gotuję jeszcze przez 5 minut.

Doprawiam solą i pierzem. Rozmaryn wyjmuję, połowę zupy miksuję, mieszam z resztą zupy. Podaję gorącą, z ugotowanym makaronem.

[xys]

WŁAŚCIWOŚCI ANANASA

Ananas – soczysty, aromatyczny owoc, źródło cennych witamin, soli mineralnych i kwasów owocowych. Jest składnikiem wielu sałatek, potraw, stosowany jest także w medycynie i kosmetyce. W Polsce przez długie lata ananasy można było dostać jedynie z puszki. Obecnie możesz kupić świeże owoce nawet w osiedlowym warzywniaku. O właściwościach ananasa wiedzieli już Francuzi na dworze króla Ludwika XIV. Jeśli chcesz, aby twoja zdrowa dieta była przy okazji smaczna, do jadłospisu dodaj świeże ananasy.

Ananas a zdrowa dieta

Ananas jadalny, nazywany też ananasem właściwym, to gatunek rośliny uprawnej, której plantacje występują w Chinach, Brazylii, Meksyku, na Hawajach i Filipinach. Owoc dojrzewa w okresie letnim. Osiąga masę 1-2 kg, a czasami nawet 5 kg. Plantatorzy rozmnażają ananasy, odrywając odrosty, z których kontynuowana jest dalsza uprawa. Owoce są wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym, spożywczym, zaś cenne źródło bromeliny stanowi łodyga rośliny.

Ananasy są bogate w cukry proste (jak niemal wszystkie owoce) i witaminę C. Zawierają też kwasy organiczne, związki miedzi i potasu oraz estry kwasu kawowego i p-kumarowego z glicerolem. Ananas wydziela bromelinę, tzn. grupę enzymów proteolitycznych, która wykazuje właściwości przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Bromelinę stosuje się do:

-leczenia obrzęków pourazowych i pooperacyjnych (szczególnie przegrody nosowej i zatok);

-łagodzenia bólu (szczególnie w medycynie sportowej);

-obniżania temperatury ciała podczas gorączki;

-zapobiegania osteoporozie, gdyż zawiera mangan, żelazo i miedź;

-wspomagania leczenia dny moczanowej;

-łagodzenia stanów zapalnych oskrzeli i płuc;

-odchudzania, gdyż ananas wspomaga procesy przemiany materii, zmniejsza zgagę i inne zakłócenia ze strony żołądka, a bromelina to enzym, który jest w stanie rozłożyć tysiąckrotnie więcej protein niż sam waży;

-wspomagania rozpuszczania zakrzepów krwi;

-wzmacniania układu immunologicznego i niszczenia zmutowanych komórek rakowych, co może zapobiec m.in. rakowi piersi, płuc, jelita grubego, jajników i skóry.

Ananas w kosmetyce

Ananas to nie tylko zdrowa dieta, ale także ważny składnik kosmetyków.

-Owoce ananasów cenione są w peelingach enzymatycznych, bromelina pomaga usuwać martwe komórki naskórka bez podrażnienia skóry.

-Ze względu na właściwości przeciwzapalne, ananasy używane są w kremach i balsamach antycellulitowych.

-Dzięki zawartości witaminy C, ananasy wykorzystuje się do produkcji kosmetyków likwidujących przebarwienia skóry.

-Kremy do cery naczyniowej mogą zawierać wyciąg z ananasa.

-Sok z ananasa jest dobry na pękające wokół paznokci skórki.

Aby przygotować specjalny, naturalny krem na pękające skórki wokół paznokci, wystarczy sok ananasa połączyć z oliwą z oliwek. Do miseczki porcelanowej wyciskamy sok z ananasa, lekko podgrzewamy, łączymy go z łyżką stołową oliwy z oliwek i przez pół godziny moczymy w nim końce palców bądź całe dłonie. Efekt przyniesie regularne stosowanie tej maseczki. Witamina C zlikwiduje przebarwienia, a twoje paznokcie będą zadbane i błyszczące.

Ananas jest cennym źródłem witamin i minerałów, których wymaga zdrowa dieta. Warto o nim pomyśleć także w czasie kuracji odchudzających, gdyż ananas na odchudzanie to niewiele kalorii, a równocześnie dużo witamin i minerałów.

WŁAŚCIWOŚCI ZDROWOTNE ANANASA I JEGO
KORZYSTNY WPŁYW NA REGENERACJĘ PO TRENINGU

Ananas to potoczna nazwa owocostanu ananasa jadalnego, występującego w stanie naturalnym w Ameryce Południowej. Jego właściwości zdrowotne docenią zwłaszcza sportowcy narażeni na kontuzje, gdyż ananas zawiera enzym bromelinę, która wspomaga gojenie się ran i regenerację tkanek po urazach.

Ananas jest cennym naturalnym źródłem witamin i minerałów, gdyż zawiera takie witaminy jak A, C, B1, B2, B6 oraz PP, a także kwas foliowy, fosfor, cynk, miedź, żelazo i mangan.

Wyniki badań przeprowadzonych nad ananasem przez naukowców Uniwersytetu Medycznego w Maryland dowiodły, iż owoc ten, oprócz szeregu korzystnych składników odżywczych, zawiera także bardzo ważny enzym bromelinę, który zmniejsza obrzęki, skraca procesy gojenia ran i urazów a także zmniejsza ból towarzyszący urazom czy zabiegom medycznym.

Bromelina łagodzi także procesy zapalne. Nie bez kozery ten enzym właśnie wykorzystywany jest w preparatach medycznych przeznaczonych dla sportowców mających za zadanie łagodzenie obrzęku, zmniejszanie stanu zapalnego stawów czy przyspieszających gojenie się ran, siniaków i stłuczeń. Badania naukowe wykazały także, że już 200mg bromeliny jest równie skuteczne w leczeniu obrzęków co niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Ananas, zawierający duże ilości tego enzymu przyczynia się ponadto do leczenia zaburzeń trawienia, niestrawności, zgagi, zapalenia żył, kataru siennego, zapalenia zatok, kataru i kaszlu oraz wspomaga gojenie ran po zabiegach chirurgicznych.

Co ważne dla osób odchudzających się, enzym bromelina zawarty w ananasie, znacząco wspomaga trawienie białek i szacuje się, że jest on w stanie rozłożyć tysiąckrotnie większą objętość białka niż wynosi jego waga. Dlatego spożywanie ananasa jest zalecane dla wszystkich osób, które są na diecie odchudzającej.

Jaki ananas jest najzdrowszy

Bromelina występuje w największym stężeniu w ananasie świeżym. Dlatego zawsze kupuj ananasy pod tą postacią. Po obraniu ich ze skórki mają doskonały, orzeźwiający smak i zapewniają największą podaż witamin i składników mineralnych.

Unikaj ananasów w puszce, które zanurzone w słodkim syropie nie tylko pozbawione są większości składników odżywczych i bromeliny, ale także zawierają wielokrotnie więcej kalorii niż świeże ananasy i mogą przyczyniać do powstawania otyłości zamiast do jej zwalczania.

ANANAS POMAGA W ODCHUDZANIU

Ananas to nie tylko doskonałe źródło witamin, ale przede wszystkim doskonały pomocnik w zrzucaniu zbędnych kilogramów.

Ananas, którego oryginalna nazwa brzmi nana pochodzi z Brazylii. Historia tego smacznego owocu jest bardzo długa i trudna. Przez wieki bowiem ananas był niedoceniany i trudny do utrzymania w świeżości co powodowało, że przez długi okres czasu owoc był bardzo drogi i dostępny jedynie dla nielicznych. Sytuacja diametralnie zmieniła się po drugiej wojnie światowej.

Dzisiaj ananas jest powszechnie dostępną przekąską, która swoim bardzo egzotycznym wyglądem przypomina nam Hawaje. To właśnie Hawaje zaopatrują obecnie aż 3/4 Europy w żółte ananasy.

Bromelina

Ananas jest powszechnie polecany jako owoc nietuczący dla osób dbających o sylwetkę oraz zdrowy wygląd. I to nie tylko z powodu swojej niskiej kaloryczności. Otóż cała tajemnica odchudzających właściwości ananasa tkwi w jego składzie. Ananas oprócz witamin, kwasów, waniliny zawiera spore ilości błonnika oraz bromeliny. I właśnie ten ostatni składnik o bardzo niecodziennej nazwie ułatwia trawienie białek, skrobi oraz tłuszczy. Co najważniejsze enzym bromeliny w idealny dla kondycji naszego żołądka rozkłada wszelkie białka. Dzięki temu wzbogacenie menu w ananas pomoże w dłuższej perspektywie przyspieszyć procesy trawienia, a tym samym przemianę materii.

Błonnik

W ananasie odnajdziemy także bardzo pożądany dla pięknej sylwetki błonnik. Błonnik wspomoże działanie bromeliny, działając podobnie jak ona. Przede wszystkim reguluje on prace przewodu pokarmowego. Poza tym to właśnie dzięki zawartemu w ananasie błonnikowi często po zjedzeniu owocu z hawajskich wysp szybko odczuwasz sytość w żołądku. Błonnik skutecznie pęcznieje w żołądku dzięki cudownym składnikom pektyny oraz celulozy. Dodatkowo jak żadna inna substancja pozwoli obniżyć stężenie glukozy we krwi.

Woda

W zaleceniach wszelkich diet oraz porad dietetyków jedną z głównych pozycji zajmuje woda. Kiedy się odchudzamy powinniśmy wypijać duże ilości płynów. Świetnym źródłem płynów są owoce, a zwłaszcza ananas zawierający sporą ilość wody, która pomoże usunąć toksyny z organizmu. Na dodatek woda w skuteczny sposób pozwala "oszukać" żołądek, powodując spadek łaknienia. Kawałek ananasa zjedzony na przykład przed kolacją sprawi, że zjesz mniej niż zazwyczaj.

[xys]

http://www.tesco.pl/kulinarni-lowcy-smakow/t/ananas

itp

Koreczki ananasowe marynowane w korzennych przyprawach

Sposób przyrządzania:

W rondelku zagotuj sok ananasowy z sokiem z cytryny, wanilią, gwiazdką anyżu oraz cukrem. Odstaw do ostygnięcia.

Ananas obierz z grubej skóry. Najpierw odetnij podstawę i wierzch z liśćmi tak, aby ananas pewnie stał na desce. Zetnij skórę nożem na około, włącznie z czarnymi punktami. Obranego ananasa przekrój na ćwiartki, wytnij jeszcze z każdej części łukowaty rdzeń. Następnie przekrój wzdłuż każdą ćwiartkę i potem w równe kostki.

Zamarynuj ananasa w aromatycznym syropie, dokładając gałązkę bazylii i rumu. Trzymaj ananasa w zalewie 3-4 godz. w lodówce, a następnie odcedź je z zalewy i nabij na wykałaczki. Ułóż przekąski na półmisku, udekoruj gałązkami świeżej bazylii oraz anyżem z marynaty.