Cztery Pory Roku *** WIOSNA ***

[tar-ninka]

.. . . . . .

[tar-ninka]

. . . . . . .

[tar-ninka]

. . . . . . .

[gjotka]

Anna Zajączkowska

Wiersz z happy endem

Przyszła wiosna, ptasie trele
rozbrzmiewały z każdej strony,
obudziły się na gzymsie
dwa ogromne maszkarony.

Stały tak przez parę wieków,
już im poza ta obrzydła,
prostowały krzywe palce,
rozkładały wielkie skrzydła.

I wzleciały prosto w słońce
takie lekkie i zdumione,
że kamienne serca biją
w ciałach dłutem wyrzeźbionych.

Nie widziały swej brzydoty
i pokracznej niezgrabności.
Marmurowy, czuły dotyk
był początkiem ich miłości.

Tu się kończy ta opowieść,
happy endem, bez wątpienia -
wiosna budzi w sercach radość,
choćby były i z kamienia.

Pozdrawiam:)

[tar-ninka]

Gjotko dziękuję za cudnego wróbelka i też cię wiosennie pozdrawiam

[kpwalski]

Pierwsza Jaskółka

Pierwsza jaskółka wiosny nie czyni
tylko wspaniała pogoda,
bo tylko ciepło jest tu sprawczynią,
że wiosna idzie po polach.

A kiedy jeszcze deszcz zrosi ziemię,
ożywi po śnie głębokim
wówczas krajobraz szary odmieni
na różnobarwne widoki.

Niby słoneczko chodzi po niebie
i wszystko jest tak jak było
lecz nie spostrzeżesz, a czasem nie wiesz,
że się wiosennie zrobiło.

Jedynie ptaki swoim jazgotem
i pola w trawach zielonych
przypominają nam właśnie o tym,
że wiosna przyszła w te strony.

A gdy jaskółki na czystym niebie
wpisują znaki w literach,
to mimo woli czujesz u siebie,
że wiosna właśnie jest teraz.
Kp.

Władziu, bardzo dziękuję za wspaniałą grafikę do wiersza!
Pozdrowienia wiosenne posyłam Lulce i Gjotce!

[gjotka]

Fot. Beata Zdanowska

Jan Brzechwa

Przyjście wiosny

Naplotkowała sosna
Że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
-Przyjedzie pewno furą…
Jeż się najeżył srodze:
-Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął :-Ja nie wierzę,
Przyjedzie na rowerze.

Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,
Przyleci samolotem.
-Skąd znowu –rzekła sroka-
Ja z niej nie spuszczam oka
I w zeszłym roku w maju
Widziałam ją w tramwaju.
-nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem.

-A ja wam dowiodę,
Że właśnie samochodem.
-Nieprawda bo w karecie!
W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Że płynie właśnie łódką!

A wiosna przyszła pieszo.
Już kwiatki za nią spieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią –Witaj wiosno.

Tar-ninko, Lulko, Stanisławie pozdrawiam Was serdecznie

[Lulka]

Czy to nie kawał nieba
na ziemię upadł czasem,
że jest tak szafirowo,
niebiesko, tam, pod lasem ?

Na zeszłorocznych liściach,
wśród drzew, pod samą górą,
gdzie wczoraj było szaro,

dziś skrawek lśni lazuru...
Przylaszczki kwitną !

Autor: Stefania_Tomaszewska



Lazurowe pozdrowienia dla Tar-ninki, gjotki i Stanisława przesyłam

[gjotka]

Fot. Marta Greń

Wiosenne pozdrowienia

Słonko je niesie
wiatr tuli
łąka czaruje,
a przebiśnieg mówi:
"Wiosenne pozdrowienie"
przyjmij od rana,
co ślą trawy i kwiecie
bocian i kukułka
oraz krokusów kobierce;
"Wiosenne pozdrowienia"
przyjmij, by wiosna
rozkwitła uśmiechem
smakiem ust radosna
i zielonym tańcem...

Aleksandra Baltissen

Pozdrawiam

[kpwalski]

Księżyc

Nie, panie księżyc, to nieładnie,
że pan ze słonkiem spaceruje.
Gdy powiem, pan ze wstydu padnie,
że pan z gwiazdami też flirtuje.

To jest doprawdy niemoralnie
i rzekłbym też nieprzyzwoicie,
że pan choć w gwiazdy patrzy zdalnie,
na słońce też, choć bardzo skrycie.

Bo pan figurę często zmienia
to skrawkiem, to tarczą pojawia
zapewne aby nikt na ziemi
nie odkrył, co pan tam wyprawia.

Lecz my to wiemy doskonale
choć kryją chmury czyny każde,
że pan o honor nie dba wcale
i gania słońce lecz i gwiazdy.

Tyle jest pięknych gwiazd na niebie,
każda zalotnie mruga w mroku.
Niech pan wybierze coś dla siebie,
tą jedną, innym da już spokój.
Kp.

[gjotka]

Fot. Dorota Miklaszewska

Tadeusz Boy Żeleński

Z nastrojów wiosennych

Nie masz nic milszego ponad
Ciągnący żeński pensjonat.

Sunie sznurkiem przez plantację,
W ciszy, z wolna, uroczyście --
Zielono, pachną akacje,
Słońce gzi się poprzez liście -- --

Ciągnie podwójny sznureczek
Takich przemiłych owieczek.

Cieplutko, wiosna, południe,
Ławeczka, próżniactwo boskie,
Myśli rozigrane cudnie
W jakieś koziołki szelmoskie -- --

Idą: duża, mniejsza, mała,
Kobiecości gama cała.

Ptaszek ćwierka gdzieś tam z góry
Swoich liryk "pierwszą serię",
Zapoznanych serc tortury
I celibatu mizerie -- --

Pod kapotką granatową
Rysuje się to i owo.

"W rytm melodii jakiejś sennej
Kołyszą się stare drzewa,
Płynie falą dech wiosenny,
W sercu puka coś, coś śpiewa -- --"

Ta mała mogłaby troszkę
Obciągnąć sobie pończoszkę...

Jakiś czar nie znany jeszcze,
Jakieś czucia wiotkie, śliczne --
Jakieś dziwne w piersiach dreszcze,
Pan i pani - teistyczne -- --
. . . . . . . . .
Czy to nie znaczy przypadkiem,
Że czas mi już zostać dziadkiem?...

Pozdrawiam

[kpwalski]

Czemu chmurko mi zasłaniasz
te trochę słoneczka
i mi dzień już od zarania
cieniem złym oblekasz?

Po wilgotnej, chłodnej zimie,
czas by znikły chłody,
a tu chmury mkną po niebie
niszcząc dnie pogody.

O słoneczne dnie bezwietrzne
proszą kwiaty w polu,
pączki drzew czekają także
by wybić listowie.

W domu chłód zimowy prawie,
jakby w czasie stycznia
więc słoneczko mi nastawię
takie elektryczne.

Będzie grzać mi słońce sztuczne,
bo innego niema.
Może to jest trochę smutne
ale tak już trzeba.
Kp.

[kpwalski]

W Parku
Siedzę w parku, liczę serca
które wyciął ktoś nożykiem,
tu Jaś wyciął serce Elce
i podpisał wykrzyknikiem.

A tam znowu dwa gołąbki,
co trzymają serce w dziobie
na nim powiązane wstążki
i literki w tej ozdobie.

Fajny ubaw, tyle rycin
każda z innym inicjałem,
a ja wszystkie je bez przyczyn
pod pośladkiem nieraz miałem.

Te z kwiatuszkiem i ze strzałą,
i co ,,kocham cię" wyryte
ja zhańbiłem pupą całą,
nim zostało to odkryte.

Teraz stoję i się gapię
no, bo usiąść nie wypada,
trzeba spocząć gdzieś na skarpie
lecz tam rano deszczyk padał.
Kp.

[tar-ninka]

. .. . . . .

[tar-ninka]

Drugi dzień kwietnia na "moim podwórku"

. . . . . .

[tar-ninka]

. . . . . .

[tar-ninka]

. . . . . . .

Staszku

[kpwalski]

Dziękuję Władziu, za ozdobienie mi wierszy śliczną grafiką!

[gjotka]

Fot. Beata Zdanowska

*** (Wiosna przyszła...)

Wiosna przyszła z tą swoją zielenią
blade toto, niemrawe, brudzi
zanim jakie kwiatki wystrzelą
to nastęka się, namarudzi...
No i co, że ptacy wrócili?
No i co, że fruwają w parkach?
- tyle, że w jakich drzewach czy hebziach
z przeproszeniem złożą swe jajka
Te zającki, królicki, kacuski
wszędzie - w lasach, po łąkach, po domach
Mam się cieszyć, że "budzi się życie"
- mam się cieszyć, że budzi się komar?

Przyszła wiosna z tą swoją nadzieją
blade toto, niemrawo się dłubie
Pytam - czemu NA SZCZĘŚCIE?
Pytam - czemu NAJBARDZIEJ?
Pytam - ...czemu ja tak to lubię?

Andrzej Poniedzielski

Tar-ninko, Stanisławie, cieplutko pozdrawiam

[gjotka]

Podaruj mi wiosnę

Przynosisz mi bukiet i słowo wyniosłe,
przepych drogich kwiatów wśród sztucznej zieleni,
a ja wolę dostać zwykłe kwiaty wiosny,
całą ich urodę prostoty docenić.

Rwać garściami błękit niezapominajek,
leżeć wśród stokrotek na zielonej trawie,
kolorami maja do syta się najeść,
słuchać jak skowronek śpiewa stary szlagier.

Daj mi bukiet fiołków, zaprowadź do wiosny,
wprost na kwietną łąkę, tam gdzie ptasi zlot.
Gdzie po deszczu tęcza naszych wyznań prostych,
ukwieci nas bzami przez następny rok.

annaG