kuchnia i medycyna,potrawy z różnych stron świata,ciekawostki,wszystko o KUCHNI od A-

[iwasiwa]

Rybciu,te naleśniki to poezja,ale taka ilość to nie dla
dwóch osób,trzeba poczekać,aż zjadą goście i wtedy
będe mogła się pochwalić nowym daniem

[rybcia]

Też nie piekłam z całej ilości.Była koleżanka na kawce i przyniosła mi ten przepis.Ciasto miałam ale musiałyśmy przepis wypróbować więc usmażyłyśmy tylko 6 naleśników.Jabłka w piwnicy,białka w zamrażarce,więc nie było żadnego problemu.
Naleśniki pyszne.

[iwasiwa]

Zapewne zauważyliście,że na jabłkach,cytrusach,bananach,
i innych owocach,a także na niektórych warzywach kupowanych
w supermarketach,widnieją naklejki.Co oznaczają cyfry,warto
wiedzieć,że cztero lub pięcio cyfrowy kod nadawany jest w celu
identyfikacji produktu.Kod nazywa się PLU od Price Look- Up.
Co to dla nas oznacza.?...pozwala na natychmiastowe odróżnienie
roślinności hodowanej konwencjonalnie od żywności biologicznej
i transgenicznej(GMO),numer mówi nam ponadto o pochodzeniu
produktu,jego rodzaju,jego rozmiarze.
Pięcio-cyfrowy kod..pierwsza 8 to(GMO)
Pięcio-cyfrowy kod..pierwsza 9 to żywność ekologiczna
cztero-cyfrowy kod-żywność hodowana metodami konwencjonalnymi.

[rybcia]

Martok
kaszankę białą kupujemy już od dobrych kilku lat.A pierwszy raz jadłam ją kilkanaście lat temu u znajomej , wyrób własny/świadek jehowy/ bo oni nie używają nic z krwią.Później pokazała się u nas w sklepie na targowisku i w okresie letnim jest przy każdej dostawie wędlin do sklepu.Nie wiem od jakiego dostawcy oni ją kupują ale przy najbliższych zakupach zapytam.

[iwasiwa]

Napisał rybcia

Też nie piekłam z całej ilości.Była koleżanka na kawce i przyniosła mi ten przepis.Ciasto miałam ale musiałyśmy przepis wypróbować więc usmażyłyśmy tylko 6 naleśników.Jabłka w piwnicy,białka w zamrażarce,więc nie było żadnego problemu.
Naleśniki pyszne.

W takim razie spróbuję jutro sobie zrobić...mnie niestety
skończyły się już zapasy moich jabłek,ale mam w słoikach
chyba powinny być też dobre

[rybcia]

Iwa
właśnie kiedyś o tych naklejkach słyszałam na TVN w programie 'wiem co jem'.

[rybcia]

Ozywiście,masz już gotowe i nie musisz 'podsmażać'

[rybcia]

Dzisiaj gotuje mi się zupa pieczarkowa

około 1,5 l bulionu warzywnego
około 15 maleńkich pieczarek (lub mniej większych)
1 średnia cebula
3 ząbki czosnku
2 średnie ziemniaki
1 marchewka
1 pietruszka
1/4 średniej bulwy selera
około 1/4 pora
2 liście laurowe
4 kulki ziela angielskiego
3 trójkąty topionego serka śmietankowego
sól
pieprz
gałka muszkatołowa
natka pietruszki

Pokrojone warzywa (bez ziemniaków i pieczarek) wrzucamy do gotującego się bulionu, dodajemy liść laurowy i ziele angielskie.

W tym samym czasie pokrojoną w drobną kostkę cebulę szklimy na maśle, dodajemy pokrojone pieczarki. Gdy odparuje woda, dorzucamy pokrojony w plasterki czosnek i jeszcze chwilę dusimy.

Gdy warzywa w bulionie zaczną nieco mięknąć, dodajemy pokrojone ziemniaki i zawartość patelni (pieczarki z cebulą i czosnkiem). Gotujemy do miękkości ziemniaków. Zabielamy serkami topionymi (do dużego kubka odlewamy nieco gorącej zupy i rozpuszczamy w niej serki, warto pomóc sobie trzepaczką/rózgą, aby pozbyć się grudek. Dolewamy do zupy). Doprawiamy i posypujemy natką pietruszki

Tylko ja nie dodałam ziemniaków ale osobno ugotowałam makaron małe muszelki.

[iwasiwa]

Powiem szczerze,że nie gotuje pieczarkowej,mam w domu
takiego grzybiarza,że jestem zaopatrzona solidnie w borowiki
rydze,kozaki,kurki,których jest pełno w naszych lasach.
Mam więc mrożone i suszone oraz w słoikach różnego rodzaju.
Zapewne jakbym ich nie miała,to pieczarki byłyby w użyciu.

[iwasiwa]

KRÓTKI PRZEWODNIK PO'' E''
==========================================
Wiadomo,że są to dodatki powszechnie stosowane w przemyśle
spożywczym.Wyróżnia się 5 podstawowych grup E:
Barwniki
konserwanty
przeciwutleniacze
emulgatory
i inne różne dodatki.
Czy strach przed wszechobecnym E jest uzasadniony?
niekoniecznie,gdyż wśród nich są substancje ,które nie są
szkodliwe dla naszego organizmu.np; E 100-kurkumina,czy
E 300 witamina C.
E staje się szkodliwe,gdy stosujemy długotrwale i w dużych
ilościach,lub w połączeniach z inną substancją może być trujący.
Do masowo stosowanych dodatków E należą:
E 210,E 211,E 220, E 249, E 252, E 621, E 951, E 954
Najwięcej E zawierają napoje gazowane,słodycze i wędliny.
Wiadomo im krótsza lista E na produkcie tym lepiej.
A oto ich krótka charakterystyka:
Barwnik-E 100, E 199- zastosowane są w:słodyczach,deserach,
napojach,galaretkach,nadają one lub poprawiają barwę produkt.
Konserwanty E 200 E 299-wyroby garmażeryjne,napoje gazow.
soki,konserwy owoce suszone.-zapobiegają ich psuciu się.

Przeciwutleniacze-E 300, E 399-płatki śniadaniowe,chipsy,frytki
masy do ciast,biszkopty,wędliny,margaryna,masło.-zapobiegają
utlenieniu środków spożywczych,jełczeniu tłuszczów lub zmiany

Emulgatory E 400, E 499-Lody,zupy w proszku,majonez,
margaryny,wędliny,pieczywo,czekolada i produkty czekoladowe.
Odpowiadają one za trwałość i konzystencję.

Pozostałe to E 500 i E 1500-słodycze,gumy do żucia,soki
jogurty ,desery,przyprawy,napoje light.-wzmacniają smak
oraz są zamiennikami cukru.

Nieszkodliwe to :
E 100- kurkumina-
E 101-ryboflawina
E 140-chlorofil
E 160, E 163-karoteny
E 300-kwas askorbinowy
E 306 witamina E
E 322- lecytyna
E 410-mączka chleba świętojańskiego
E 412-Guma Guar
E 440-Pektyna

[rybcia]

Kuchnia Czeska

Kuchnia czeska wyróżnia się różnorodnością smaków i jest idealną propozycją dla miłośników potraw klasycznych, opartych na długoletnich recepturach. Typowo czeskie dania najłatwiej znaleźć można w niewielkich miasteczkach, w których wciąż czuć atmosferę tradycji. Republika Czeska to kraj o bogatej historii, która jest zawarta także w tutejszych potrawach. Mimo kulinarnych wpływów sąsiadów, Czesi zachowali również swoje narodowe dania, które są oryginalne i bardzo smaczne.

. Specyfika kuchni czeskiej

Praga, stolica Czech, słynie z ekskluzywnych lokali, które wychodzą naprzeciw gustom kulinarnym licznych turystów. Każda ulica miasta kusi przyjezdnych kolejnymi restauracjami, gospodami, piwiarniami i barami. W stolicy znaleźć można miejsca wręcz kultowe, takie jak Gospoda u Kalicha, gdzie ponoć na piwo przybywał sam wojak Szwejk. Zdrowa kuchnia czeska słynie ze swojego wyśmienitego piwa.

Poza daniami i napojami serwowanymi w luksusowych miejscach, nie sposób nie skusić się na smakołyki podawane na tutejszych rynkach i targach. Warto skosztować praskich kiełbasek (klobásy), podawanych na ciepło, w towarzystwie ketchupu i musztardy. Dodatkowo, można odwiedzić budkę z parówkami w bułce (párky), które są regionalną wersją popularnego amerykańskiego hot doga.

Co prawda czeskie wyroby wędliniarskie nie zasłynęły na świecie, nie znaczy to jednak, że nie są one smaczne. Weźmy chociaż zakłady mięsne w Kostelcu, skąd pochodzi wędzona kiełbasa lovecky Salam o unikalnym aromacie, czy wędzona szynka praska.
Potrawy czeskie są raczej ciężkie i kaloryczne, ale za to bardzo smaczne. Poza wędlinami Czesi chętnie sięgają także po mięso. Szczególnie popularna jest tu wieprzowina, którą najczęściej dusi się w sosach lub przyrządza na ruszcie (vepŕova piec). Typowym przysmakiem jest także dziczyzna, która serwowana jest w najbardziej luksusowych restauracjach czeskich. W miejscach tych można zjeść świetnie przyrządzoną sarninę i dzikie ptactwo, m.in. bażanty.

Dania główne, podawane w czeskich lokalach, są dość obfite, a składają się z mięsa, drobiu lub ryby, a także ziemniaków (brambory) lub knedli – typowego przysmaku tego regionu. Do tego można zażyczyć sobie surówkę lub sałatkę, a wśród warzyw króluje kapusta biała i czerwona, do obiadu podawana w postaci duszonej.

Tradycyjne potrawy czeskie

Zdrowa kuchnia to niezbyt trafne określenie na czeskie kulinaria. Tradycyjne potrawy czeskie są bowiem bogate w tłuszcze. Jednak obok knedlików, dziczyzny i piwa, Czesi uwielbiają również zupy (polévky), które są podstawą każdego obiadowego posiłku. Najsłynniejsze w Czechach są: zupa z flaków (drstkova polevka) oraz zupa czosnkowa (česnakova polévka).

Po sytym posiłku warto znaleźć jeszcze odrobinę miejsca na pyszny deser, z których słyną wytworne czeskie kawiarnie i cukiernie. Są to przede wszystkim tradycyjne knedliki, tym razem jednak przyrządzane z owocami, a więc na słodko. Inne popularne smakołyki to bułeczki z powidłami (cesky kolac) oraz jabłkowy strudel (jablkový štrůdl).

Potrawy czeskie najlepiej smakują w piwiarniach i gospodach, w których grzechem byłoby nieskosztowanie czeskiego piwa. Czechy to kraj piwoszy, a piwowarstwo jest jednym z najstarszych rzemiosł na tych ziemiach. Mieszkańcy tego kraju najchętniej raczą się piwem jasnym (svétlé), choć niemniej znane jest tu piwo ciemne (tmavé). To właśnie w Checzach zlokalizowane są słynne browary Pilsner, Budweiser, Kozel oraz Staropramen. Oprócz tych znanych marek znaleźć można wiele mniejszych, lokalnych browarów, które wypuściły na rynek własne piwa.

Jako że nie każdy gustuje w piwie, Czesi oferują także szeroki wybór mocnych alkoholi oraz aromantycznych win. Jeżeli chodzi o produkcję wina dwoma najbardziej aktywnymi regionami są okolice Pragi i Brno na Morawach. Popularne jest tu wino białe, chociaż za walory smakowe cenione jest wino czerwone. Najbardziej znanymi markami są Muskat Moravsky, Rulandské Bile, Veltinské Zelené i Ryzlink Vlaśsky. W zimowe wieczory warto skosztować wina grzanego (svarené vino).

Wśród mocnych trunków na uwagę zasługuje przede wszystkim Slivovica, Becherovka i Borovička. Jednak najsłynniejszym alkoholem wywodzącym się z Czech jest absynt. Niegdyś produkowany był w oparciu o piołun, który poddawany był specjalnej obróbce w celu pozyskania tujonu, czyli substancji silnie halucynogennej. Dania czeskie, choć kaloryczne, są niezwykle smaczne. Czechy to prawdziwy raj dla znawców smaków i, oczywiście, piwoszy.

[rybcia]

czeskie houskove knedliky

Składniki;
0,4 kg czeskiej mąki grubej lub półgrubej - polski odpowiednik mąki półgrubej to krupczatka
3 rohliki (najbardziej odpowiednie są nasze bułki kajzerki- 3 szt)
1 jajko
2,5 dag drożdży
1 szklanka mleka
1- 1,5 łyżeczki soli
Bułeczki kroimy w drobną kostkę. Z mleka, drożdży, łyżki cukru i 2 łyżek mąki przygotowujemy rozczyn. Do miski wsypujemy mąkę, bułeczki, sól. Dodajemy jajko, wlewamy podrośnięty rozczyn. Wyrabiamy ciasto. Odstawiamy na 2 godzin.

Po tym czasie formujemy knedlika - długą bułę. Wkładamy ją do wrzątku i gotujemy na małym ogniu przez 13 minut. Następnie knedlika odwracamy na drugą stronę i gotujemy kolejne 13 minut.
Wyciągamy z wody, kroimy na plastry, rozkładamy na talerze, polewamy wcześniej przygotowanym sosem z gulaszu i zajadamy.

najlepsze z gulaszem wołowym, ale każdy inny też jest dobry. No i oczywiście piwo!! Najlepiej czeskie!!

[rybcia]

Czosneczkowa polewka

Składniki;
wywar mięsno- warzywny
ew. 1-2 ziemniaki (opcjonalnie)
po 2 ząbki czosnku na talerz - lub więcej, jak chcemy mieć ostrzejszy smak
tarty ser zółty
po 1 jaju na talerz (opcjonalnie)
szynka pokrojona w dosyć grube paski
grzanki z ciemnego pieczywa pokrojone w kosteczkę lub w paski. Ewentualnie grzanki z serem żółtym (ale małe kawałki)

Z warzyw i mięsa (kości, porcji rosołowych) ugotować wywar. Ewentualnie w trakcie gotowania dodać pokrojone w kostkę ziemniaki. Dla leniwych i tolerujących zapach kostek rosołowych przyrządzić wg przepisu na opakowaniu.
Na talerzu:
Czosnek przecisnąć przez praskę lub zmiażdżyć widelcem. Rozbić jajo, całość posypać grubo serem żółtym. zalać wrzącym wywarem. Wymieszać lub zostawić do wymieszania spożywającym

Podawać z przesmażoną na tłuszczu szynką i grzankami - albo każdemu bezpośrednio na talerz, albo w osobnej miseczce do korzystania według uznania.
Ten przepis od naszych różni się tym, że zupa nie jest zabielona, jak większość naszych zup czosnkowych .

[martok]

Napisał rybcia

Kuchnia Czeska

Nie czuję się wielkim znawcą, ale własną, subiektywną opinię chyba mogę tu zaprezentować. Moje wrażenia z różnych krajów świata (w niektórych pracowałem i mieszkałem dłużej, w innych bywałem krócej - dla rozrywki) są następujące. Kuchnię czeską uważam za jedną z najgorszych. Mniej smacznie jadałem tylko w GB i w Holandii. Dla mnie najlepsze kuchnie świata to wcale nie francuska, lecz południowo-niemiecka i włoska (oprócz owoców morza). Chyba już tylko tam nie ma tego idiotycznego przerostu formy nad treścią, np. dodawania do potraw różnych niejadalnych, ale za to kolorowych elementów, układania na talerzu piramid ze składników dania, obsypywania brzegów talerza obrzydliwymi paprochami itd). Do dobrych dodałbym też pewnie kuchnię chińską, ale znam ją tylko z Europy i USA, bo akurat w Chinach nigdy nie byłem. Nie przepadam za kuchnią grecką, a i hiszpańską uważam za przereklamowaną.

Oczywiście bardzo sobie cenię tradycyjną kuchnię polską, np. zupy, których taka jak w Polsce rozmaitość chyba nigdzie nie jest spotykana (ogórkowa, żurek, kapuśniak, grzybowa, barszcze, zupy owocowe, chłodniki...). Innym polskim specjałom (mięsa, flaki, bigosy, pierogi - pełno tego) też nic nie brakuje. Porównajcie sobie np. wspaniały polski wołowy zraz zawijany z obrzydliwym japońskim sushi. Porównałyście? No i co Wam wyszło?
*

[rybcia]

Utopence
Jest to przekąska do piwa podawana we wszystkich piwiarniach w Czechach i na Słowacji.

Składniki
1 kg parówek - grubych (serdelki bądź kiełbaski parówkowe), 3 - 4 cebule
Zalewa:
Na 1l:1 szklanka octu 10%, 3 szklanki wody, 1 duży liść laurowy, 6-7 ziarenek ziela angielskiego, 10 ziaren pieprzu ziarnistego, 3 łyżeczki cukru, łyżeczka soli, zmiażdżony ząbek czosnku,dla lubiących na ostro - papryczka peperoncino i troszeczkę gorczycy.

Zalewa: Zmieszać ocet z wodą, dodać przyprawy, bardzo wolno ogrzać do wrzenia, zdjąć z ognia "zaparzyć" pod pokrywką przez 15 min, ostudzić.
Cebulę pokroić w cienkie półplasterki.
Z serdelków ściągnąć skórkę wrzucić na 30 s do wrzątku, wyłowić, przestudzić. Serdelki ciasno układać w słoiku, przekładając cebulą. Koneserom radzę dodać do słoika strączek ostrej papryczki pokrojony w cieniutkie plasterki. Zalać zalewą. Ważne, żeby przez pierwsze 2-4 godz stały w temp. pokojowej, a potem dopiero w lodówce. Jeść można już po 3 dniach.
Najsmaczniejsze utopence wychodzą z oryginalnych czeskich serdelków (spekačky - z kostkami słoniny w masie), ale zrobione z naszych, jeśli są zwarte, również smakują.
W upały jest to idealne danie obiadowe - podawać z białym pieczywe

tutaj jest przepis z wykonaniem
http://kotlet.tv/utopenec

[rybcia]

Węgierskie wpływy sprawiły, że w czeskim menu bez trudu można odnaleźć zupę gulaszową i gulasz. Jest on nieco mniej pikantny niż w wersji węgierskiej, choć zdarzają się i takie, który ostrością dorównują oryginałowi. Przyrządzany jest zresztą na wiele sposobów. Najczęściej kawałki wołowiny pływają w gęstym sosie, w którego powstawaniu duży udział miało piwo lub wino. Do nasyconego smaku sosu doskonałym towarzystwem są delikatne chlebowe knedliki. Miłośnicy wieprzowiny robią gulasz z duszoną kapustą kiszoną, zwolennicy tradycji węgierskiej doprawiają ostrą papryką.

W czeskim menu pojawić się może propozycja dania, które samo w sobie nie stanowi dla nas zaskoczenia, jednak jego przedziwna nazwa może zbić z tropu. Chodzi o potrawę zwaną vepro-knedlo-zelo, co oznacza ni mniej ni więcej tylko pieczoną wieprzowinę podawaną w knedlikami i kapustą. Mięso najpierw naciera się kminkiem i pozwala mu przejść aromatem przyprawy, potem obsmaża, a następnie piecze, podlewając wywarem. Kminek dodaje się też do kapusty, przez co całe danie ma wyrazisty charakter i jest bardzo konkretnym posiłkiem.

Kolejnym przebojem czeskiej kuchni jest svičkova na smetanie, czyli polędwica wołowa w sosie śmietanowym. Wołowinę dusi się ze skórką cytrynową, a do gotowej potrawy dodaje żurawinę lub borówki. Ciekawym pomysłem Czechów, wykorzystanym również w tej potrawie, jest używanie do dań obiadowych bitej śmietany. Nie jest ona oczywiście dosładzana, ale i tak rzecz wydaje się oryginalna. Sos jest tradycyjnie śmietanowy, ale kleks bitej śmietany wyróżnia to danie spośród wielu innych dań mięsnych. Do tej potrawy także najczęściej podaje się knedliki, które pozwalają uporać się z dużą ilością gęstego sosu.

Knedlików nie podaje się natomiast do mięs bez sosów. Do kotleta schabowego dostać można raczej zwykłe ziemniaki, frytki, kulki ziemniaczano-serowe lub sałatka ziemniaczana. Golonkę podaje się z dodatkiem chrzanu i musztardy, a wątróbkę często panieruje się i jada z sosem tatarskim. Czescy kucharze często eksperymentują z kotletami, dodając do nich kiełbasy, jajka, szynkę bądź sery. Niestety nie zawsze wychodzi z tego udane danie, lepiej więc przy zamawianiu skupić się na tym, co sprawdzone.

[rybcia]

Czesi lubią zupy i jedzą je bardzo chętnie, dlatego ich menu w tym zakresie jest naprawdę imponujące. Odnajdą się w nim miłośnicy lekkich bulionów, które podobnie jak u nas rosół podawane są z kluseczkami lub makaronem. Geograficzne położenie kraju i narażenie na nieprzychylne warunki pogodowe w tej części Europy sprawiło, że nie brak tu także zup sycących i rozgrzewających. To dość bliskie nam podejście do kuchni sprawia, że z przyjemnością zjemy czeską polevkę bramboračkową, czyli solidną, gęstą kartoflankę, a także kalafiorową, fasolową i z soczewicą (čočkova polevka). Jest i kapuśniak (zelnačka), często podawany z niesłodką bitą śmietaną, gulaszowa i pomidorowa (rajská), choć smakuje ona nieco inaczej niż w Polsce. Również flaki po czesku (drštkova polevka) mogą zadziwić smakiem i kolorem, gdyż są przyprawiane słodką papryką i kminkiem. Koniecznie spróbować też trzeba kulajdy, czyli aromatycznego wywaru, w którym znaleźć można jajko na twardo, koperek, kminek, ocet. Warto też pamiętać, że w czeskim menu nie odnajdziemy kilku zup, które są bliskie polskim smakoszom, na przykład żurku, ogórkowej czy krupniku. Ale inne zupy stokrotnie nam ten brak wynagrodzą.

Czosnkowa uczta
Wśród wszystkich czeskich zup zdecydowanie na prowadzenie wysuwa się jednak česnečka, czyli zupa czosnkowa. U swych podstaw była zupą biednych, gdyż zawierała jedynie wodę, czosnek i chleb, z czasem jednak nabrała ogłady, zyskała na składnikach i elegancji. Dziś w Czechach zna ją każdy i każdy robi na swój sposób. Dobrze przygotowana zachwyca, a jednocześnie doskonale rozgrzewa, może być więc świetnym pomysłem na chłodne wieczory. Do bulionu warzywnego, w którym znajduje się kilka ząbków czosnku dodaje się najczęściej pokrojoną w paseczki szynkę lub rozdrobnione mięso z kurczaka, do tego śmietana i żółtko. Na talerzyku obok podaje się grzanki oraz starty żółty ser, które każdy daje według własnego uznania.

[rybcia]

Jak jada się w Niemczech

Kuchnia niemiecka nie kojarzy nam się najlepiej, a tymczasem na terenie tego dużego kraju można naprawdę świetnie zjeść.
Niemiecka kuchnia obfituje w różne gatunki szynek i kiełbas.Smaczna różnorodność
Niemcy zajmują pokaźną część Europy i mają wielu sąsiadów, nie dziwi więc, że niemiecka kuchnia w różnych częściach kraju zachowuje sporą odrębność, a poza wspólnym dla wszystkich Niemców zamiłowaniem do mięs czy ziemniaków w różnych regionach można spróbować także smaków zupełnie odmiennych. Zachodnia część kraju, ulegająca wpływom francuskim i szwajcarskim, oferuje spory udział warzyw w menu, potrawy są delikatniejsze, bardziej wysublimowane. Szwarzwald słynie z szynki, wiśniówki, tortu szwarcwaldzkiego, a także mającej francuskie korzenie zupie z czerwonej cebuli. Im bardziej na północ kraju, tym więcej na talerzach ryb, wśród nich głównie dorsze i śledzie, te ostatnie najchętniej w formie rolmopsa. Ryby zasilają też stoły w tych rejonach kraju, w których nie brak jezior i rzek, tam królują pstrąg, sandacz, okoń i karp. Kuchnia tych regionów jest prosta i pożywna. Z kolei w regionach południowych jada się lżej, a w kuchni pojawiają się wpływy włoskie. W Westfalii poza słynną szynką warto spróbować ciemnego piwa i ciemnego chleba, zwanego pumperniklem. W Bawarii nie można ominąć bulionu z pulpetami z wątróbki ani pieczeni z mielonego mięsa wieprzowego i wołowego. Szwabia proponuje soczewicę z kluskami i parówką oraz słynne również poza krajem kluski Spätzle. W Berlinie trzeba spróbować kotletów mielonych, a w Lubece słodyczy z marcepanu. Podróż po tym kraju wcale nie musi być więc monotonna kulinarnie.

[rybcia]

kiełbasa - Królowa niemieckiej kuchni

Nie ma się co spierać, kiełbasa zawojowała kuchnię naszych sąsiadów. Jej wybór przyprawia o zawroty głowy, a smak zaskakuje nawet znawców tematu.
Kiełbasa.Królewskie szynki
Z najlepszych kawałków mięsa Niemcy robią doskonałe szynki, sławę zyskała szczególnie szwarcwaldzka i westfalska. Pierwsza z nich ma status Chronionej Nazwy Pochodzenia i do dziś wytwarzana jest tradycyjnymi metodami. Skład mieszanki peklującej, która nadaje smak najlepszym udźcom wieprzowym pozostaje tajemnicą producentów, choć wiadomo, że dodają oni wiele ziół, czosnku,, pieprzu, kolendry i jałowca. Wędzona na zimno przez kilka tygodni zyskuje dymny aromat i ciemną barwę. Krojona w cieniutkie plasterki jadana jest na przykład w towarzystwie szparagów lub wiejskiego chleba. Szynka westfalska powstaje nieco dłużej, gdyż kość usuwa się z golonki dopiero po zakończeniu dojrzewania. Mięso ma przez to nieco orzechowy, bardziej pikantny smak.
Trudno w to uwierzyć, ale Niemcy mogą wybierać wśród ponad półtora tysiąca różnych wędlin. Największą grupą są kiełbasy parzone (Brühwürste), niewiele mniej to kiełbasy surowe (Rohwürste), a tylko nieco ponad trzysta stanowią kiełbasy gotowane (Kochwürste). Miłośnicy wędlin mogą tam poczuć się naprawdę usatysfakcjonowani. Wśród najciekawszych wymienić warto Cervelat, wędlinę nieco podobną do salami, wytwarzaną z wieprzowiny i wołowiny, z dodatkiem pieprzu i brandy.

Z kolei Bierschinken skrywa w sobie imbir, gorczycę i pieprz, a także całkiem imponujące kawałki mięsa dodawane do drobno zmielonej masy, przez co kiełbasa jest doskonała przekąską do piwa. Gelbwurst, czyli złota kiełbasa z Bawarii, zawdzięcza swą nazwę osłonce pierwotnie barwionej szafranem, dziś po prostu plastikowej. Delikatny smak niepeklowanego mięsa wzbogacony jest pieprzem, imbirem i kardamonem. Miłośnicy smaków bardziej konkretnych mogą spróbować dwóch różnych kaszanek. Thüringer rotwurst z Turyngii to kompozycji wieprzowego mięsa, skórek oraz krwi, a o szczególny smak dba także odpowiedni zestaw dodatków, m.in. tymianek i majeranek. Flönz z Nadrenii zawiera krew wieprzową i pokrojony w kostkę tłuszcz, jada się ją z dodatkiem krążków cebulowych lub z ziemniakami i sosem jabłkowym.

[rybcia]

ZUPY naszych sąsiadów

Zamiłowanie naszych sąsiadów do dań pożywnych i sycących sprawia, że również zupy w Niemczech bywają bardzo konkretne, a przy tym nie brak im oryginalności i finezji.
Niemieckie zupy są geste i zawiesiste, jak np. kartoflanka.Urok jednego garnka
Ulubionym daniem Niemców jest Eintopf, co można przetłumaczyć jako danie jednogarnkowe. Aby zastąpiło cały obiad, musi być naprawdę gęste i pełne pożywnych składników. Najczęściej pojawiają się w nim ziemniaki, kasze, ryż, smakowite kąski mięsne oraz warzywa. Ponieważ potrawa ta nie absorbuje zbyt wiele uwagi podczas przygotowywania, stanowi doskonałą alternatywę dla pracochłonnych obiadów wielodaniowych. Niemieckie gospodynie doceniają jej zalety, często stawiając ją na swoich stołach, a receptura za każdym razem jest nieco inna, zależna od tego, jakie składniki są akurat pod ręką. W zależności od upodobań danie może przypominać solidną potrawkę lub zawiesistą zupę.

Polecamy: Jak się jada w Niemczech?

Zupa w wielu odsłonach
Klasyczne zupy jedzone są w Niemczech często, jednak nie wydają się one Niemcom tak ważne jak dania główne, stąd nie przywiązują oni zbyt wiele uwagi do poszerzania zupowego menu. Najbardziej lubiane są kartoflanki i rozmaite buliony z kluseczkami, przy czym i tutaj nie brak pomysłowości. Kartoflanka bywa podawana w formie gęstego musu z majerankiem i kiełbasą, a w bulionie mogą się znaleźć na przykład klopsiki z wątróbki. Jest też kilka zup, których sława wyszła poza granice regionów, a nawet kraju. Smakosze powinni spróbować hamburskiej zupy z węgorza, w której znajdują się również jabłka, gruszki i suszone śliwki, co nadaje zupie niespotykany smak. Z kolei w berlińskiej zupie rybnej poza rybami i warzywami jest też mleko i chrzan i jak nietrudno się domyślić, ma ona też niepowtarzalny smak. Miłośnicy piwa powinni spróbować bawarskiej zupy piwnej z chlebem, a wielbicielom wędlin może zasmakować zupa z soczewicy podawana z kiełbaskami. Im bliżej francuskiej granicy, tym większe prawdopodobieństwo spróbowania zupy z czerwonej cebuli oraz różnych odmian zupy serowej.