Przy kominku w lesniczówce

[frida]

Witam witam,Meluniu zapach kawy mój nosek przyprowadził

Miłego dnia wszystkim

[bajbus]

Witaj Frido,witajcie skrzaciki życzę

[Scarlett]

Witajcie skrzaciki i ja Wam życzę wspaniałego dnia.

[Wodniczka]

Witajcie SKRZACKI już w pełni wypoczęta... Meluniu aromatyczny zapach kawy mnie tu przywołał ..dziękuję bardzo i z wami skrzaciki sobie ją wypiję ...

[inka-ni]

Witam mile Leśniczanki.Melunia jak zwykle ranny ptaszek kawę zrobi opowiatką umili czas przy kominku.Ja dziś romantycznie wiersz bo skrzaciki lubią wiersze które tu zamieszczają.


Dzika róża

Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg -
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.

Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już -
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.

O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad.
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika Różo! Słyszysz mój krok?
Idę - twój zakochany wiatr.

Konstanty Ildefons Gałczyński

[dziewiątka]

JABŁONKA
M. Konopnicka

Jabłoneczka biała
Kwieciem się odziała
Obiecuje nam jabłuszka
Jak je będzie miała
Mój wietrzyku miły
Nie wiej z całej siły
Nie odtrącaj tego kwiecia
Żeby jabłka były

Miłego wieczoru !!!

[tar-ninka]

Witajcie lesne skrzaty
Dziewiątko bardzo slodkie sa te wiersze Konopnickiej
Lubię je i o więcej prosze .

[dziewiątka]

..bardzo proszę - jeszcze jeden wiersz M.Konopnickiej...

JASKÓŁKA (FR)
M.Konopnicka

Jaskółeczka do nas wraca
Z oddalonej drogi
Śpiewem wita wioskę miłą
Miłej chaty progi.
Przez trzy morza, przez trzy góry
Światem przeleciała
Przecież drogie gniazdko swoje
Od razu poznała.
Jakże poznać go nie miała
Nie trafić do niego
Kiedy je tu serca nasze
Całą zimę strzegą.

[karramba]

i już siedzę przy kominku i myślę o...

[karramba]

SZKOLENIE

"...Pewnego dnia, pewien stary profesor został zaangażowany, aby
przeprowadzić kurs dla grupy dwunastu szefów wielkich koncernow
amerykańskich, na temat skutecznego planowania czasu.
Kurs ten był jednym z pięciu modułów przewidzianych na dzień szkolenia.
Stary profesor miał wiec do dyspozycji tylko jedna godzinę by wyłożyć
swój przedmiot.
Stojąc przed tą elitarna grupa, (która była gotowa zanotować wszystko,
czego ekspert będzie nauczał), stary profesor popatrzył powoli na każdego
z osobna, następnie powiedział: "Przeprowadzimy doświadczenie".
Z pod biurka, które go oddzielało od studentowi, stary profesor wyjął
wielki dzban (o pojemności 4 litrów), który postawił delikatnie przed
sobą.
Następnie wyjął około dwunastu kamieni, wielkości piliki do tenisa, i
delikatnie włożył je kolejno do dzbana. Gdy dzban był wypełniony
po brzegi i niemożliwym było dorzucenie jeszcze jednego kamienia,
podniósł wzrok na swoich studentowi i zapytał ich:
"Czy dzban jest pełen?"
Wszyscy odpowiedzieli: "Tak"
Poczekał kilka sekund i dodał: "Na pewno?".
Następnie pochylił się znowu i wyjął spod biurka naczynie wypełnione
żwirem.
Delikatnie wysypał żwir na kamienie, po czym potrzasnął lekko dzbanem.
Żwir zajął miejsce miedzy kamieniami... Az do dna dzbana.
Stary profesor znów podniósł wzrok na audytorium i znów zapytał:
"Czy dzban jest pełen?"
Tym razem studenci zaczęli rozumieć.
Jeden z nich odpowiedział: "Prawdopodobnie nie"
"Dobrze" odpowiedział stary profesor.
Pochylił się jeszcze raz i wyjął spod biurka naczynie z piaskiem.
Z uwaga wsypał piasek do dzbana. Piasek zajął wolna przestrzeń miedzy
kamieniami i żwirem. Jeszcze raz zapytali: "Czy dzban jest pełen?"
Tym razem, bez zająknienia, studenci odpowiedzieli chorem:
"Nie"
"Dobrze" odpowiedział stary profesor.
I tak, jak się spodziewali, wziął butelkę wody, która stała na biurku i wypełnił dzban az po brzegi.
Stary profesor podniósł wzrok na grupę studentów i zapytał ich:
"Jaka wielka prawdę ukazuje nam to doświadczenie?"
Niegłupi, najbardziej odważny z uczniów, biorąc pod uwagę przedmiot kursu,
odpowiedział: "To pokazuje, że nawet, jeśli nasz kalendarz jest całkiem
zapełniony, jeśli naprawdę chcemy, możemy dorzucić więcej spotkań, więcej
rzeczy do zrobienia".
"Nie" odpowiedział stary profesor, "To nie o to chodziło".
"Wielka prawda, która przedstawia to doświadczenie jest następująca:
jeśli nie włożymy kamieni, jako pierwszych do dzbana, później nie będzie
to możliwe".
Zapanowano głębokie milczenie, każdy uświadomił sobie oczywistość tego
stwierdzenia. Stary profesor zapytał ich:
"Co stanowi kamienie w waszym życiu?" "Wasze zdrowie?" "Wasza rodzina?"
"Przyjaciele?" "Zrealizowanie marzen?" "Robienie tego, co jest Wasza
pasja?" "Uczyć sile?" "Odpoczywać?" "Dać sobie czas...?" "Albo jeszcze cos
innego?"
"Należy zapamiętać, że najważniejsze jest włożyć swoje KAMIENIE jako
pierwsze do życia, w przeciwnym wypadku ryzykujemy przegranie własnego życia.
Jesli damy pierwszeństwo drobiazgom (żwir, piasek), wypełnimy życie
drobiazgami i nie będziemy mieć wystarczająco druzo cennego czasu, by
poświęcić go na ważne elementy życia. Zatem nie zapomnijcie zadać sobie
pytania,:·”Co stanowi kamienie w moim życiu?"
Następnie, włóżcie je na początku do waszego dzbana (życia)"
Przyjacielskim gestem dłoni, stary profesor pozdrowi audytorium i powoli
opuścił salę."
(...)

[frida]

Jakie pikne te opowieści aż łęzki się zakręcą w oczkach ...och....

[tar-ninka]

Dziękuję Dziewiątko sliczny wiersz i śliczny ptaszek.
Meluniu opowiastka jak zwykle i ładna i mądra .
A ogien w kominku bardzo sie dzis przyda .
Dobrej nocy życzę Leśniczanki miłe

[frida]

A Tar-ninka już lulu ucieka????

[tar-ninka]

Nie skrzaciku, nie lulu tylko dobrej nocki życze
bo cicho tutaj chyba juz sie do snu układaja ...
Albo MM oglądają .

[frida]

ano MM na bank hihiihihihi
ja to Mode na sukces męcze ale już powoli zasypiam przy niej hihiiihihih

[bogda]

Witajcie leśne ludki, witaj Frida, Ty to jak ta muzyka pojawiasz się i znikasz

Wiersze śliczne, a opowiadanie Meluni jak zwykle pouczające i to nawet bardzo.

[frida]

Staram się częściej ))))) buzi bogduś

[inka-ni]

Na dobranoc odpocznę przy kominku.Fiduś piękna wiosna i proszę zmień szatę na piękną wiosenną powiewną, bądz wiosenna i wesola.

[karramba]

zapraszam na poranną kawę

[dziewiątka]

MAJOWY WIERSZ -
W. Domeradzki

Czy maj jest piękny? -
Właśnie-
Jak Andersena baśnie.
Oczami róż, stokrotek
Patrzy na słońce złote
Usypia we dnie sowy,
Na lipie, na wiekowej.
I poi konie w stawie
Gdy wieczór idzie na wieś.
W sieć wielką słońce łowi
A później wieczorowi
Na srebrnych skrzypkach z bajek
Gra słowik - nocny grajek
Maj jest piękny, zielony
Słowiki srebrzą klony
Nie farbą, ale śpiewem,
Gdy fruwa noc nad drzewem.
Tysiące kwiatów rośnie
Wpatrzonych w oczy wiośnie.
Patrzą gdy słońce wstaje -
Świtem, rosą, majem.
****************************
Pozdrawiam majowo i miłego, słonecznego dnia !!!!