PODRÓŻE, WYCIECZKI, SPACERY po miastach, miasteczkach i wsiach naszego województwa.

[solanka6]

Widok z mostu na Bulwary, Wisłę i miasto.

[solanka6]

Widok z mostu d.c.

[solanka6]

[solanka6]

[solanka6]

Jeden z budynków UMK

[solanka6]

[solanka6]

Zdjęcie 1 i 2 - Kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny mieści się przy ulicy Marii Panny i Piekary. Jest jednym z najpiękniejszych i najsmuklejszych świątyń gotyckich w Polsce. Pierwotnie należał do Zakonu Franciszkanów a do budynku świątyni przylegał od strony północnej klasztor. Franciszkanie nadali świątyni kształt hali o wysokości 27m.

Zdjęcie 3 i 4 to budynki UMK przy Fosie Staromiejskiej

[solanka6]

To ten sam kościół od ulicy Franciszkańskiej

[solanka6]

[solanka6]

[solanka6]

[solanka6]

Toruński ratusz znajduje się w centrum Rynku Staromiejskiego. Jest czworoboczną, okazałą budowlą z czerwonej cegły, zbudowaną po 1393 roku. Kwadratowy plan miejskiego ratusza jest cechą wyjątkową w polskim budownictwie ratuszowym. Ratusz to najważniejszy gmach miasta, swą monumentalną sylwetką i wysokiej klasy architekturą świadczący o świetnej pozycji Torunia i jego mieszkańców w średniowieczu. Plan gmachu tworzą cztery skrzydła i prostokątny wewnętrzny dziedziniec. Na dziedziniec ratusza prowadzi brama znajdująca się w połowie długości południowego skrzydła. Nad nią znajduje się kamienny herb Torunia trzymany przez anioła. Wejście do budynku prowadzi przez dziedziniec. Duże drzwi znajdują się na osi północnej ściany, po której wiosną i latem pnie się winorośl nadająca dziedzińcowi niepowtarzalny nastrój. W bryle ratusza wyróżnia się cztery trójkondygnacyjne skrzydła oraz wieżę, dwukrotnie wyższą od całego budynku, mieszczącą się w południowo-wschodnim narożniku.

[solanka6]

[solanka6]

[solanka6]

Dwór Artusa

Dwór Artusa był jednym z najokazalszych obiektów miasta. Znajdowała się w nim siedziba Bractwa Świętego Jerzego, którego członkami byli zamożni patrycjusze. Budynek dla stowarzyszenia zbudowany został pod koniec XIV wieku, a za datę ukończenia budowy przyjmuje się lata 1385-1386, kiedy Dwór otrzymał sklepienia. Już w 1386 roku, gdy budynek nie był jeszcze wykończony gościł tu Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego Konrad Zöllner von Rotenstein.




Tu kupimy toruńskie pierniki

[solanka6]

Dalszy ciąg spaceru ulicami Torunia jutro.
Dobranoc.

[solanka6]

W 1826 roku otwarto w Toruniu główny urząd celny i miasto stało się docelowym portem dla polskich flisaków. Zostawiali oni tu swoje drewniane tratwy i po odpoczynku we flisaczej gospodzie na Rynku Staromiejskim pod numerem 5 wracali do rodzinnych domów. W obrazie miasta wyrył się na trwałe obraz odpoczywającego i nierzadko muzykującego flisaka.

Młodzieniec ubrany jest we flisaczy strój, na głowie ma kapelusz z rondem. Ukazany jest w czasie gry na skrzypcach, przez lewe ramię ma przerzucony krótki płaszcz. Twarz chłopca wyraża głębokie natchnienie i upojenie muzyką płynącą ze skrzypiec. Słuchaczami koncertu zgodnie z legendą, której ilustracją jest fontanna są żabki. Niewielkie figurki z mosiądzu przedstawiające żabki zdobią naroża studzienki. Z pyszczka każdej z żabek tryska strumień wody. Pierwotnie Fontanna Flisaka była ozdobą dziedzińca Ratusza Staromiejskiego.

[solanka6]

Zajrzymy do kościoła akademickiego



W nocy z 8 na 9 maja 1989 roku dochodzi w kościele do wielkiej tragedii. Z niewyjaśnionych dotąd przyczyn w świątyni wybucha pożar, który trawi wspaniałe organy z 1760 roku i niszczy doszczętnie malowidło znajdujące się na zachodniej ścianie kościoła, za ołtarzem. Organy były dziełem Fryderyka Rudolfa Dalitza z Gdańska, twórcy słynnych organów z katedry w Oliwie. Malowidło rekonstruują obecnie toruńscy konserwatorzy zabytków, lecz organy kościół utracił bezpowrotnie. Jest to wielka, niepowetowana strata, która boleśnie dotknęła mieszkańców Torunia i Ojców Jezuitów.

[solanka6]

POmnik Kopernika. W tle ładna kamieniczka

[solanka6]

Kościół pod podwójnym wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty był główną świątynią Torunia. Historia świątyni jest burzliwa i obfituje w ciekawe wydarzenia. Budowa trwała bardzo długo, a jej efektem był kościół tak wspaniały, że od razu Torunianie uznali go za najpiękniejszą świątynię swego miasta. Katedry nie omijały także przykre historie. Nawiedzają go pożary, dotykają go bunty religijne oraz długoletnie spory Protestantów i Katolików o przejęcie świątyni.

Katedra dzięki swojej barwie, monumentalności, harmonii elementów z dominującym akcentem w postaci wieży wyróżnia się spośród swojego otoczenia i jest nieodzownym elementem panoramy Torunia od strony Wisły, której nadaje niepowtarzalny charakter.