Cztery Pory Roku*** JESIEŃ ***

[gjotka]

Jesienna zaduma - Jerzy Harasymowicz

https://www.youtube.com/watch?v=3nQylRnlqrE

Nic nie mam
Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem
Nawet nie wiem
Jak tam sprawy za lasem,
Rano wstaję, poemat chwalę
Biorę się za słowa, jak za chleb
Rzeczywiście, tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z jednej
Jesiennej strony
Nic nie mam
Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet
Nie zważam
Na mody byle jakie
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie
Uczuć starym drapakiem
Rzeczywiście tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z jednej
Jesiennej strony

[

Tar-ninko

[gjotka]

Cytaty o herbacie

H.Rahman:
„Herbata jest czymś magicznym, może nawet ósmym cudem świata.”
James Burnett:
„Herbata ma gorzko-słodki smak, jak samo życie.”
C.S. Lewis
„Nie ma dla mnie wystarczająco dużej filiżanki herbaty ani wystarczająco długiej książki.”
Stefan Kisielewski:
„Od samego mieszania herbata nie staje się słodsza.”
Leszek Rum:
” Wódka ogłupia, piwo rozleniwia, kawa podnieca – tylko herbata zjednuje przyjaciół”

Lu Tang – (Tekst napisany w czasie panowania dynastii Tang ponad 1100 lat temu):
„Siedem naczyń herbaty przynosi siedem korzyści: po pierwsze, przyspiesza wytwarzanie płynów ustrojowych i gasi pragnienie; po drugie, odświeża umysł; po trzecie, wspomaga trawienie; po czwarte, zwiększa poty, przynosząc ulgę w przeziębieniu; po piąte, pomaga otyłym ludziom schudnąć; po szóste, wspomaga myślenie i poprawia pamięć; i po siódme, zapewnia długowieczność.”



Pozdrawiam

[gjotka]

Jesień purpurą szaleje... - Jadwiga Zgliszewska

Jesień purpurą szaleje

a ja rozwieszam nadzieję

na krzakach róży dzikiej

i o nic już nie pytam

nitką babiego lata

skronie sobie oplatam

w jarzębinowe kiście

wzrok swój łakomie wciskam

wyciągam gładkie kasztany

w kolorze czekolady

którą popijam wieczorem

na chandrę jesiennej pory



pozdrawiam

[tar-ninka]

4 października - Na świętego Franciszka chłop już w polu nic nie zyska.

5 października - W październiku, gdy liść z drzewa niesporo opada, późną to wiosnę zapowiada

Liście na drzewach jeszcze się trzymają po ostatnich wiatrach myślałam że okoliczne drzewa całkiem wylysieją
Ale czy przysłowie się spełni i wiosna póżno bedzie..
Teraz nic nie wiadomo tak się klimat zmienia
Ciekawa jestem jak się wiedzie w Holandii naszemu poecie Kpwalskiemu
Giotko

[gjotka]

Jesienna dziewczyna

Z tej drogi, którą przeszło
Za wiosną swoją lato
Nie patrzę już na przeszłość,
Przed siebie patrzę za to.
Ze wzrokiem na zakręcie,
Za którym jest już jesień
Wciąż czekam nieugięcie,
Że ona mi przyniesie...

Jesienną dziewczynę
Odmienną niż inne
Dziewczynę z chryzantemami,
Z chryzantemami.
Dziewczynę jesienną,
Dziewczynę bezcenną
I niezamienną już na nic,
Już na nic.

Wiosennych dziewcząt pełno
I letnich tyle ładnych.
Jesienną znam tę jedną,
Zimowych nie ma żadnych.
O tamte zresztą mniejsza,
Gdy złoto i szkarłatnie
Zabarwi jesień pejzaż
Na przyjście tej ostatniej...

Jesiennej dziewczyny
Odmiennej od innych...

Wyciągnę ręce ku niej,
By tak nie przeszła mimo,
Bo ma we włosach promień
Ten, którym jaśniej zimą.
Bo zachód już w niuansach
Czerwieni gaśnie zimnej.
Bo to ostatnia szansa.
Po której nie ma innej...
Jesiennej dziewczyny... Jeremi Przybora

https://www.youtube.com/watch?v=A8_9isO0h9c



Tar-ninko, ja też jestem ciekawa co słychać u naszego Poety

[gjotka]

Dynia - smaczny symbol jesieni, wykorzystaj sezon na to warzywo.

"Jesienią trzeba się rozgrzać. Dlatego poranny śniadaniowy talerz powinien obfitować w produkty, które będą nie tylko źródłem wartościowych składników odżywczych, ale też samym swoim wyglądem ocieplą jesienną aurę. Jednym z takich produktów jest dynia...
Oprócz bogatych właściwości odżywczych i zdrowotnych, jest cenionym produktem kulinarnym.
Łączy w sobie to, co najlepsze - niską kaloryczność, dużą zawartość składników odżywczych i minerałów oraz wyborny smak...

Dynia ma wszechstronne działanie prozdrowotne. Jest bogata w witaminy: B, PP i A - zbawienną dla zdrowej i promiennej cery, oraz w minerały: fosfor, potas oraz wapń, a do tego niskokaloryczna...

Wydrążając miąższ z dyni nie wyrzucajmy pestek. Posiadają w składzie nienasycone kwasy tłuszczowe, moc minerałów i witamin, a ich wysoka wartość odżywcza bardzo korzystnie oddziałuje na układ krążenia, a także wygląd skóry, włosów i paznokci. Pestki dyni pobudzają również przemianę materii. Warto dodawać je do sałatek i zup albo do makaronu z serem."



Pozdrawiam

[gjotka]

List z jesieni - Leopold Staff

Czekam listu od Ciebie... Tam Południa słońce
I morze mówi z Tobą... U mnie długa słota,
Samotność, jesień, chmury i drzewa więdnące...
Dziś pogoda... Lecz słońce chore - jak tęsknota...

Nim wyślesz, włóż list w trawę wonną albo w kwiaty,
Bo tu żadne nie kwitną już... Niech go przepoi
Spokój, woń słońca, szczęście Twej bliży i szaty -
Albo go noś godzinę w fałdach sukni swojej...

A papier niechaj będzie niebieski... Bo może
Znów przyjdą chmury szare, smutne, znów na dworze
Słota łkać będzie, kiedy list przyjdzie od Ciebie;
Skarżyć się będą drzewa, co więdną i mokną,
A ja, samotny, może znów będę przez okno
Patrzał za małym skrawkiem błękitu na niebie...



Pozdrawiam

[gjotka]

Życie nie stawia pytań - Agnieszka Osiecka

https://www.youtube.com/watch?v=4pbuZBt2QrQ

Życie nie stawia pytań
Życie po prostu jest
Czasem zębami zgrzyta
A czasem łasi się jak pies

A Ty, który wszystko wiesz
Znasz wszystkie kwasy i zasady
Powiedz nam jak to jest
Po tamtej stronie lady

A Ty, który wszystko znasz
Terminy, święta i zagłady
Powiedz nam jak jest tam
Po tamtej stronie lady

Czy się tam sieje zboże?
Czy się po prostu trwa?
Czy jest tam jakieś morze?
Czy jest taki ktoś jak ja?

Życie nie daje nagród
Życie nie daje wiz
Życie to trochę szabru
A bardzo rzadko czysty zysk...




Pozdrawiam

[kpwalski]

Czekam listu od Ciebie... Tam Południa słońce
I morze mówi z Tobą... U mnie długa słota,
Samotność, jesień, chmury i drzewa więdnące...
Dziś pogoda... Lecz słońce chore - jak tęsknota...

Nim wyślesz, włóż list w trawę wonną albo w kwiaty,
Bo tu żadne nie kwitną już... Niech go przepoi
Spokój, woń słońca, szczęście Twej bliży i szaty -
Albo go noś godzinę w fałdach sukni swojej...

A papier niechaj będzie niebieski... Bo może
Znów przyjdą chmury szare, smutne, znów na dworze
Słota łkać będzie, kiedy list przyjdzie od Ciebie;
Skarżyć się będą drzewa, co więdną i mokną,
A ja, samotny, może znów będę przez okno
Patrzał za małym skrawkiem błękitu na niebie...
****************************

Napisałbym Ci piękny wiersz
ale na dworze jest szaruga
odeszło od nas ciepło gdzieś,
a jesień nudna jest i długa.

Zginęły kwiaty pośród traw,
skąd więc natchnienie ma mi spływać?
Na dworze wiecznie ciemna mgła
i mokra breja jest w kałużach.

Wróciłem już zza siedmiu gór,
gdzie wszystko było takie obce,
nie wyślę Ci błękitu chmur
ich blask zza murów tu nie dotrze.

Gdy znajdę pośród pól mój świat
i leśny szlak mój tak znajomy
gdzie byłem od najmłodszych lat
i wplączę się w znajome strony...

Opisze wówczas każdą myśl,
co będzie godna mej uwadze,
na pewno ruszę aby iść
i stanąć na właściwej drodze.
Kp.

Wzruszył mnie Giotki wiersz więc napisałem do niego odpowiedź.
Witam Wszystkich ponownie! Zaczynam znowu pisać.

[gjotka]

Witaj, Stanisławie

Odezwałeś się

Bardzo, bardzo się cieszę

Pozdrawiam i życzę dużo, dużo zdrowia

[kpwalski]

Wieczorem

Dzień pożegnam mazurkiem Chopina,
niech się myśl pośród drzew rozprzestrzeni,
gdy się wieczór znów z deszczem zaczyna,
stworzę w myślach mój pejzaż jesieni.

W moim oknie się wierzba mi kłania
jej kontury zniekształca cień nocy
i choć wiatr ją kołysze do spania
w kroplach ciągle jej mokną warkocze.

Błyszczą listki zmoczone na deszczu
tworząc splot parasola do ziemi,
drży więc z szumem w wilgotnym powietrzu,
a gałązki tańcują wraz z niemi.

Wiatr przy oknie to westchnie, to śpiewa
tworząc w ciszy takt forte i piano,
to kołysze, to trąci w bok drzewo
w rytm melodii od wieków już graną.

Usnął księżyc w pierzynie chmur ciemnych,
otulone śpią gwiazdy na niebie.
Gra mi koncert muzyki jesiennej
w fantazyjnym obrazie i śpiewie.
Kp.

[gjotka]

Zachód jesienny - Leopold Staff

Przeszłość jak ogród zaczarowany,
Przyszłość jak pełna owoców misa.
Liści opadłych złote dywany,
Winograd ognia strzępami zwisa.

Zmierzch, jak dzieciństwo, roztacza cudy.
Barwne muzyki miast myśli przędzie.
Nie ma pamięci i nie ma złudy.
Wszystko jest prawdą. Wszystko jest wszędzie.

Sok purpurowe rozpiera grono
Na dni jesiennych wino wyborne.
Wszystko dziś piękne było. Niech płoną
Rudoczerwone lasy wieczorne.



Stanisławie

[kpwalski]

Już tysiące przez dzień zachorowań
i pięćdziesiąt codziennie umiera!
Jak tragedię wyrazić mam w słowach,
gdy najbliższych mi ludzi już niema?

Byli młodzi, bogaci, szczęśliwi
mając nieraz swój cel w czasie życia,
teraz w grobie im krzyż postawili
i pęk kwiatów-ostatnie okrycie.

A zaraza wciąż dalej szaleje,
nie pomogą już maski i modły,
czy zostały nam jakieś nadzieje,
by powstrzymać ów wirus tak podły?

Nie zatrzymasz, kto stanie naprzeciw
tego wróg niewidoczny powali.
Czy się mamy z nim bawić jak dzieci
zakładając jedynie woalki?

Może lepiej nie wierzyć pandemii,
chodzić tak, jakby jej tu nie było,
bo i tak kiedyś włożą cię w ziemię,
a bez nerwów się łatwiej by żyło.
Kp.


Bardzo się obawiam, co dalej. Chociaż nasze województwo jest najmniej zagrożone.

Grażynko, piękne wiersze wybierasz.

[gjotka]

Miłość w dobie pandemii

Dwoje kochanków pędzi do źródła
gdzie woda żywa przeczyste lustra
nad nimi kiedyś przysięgę składali
wśród tataraków swe ciała oddali

Poranek śpiewnie szumi w oddali
wiosna płomiennie pąki migdali
a nad łąkami słychać koronnie
ptaszek świergoli swe pieśni płonnie

Przyroda rodzi się do życia
a miłość zerka czule z ukrycia
bo choć kochanków dwoje przyzywa
nie taką miłość co miesiąc przeżywa

I choć od dawna się spotykają
boskie uczucia sobie wyznają
wkrada się w ciszę wonnego oiom’u
nieznośny szelest ich kombinezonów

I wnet ich ciała do siebie przywarły
i przez przyłbice miłością zżarły
usta przylgnęły do masek płomiennie
ręce oplotły siebie znamiennie

I nawet cienkie rękawiczki
nie czują piersi ani pieprzniczki
młodzi w uścisku miłosnym trwają
i tylko wzrokiem się rozbierają

I tak zaraza się przyczyniła
nie zdradza męża słodka dziewczyna
a i kochanek mimo ochoty
nie zdradza żony czując zew cnoty

Słońce ich pali miłość ich grzeje
poranek daje grzeszną nadzieję
parzą ich krocza tętni im szyja
jakże okrutnie chora ta chwila

Zdarzył się cud niepokalany
przez pocieranie domknęli sprawy
zaspokoiwszy ciała rozgrzane
w zaświaty płyną ich dusze pijane

Bo cud natury niewinnie się ziścił
bez penetracji dogodził ich w myśli
I choć przeżycia lubieżne dziś były
w pandemii niebiosa ich rozgrzeszyły

autor: tarnawargorzkowski



Pozdrawiam

[kpwalski]

Jestem życia zawodnikiem
od startu do mety
i choć się nie ścigam z nikim
muszę biec, niestety.

Pokonuję wszystkie bramki
i w pośpiechu gonię
nie mam czasu na przystanki,
muszę gonić, gonić.

Coraz większe są przeszkody
i nie wiem gdzie meta,
już nie jestem taki młody
aby w biegu zwlekać.

Nie pobiegnę też na skróty
gdyż na końcu przepaść
ale wiek ma atrybuty
pogania człowieka.
Kp.

Grażynko, fajny wiersz wysłałaś, uśmiałem się.

[gjotka]

Stanisławie, życia zawodniku, świetny temat

A znalezionym w necie wierszem chciałam wywołać uśmiech
Super, udało się

Pozdrawiam cieplutko

[Kasandra1]

Pokochaj jesień

Spróbuj pokochać jesień
z niesamowitymi urokami
Spójrz ile piękna niesie
obdarzając cię nowymi dniami.

Kolorowo jak wiosną
barwne liście ostatki zieleni
Dadzą chwilę radosną
twą szarość życia mogą odmienić.

Wieczór szybciej nastaje
słońce też znika wcześniej niż latem
Lecz nowe czy nie daje
chwile spokoju skorzystaj zatem.

Tadeusz Karasiewicz.

[kpwalski]

Jeszcze wczoraj było ładnie
ciepło, trochę słonko grzało,
jutro mówią deszczyk spadnie.
Tego jeszcze brakowało!

A ja miałem ruszyć w trasę
aby grzybków mi nazbierać.
Więc nie spotkam się znów z lasem,
będę w domu siedząc gderać?!

Klnę więc głośno jak cholera
wściekły siedząc w mojej chacie,
coś gryzmolę, no i teraz
niema grzybków-wierszyk macie.

Ale to nie moja wina,
że klnę zamiast odę pisać
lecz nie mogę już wytrzymać,
muszę komuś to wykrzyczeć.
Kp.


Pozdrawiam Cię również, Grażyno!

Witam Kasandro! Dziękuję za pozdrowienia! Jak ja się cieszę, że znowu jesteś z nami! Miły wiersz, jesień jest inna niż pozostałe pory roku, słusznie.

[gjotka]

Wysocki - Kołakowski - Liryczna

https://www.youtube.com/watch?v=gAUS88uYQ-w

Tu drzewa są smutne i drżą cały czas,
Tu ptaki śpiewają trwożliwie -
Ja wiem, pewnie ktoś zaczarował ten las
I żyć tu nie można szczęśliwie.

Usychają czeremchy i wiatr wieje zły,
Zimny deszcz ziemię tnie z pasją dziką
Ja cię muszę stąd zabrać, zaufaj więc mi -
Pałac mam wypełniony muzyką.

Ten las czarnoksiężnik przede mną chce skryć
Na tysiąc lat świetlnych. Daremnie.
Nieprawda, że świat taki ciemny ma być
Jak ten, w którym żyjesz beze mnie.

Zamiast rosy o świcie na trawie lśnią łzy,
Księżyc mrokiem się dzieli z gwiazdami.
Ja cię muszę stąd zabrać, zaufaj więc mi -
Pałac mam wypełniony wierszami.

Ten dzień musi nadejść. Nadzieję wciąż mam,
Że kiedyś mnie szeptem zawołasz,
A ja - ja na rękach zaniosę cię tam,
Gdzie nikt nas odnaleźć nie zdoła.

Wyrwę cię z tego świata, lecz szansę mi daj,
Mroczny las zmienię w jasne przestrzenie.
Dla nas dwojga w szałasie też może być raj,
Jeśli pałac był tylko złudzeniem...




Kasandro, Stanisławie

[kpwalski]

Borsuk siedzi w ciemnej norze,
przyjdą śniegi, uśnie może?
A ja gdy nadejdą chłody
zmarznę w uszy, zmarznę w nogi.

Jeż zakopał się do liści
zimę prześpi oczywiście,
a gdy ja pod kołdrą zasnę
to obudzę się już z brzaskiem.

Ptaki od nas odleciały
tylko głupsze pozostały,
bowiem u nas w czasie zimy
skrzydła by tu odmroziły.

A ja nie mam skrzydeł przecież
i za morze nie polecę,
muszę marznąć, cierpieć w mrozy,
ciepłe palto, buty włożyć.

Chętnie przespałbym tę zimę
lecz kto lenia będzie trzymać?
A tu w domu jeszcze skrzeczą:
-Nam jest zimno, napal w piecu!
Kp.

Grażynko, śliczny ten wiersz, może się spróbuję się go na pamięć nauczyć?