Cztery Pory Roku ***WIOSNA ***

[gjotka]

Przyniosłam wiersz Wisławy Szymborskiej, który mnie zafascynował...


Fot.Krzysztof T.

Są tacy, którzy

Są tacy, którzy sprawniej wykonują życie.
Mają w sobie i wokół siebie porządek.
Na wszystko sposób i słuszną odpowiedź.

Odgadują od razu kto kogo, kto z kim,
w jakim celu, którędy.

Przybijają pieczątki do jedynych prawd,
wrzucają do niszczarek fakty niepotrzebne,
a osoby nieznane
do z góry przeznaczonych im segregatorów.

Myślą tyle, co warto,
ani chwilę dłużej,
bo za tą chwilą czai się wątpliwość.

A kiedy z bytu dostaną zwolnienie,
opuszczają placówkę
wskazanymi drzwiami.

Czasami im zazdroszczę
- na szczęście to mija.

***

Na szczęście ja też do nich nie należę...
chociaż zdarza się, że czasami im zazdroszczę właśnie tego braku wątpliwości.
Ja mam ich zawsze, pełno...

Krybo, pozdrawiam cieplutko

[gjotka]

Dzisiaj zadedykuję Wam rozmarzenie deszczowe
Jadwigi Zgliszewskiej, w seledynach wiosennych i sambie...



Rozmarzenie deszczowe

Jakże ja deszcz ten kocham
gdy tak pluszcze i chlapie
fruwa moja tęsknota
po chmur niskim pułapie

i ten kolor zieleni
najzieleńszej zmoknięciem
w blado-szarym odcieniu
gdy horyzont świt przetnie

i te krople na szybach
pulsujące w rytm serca
wciskające się liście
drzew ściganych na wietrze

swoją sambę tańczące
tempo wciąż przyspieszając
kropelkowo-drgającą
sambę deszczową w maju...

co wyczynia ulewa
- czarodziejka majowa
zapatrzenie porywa
i ulecieć gotowa

moja dusza stęskniona
za zielenią i wodą
dziś się karmi i poi
zaokiennym widokiem

a chmur ciemna kurtyna
nieuchronnie obwieszcza
że na przekór... festynom
to nie koniec z tym deszczem!

deszczolubna wariatka
jaką jestem od dziecka
nawet kiedy wciąż pada -
proszę niebo o jeszcze!

***

Wprawdzie deszczolubną wariatką nie jestem, ale jak trochę siąpi, to też lubię się rozmarzyć...

Pozdrawiam serdecznie i mimo wszystko życzę wiosennego spaceru, nawet pod parasolem

[gjotka]

Powitam Was dzisiaj wierszem Czesława Miłosza...


Fot. Krzysztof T.

***

Czasem wiatr zdmuchnie
smutek przelotny,
Ciepłym tchnieniem znów dłonie ogrzeje,
I przegoni wszystkie kłopoty,
Więc dziękuję wiatrowi, że wieje.

Czasem deszcz o szyby zadzwoni
Mokra trawa kroplami lśni
Łzami łatwiej tęsknotę zasłonić,
Więc dziękuję deszczowi za łzy.

Czasem słońce w gonitwie do lata
Znowu ogród barwami roznieci
Pozapala iskry na kwiatach,
Więc dziękuję słońcu, że świeci.

No, a czasem się do mnie uśmiechniesz
Znikną smutki szaro – niebieskie
Stoisz w progu i słońce masz w oczach,
Więc dziękuję Ci za to, że jesteś...

***
Pogodnego, pełnego wiosennych uroków weekendu życzę

[gjotka]

Piękny wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej -


Fot. Henryk Milewski

Fiołki

Fiołki, jak i inne kwiatki, nie chciały mieć ust ni oczu,
rąk, które można załamać, włosów, co mogą posiwieć.
Wolały zamilczeć w trawie, z daleka na uboczu.
Wolały nie być szczęśliwe ani też nieszczęśliwe.

Fiołki nie chciały się spalić w pożarze na siódmym piętrze,
fiołki nie chciały umierać na łóżku w krzyku i strachu.
Nie chciały być wcale większe, mądrzejsze i gorętsze,
życzyły sobie spokoju w niskim, fiołkowym zapachu.

Fiołki nie chciały miłości, tęsknot i czekań na listy.
Nie chciały płaczu marzenia, kiedy je na śmierć wzywają.
Wolały codzienną pszczołę obojętności złocistej,
która im serca nie weźmie, bo go umyślnie nie mają.

Przyjemnego wieczoru w wiosennych zapachach...

[gjotka]

Na dobranoc przywołam...


Fot. Kajetana Snopek

Bliskość ciszy

Tak bardzo mi do ciebie
Blisko
Ta cisza zrozumiała
Wszystko
Poprowadziła
Nas
Od gniewu
Ku drzewom
W ptaków śpiew
Wśród listków

Nie trzeba nam słów
Słowa ranią
Znów anioł
Ciszy jest
Jest przy nas

Położył nam
Swój palec chłodny na głodne usta
Wypełniła się pustka
Ucichł zgiełk
Co rósł w nas

Ta cisza jest
Jak łza
Łza co trwa
U powiek
Człowiek
W słowie
Gubi ją łatwo
Żyć bez łzy
Nie warto

Jonasz Kofta

Poezją Kofty mówię Wszystkim dobranoc. Do jutra, pa

[gjotka]

Na łąkach i trawnikach żółcą się mniszki, a sady stoją w bieli... przyniosłam Wam uroczą łąkę Józefa Barana


Fot. Lech Kadlec

NA ŁĄCE

pachnie rozgrzana trawą
i przyleśną konwalią
sercom pełnia się śni
i od łąki po błękit
czyste jak głos kukułki
nawołują nas dni

"stań się" rzekł Bóg na nowo
słońce wezbrało majowo
łąka to jedna wielka
pieśń miłosna
wsłuchując się w nią nie wiem
czy ze słońcem się całuję
czy z tobą
której wargi pośród mleczy
pachną plastrem miodu


Pięknego popołudnia i wieczoru z miodnym zapachem mniszków ...

[gjotka]

... o jasności jutrzenki i wdzięku wiosny napisał Adam Asnyk



Wiecznie to samo

Wiecznie ta sama płynie zjawisk fala
I wciąż obrazy odnawia te same -
Wiecznie jutrzenka swe ognie zapala,
Z mgieł purpurowych tworząc bramę.

Wiecznie te same czary wiosna niesie:
Blaski i wonie, kwiaty i zieloność,
Te same chóry śpiewnych ptasząt w lesie,
Tę samą tęsknych pragnień nieskończoność.

Tą samą serca poją się rozkoszą
I wiecznie snują nić tej samej przędzy,
Wiecznie te same skargi się podnoszą
Z ciemnej otchłani rozpaczy i nędzy.

A jednak jasność jutrzenki, wdzięk wiosny,
Ziemia i morze, i niebios sklepienie,
Młodość, tęsknota i zachwyt miłosny,
Rozkosz i boleść, walka i zwątpienie,
I każda śpiewna kochanków rozmowa
Wiecznie jest nowa!

Spokojnego wieczoru

[kryba]

Niech ten wiosenny dzień obdaruje Cię tym,
co najpiękniejsze: radością i szczęściem..
Bukiecik pozdrowień Tobie przesyłam.

[gjotka]

Na dzisiejszą dobranockę zaprosiłam Bogusława Adamowicza, poetę, prozaika i malarza okresu Młodej Polski,
z cudnym nastrojem...


Fot. krywaniu

Nastrój

Na kwiatach - połysk ros...
Tęsknotą dzwoni
Tajemnej harfy dźwięk, co w serce trąca...

Śni mi się drżący głos...
Śni gąszcz kwitnąca
Śniegiem wisien i jabłoni...

Śni mi się złoty sen:
W ustroni -
Pieszczota dłoni Twej mdlejąca...

I blady uśmiech ten...
I brzask miesiąca...
I senny połysk migotliwej toni...

Śni mi się jasny zdrój...
Śni pełen woni
Miód kwiatu szczęścia, co aż w otchłani strąca...

I pocałunek Twój -
Ta rosa drżąca
Najświętszej róży Hesperyjskich błoni...

Dobranoc, udanego weekendu Krybo