Cztery Pory Roku *** WIOSNA ***

[gjotka]

WIOSNA

Złocistowłosa, złotobrewa
Wśród cichych płynie łąk
I jakieś jasne sny rozlewa
W krąg.

Z uśpienia budzi modre zdroje
Szelestem białych szat
I w zwiewnych mgieł przystraja zwoje
Świat.

Złotawą słońca nić przewija
Skroś rąbki śnieżnych chmur —
I w szmaragdowy płaszcz owija
Bór.

Odziewa w białe pióropusze
Gałązki śpiących drzew —
I roztęskniony leje w duszę
Śpiew.

I w jakiś cudny hymn rozdzwania
Przestrzenie smętnych pól
I w łzy przetapia ukochania
Ból.

Jak anioł zwisa ponad światem
W jaśnieniu złotych zórz —
I znów nas pieści aromatem
Róż.

I znów nas pieści i kołysze
Zielenią wonnych łąk —
I jakąś białą sieje ciszę
W krąg.

Zygmunt Różycki, 1911

Pozdrawiam Wszystkich bardzo serdecznie

[gynek66]

GIOTKA, u ciebie tak wygląda chyba na wsi. Łany zboża ,i lasek brzozowy. Oj gdyby był blisko taki lasek brzozowy , z ciągnąć trochę soku z nich . Sok bardzo dobry jest napić się, na włosy potrzeć . Nie wypadają tak . Ja mam tylko jedną . Co roku z ciągam sok. Niektórzy robią z soku wino. Z mniszka można zrobić z kwiatów nalewkę . Super jest. Można zrobić sałatkę do z jedzenia, nawet i z korzenia. Trochę pali, ale zdrowa jest. Z pokrzyw herbatkę dodaję mięty troszkę.


Szczęść Boże chłopie
Kamienie kopię
Coś pan głuch
Kopało nas Dwóch.


Pozdrawiam miło

[gynek66]

Co wyście zamarzli z tamtej strony lądu?
Pogoda pod psem zimno śnieg i deszcz pada +3 tylko było.
Pozdrawiam was miło.

[tar-ninka]

Gynku nie tylko zamarznięci ale i zasypani wiosennym śniegiem
A tak by się chciało jak nasz Staszek

. . . . . . .
Też cię pozdrawiam
Gjotko

[gjotka]

Bardzo lubię wiersze Alexandra Czartoryskiego


"Takie ciche słowa"

Drobne litery, które piszę
składając małe z nich wyrazy,
mienią się w słowa, które słyszę
cichutko szepcząc wiele razy.

Potem je łowisz wdzięcznym słuchem,
gdy siądziesz obok, przytulona.
Usta za twoim chowam uchem,
słuchasz ... i jesteś tym wzruszona.

Zawsze chcę mówić dobre słowa,
jak serca ciepła pobudzanie.
Niech zawsze myśl w nich będzie nowa
i da nadzieję na przetrwanie.

Niech mówią zawsze o tym samym,
i utwierdzają co dzień w wierze,
że przecież siebie tylko mamy,
że nikt nam siebie nie odbierze.

Cichutkie słowa, ciepłe ramię,
ty przytulona do mnie cała,
słuchasz, bo szeptem się nie kłamie ...
i obyś długo słuchać chciała.

I obyś w długim tym słuchaniu
zasnęła najszczęśliwszą z ludzi.
A ja poczekam. O zaraniu
gorący całus mnie obudzi.

Przed dom wyjdziemy, na rabaty,
rosą poranka zaroszone ...
Popatrzysz na mnie ... i na kwiaty ...
przed dom nasz piękny zaproszone.

Dobrego dnia dla Wszystkich
Tar-ninko

[kpwalski]

Wiosna
Jak przywitać trzeba wiosnę,
kiedy wreszcie przyszła,
choć dni trochę są przekropne
lecz zieleń jest śliczna.

Wsiałem kwiatki w mym ogrodzie
i wszelkie warzywa,
będę patrzeć na nie co dzień,
jak je deszcz odżywia.

Jeszcze tylko dom wystroję
w kolory wiosenne,
niech mieszkanie pachnie moje,
by było przyjemniej.

Kolorowe kwiaty w oknach
i kwiaty na stole,
niech zobaczy u mnie wiosna,
że myślałem o niej.
Kp.

Gynek, A może poszukasz jakiś wiersz w internecie i nam przyślesz?
Władziu, dzięki za obrazek do wiersza. Teraz przy wiośnie jest coraz mniej czasu do pisania wierszy.
Giotko, skąd Ty takie śliczne wiersze wynajdujesz! Obrazki też do nich wspaniałe.

[gjotka]

Przepiórka

Przepiórko co się najgłośniej odzywasz
Zawsze o wschodzie i zachodzie słońca
prawda że tylko dwie są czyste chwile
ta wczesna jasna i tamta o zmierzchu
gdy Bóg dzień daje i gdy go zabiera
gdy ktoś mnie szukał i jestem mu zbędny
gdy ktoś mnie kochał i gdy sam zostaję
kiedy się rodzę i kiedy umieram
te dwie sekundy co zawsze przyjdą
ta jedna biała ta druga ciemna
tak bardzo szczerze że obie nagie
tak poza nami że nas już nie ma

ks. Jan Twardowski

Stanisławie, cieszę się, że podobają Ci się wiersze wybiera je moja romantyczna dusza
Pięknie musi wyglądać Twój dom, tak wiosennie ubrany
Pokaż nam swój ogród, jak już kwiatki i warzywka podrosną

Pozdrawiam

[gjotka]

"Bukiecik fiołków"

Jeszcze się mówi: "koleżanko" i "kolego",
Jeszcze się nie wie, co to szminka i co tusz,
I gra się w piłkę, ale już:

Sentymentalny,
Gimnazjalny
Bukiecik fiołków,
niepowtarzalny,
nierealny
bukiecik fiołków,
potargany, pognieciony,
przyniesiony w kieszeni -
ona nic nie mówi,
on się zaczerwienił.

Czasem się kłócą - koleżanka i kolega,
już powiedzieli sobie wiele gorzkich słów,
ona na dobre już się gniewa
i on się gniewa ale cóż:

Sentymentalny,
Gimnazjalny
Bukiecik fiołków,
niepowtarzalny,
nierealny
bukiecik fiołków,
potargany, pognieciony,
przyniesiony w kieszeni -
ona nic nie mówi,
on się zaczerwienił.

Teraz umiemy już rozprawiać o miłości,
Ty mi przynosisz w imieniny bukiet róż,
Tylko że więcej jest radości
Z tamtych fiołków niż z tych róż

Agnieszka Osiecka

Pięknie wyśpiewała Hanna REK
https://www.youtube.com/watch?v=jRjCDj2QfP4

Pozdrawiam

[kpwalski]

Rzeka
Płynie rzeka po dolinie,
błyszczą modre fale
i choć płynie nie przeminie,
istnieje wytrwale.

Różne kwiatki stroją brzegi
w cudowne kolory,
znikły śniegi, a za nimi
kwitną barwy flory.

Patrzy niebo w lustro wody,
w obraz malowany,
gdzie blask zdobi wśród pogody
kontur chmur lustrzany.

A nad wodą z każdej strony
rosną białe bazie,
wystrojone, pozłacane,
kwitną jak w oazie.

To mój widok jak sprzed laty
i rozkwit jak przedtem:
Łąka w kwiaty, zieleń w łaty,
co pachnie mi kwietniem.
Kp.

[kpwalski]

Wreszcie wiosna do mnie przyszła,
(nie ta z kalendarza),
taka ciepła, rzeczywista,
co grzeje po twarzach.

Tyle dni czekałem w kącie
i za szybą w oknie,
teraz gdy jest ciepłe słońce
cieszę się okropnie.

Zaraz wyjdę na podwórko,
ujmę w pół harmoszkę,
będę grał i śpiewał w kółko
znane piosnki modne.

Potem polkę zagram skoczną
i walczyki cudne...
,,Ale dziadka dziś poniosło!"
Pewnie ktoś tam mruknie.

To, że chyba nie gram modnie,
nie martwię się wcale.
Ja powitam dnie pogodne
jak umiem wspaniale.
Kp.

[Bachorek]

WIOSENNA BURZA


Nagle niebo pękło cięte błyskawicą
potężnym łoskotem grom się anonsował
przerażone ptaki w pół śpiewu zamilkły
w duszności powietrza utonęły słowa

W jednej chwili ciemność szarością się kładzie
groza nagłym wiatrem jeszcze powiększona
co uderzył siłą tak niespodziewanie
cisnąc trawy nisko i gnąc drzew ramiona

Chmury w deszcz nabrzmiałe złączyły się w jedną
i zawisłe ciężkie upuszczają krople
z początku gdzieniegdzie z rzadka tylko lecą
aż lunęły strugi i już wszystko mokre



Burza wiosenna była krótka ale głośna ...słychać było potęgę natury.

[kpwalski]

Piękne wiersze giotki i bachorka, aż się kilkakrotnie czytać chce. Dziękuję!

[gjotka]

Chwila ciszy

Przeleciała przelotna
burza
błyskawicy lotem
i była chwila ciszy
tuż przedtem

i potem.

Anna Frajlich

Pozdrawiam

[gjotka]

Stanisławie, pamiętam Twoje zdjęcie z harmoszką w ogrodzie, grającego. Śliczne wiersze napisałeś Dobrej nocki

[Bachorek]

Burza była prawdziwa , wiosenna u mnie i chyba u Gjotki .
Lubię burze ... głośne .

Dobrej nocy...

[kpwalski]

Chciałem sobie żonę znaleźć,
wnet znalazłem pewna panią
lecz odeszła z wielkim żalem,
bo bez fury to nie dla niej.

Niema auta, niema żony,
tak mi rzekła, no i basta,
wszak nie będę pieszo gonić
i zakupy targać z miasta.

Uzbierałem więc na auto
tej waluty stos pokaźny
ale w porę wpadłem na to,
że ja nie mam prawa jazdy.

Niema auta, niema żony
lecz nie muszę się tym smucić,
bo mam kotka, co z swej strony
tuli się i ślicznie mruczy.
Kp.

Gjotko, dziękuję za pochwałę wierszy. Dla tego wpisałem szybko jeszcze jeden.
Pozdrowienia dla bachorka, miło mi, że z nami jesteś.

[gjotka]

Bachorku, u mnie też była burza, postraszyła i odpłynęła

Stanisławie kociaki są kochane i psiaki też

A teraz już naprawdę dobranoc

[kpwalski]

www.pl.image-share.com/ijpg-574-174.html][/UR

Wróbel
Usiadł wróbel na patyku
i narobił wiele krzyku,
bo on lata sam, a ona
w gnieździe siedzi. To jest żona?!
Jeszcze często jego prosi,
żeby jej robaczki znosił.
Lata on, a ona siedzi,
aż się śmieją z nich sąsiedzi,
że on taki zakochany,
lata by być pochwalany.
Co tu począć, co dzień praca,
ani krzyczeć, ani płakać.
Już koledzy o nim sobie
mówią, że ma pusto w głowie.
Po co biegać, niechaj ona
dba o ciebie, jak to żona.
Do nas przyjdź gdy ona nie wie,
poćwierkamy tam na drzewie,
a wieczorem aż do nocy
wypijemy krople rosy.
Raz się żyje na tym świecie,
nie zbiedniejesz przez to przecież
i nie spadnie z głowy piórko
gdy opuścisz to podwórko,
a z kumplami parę godzin
w upał pójdziesz się ochłodzić.
Nagle nadleciała sowa
zwana wszędzie ,,mądra głowa"
i tak mówi: ty nie słuchaj
z nimi to jest radość krucha
gdy z kumplami gdzieś na stronie
spędzisz czas nie mówiąc żonie.
Czas wylęgu teraz w gniazdach,
na jajeczkach siedzi każda,
wkrótce będą z jajek ptaszki
a dla ciebie pięcioraczki
wtedy z żoną swą w zespole
polecicie razem w pole
aby pokarm przynieść dzieciom,
kumple chcą niech gdzieś tam lecą,
to wałkonie, obiboki
im jest w normie skok na boki.
Westchnął wróbel, wielka prawda,
trzeba wracać już do gniazda,
może żona na mnie czeka.
Lecę, niema co tu zwlekać.
I poleciał po tym słowie
nie dziękując nawet sowie.
Kp.

[kpwalski]

Wąsy rosną, broda rośnie
i te jeszcze włosy z góry,
może lepiej, no i prościej
nie ciąć włosów i fryzury?

Warkoczyki pleść na brodzie,
wąs założyć aż na uszy
i być innym w tym narodzie.
Nikt mi obciąć je nie zmusi.

Ale włosy już siwieją,
nawet trochę wypadają,
może ściąć je z beznadzieją
i wyglądać jak to jajo?

Ot, dylemat mam poważny:
ściąć, czy wyhodować długie?
Czy z wyglądu być jak każdy,
czy odmieńcem, jak praludzie?
Kp.

[gynek66]

Wróble tylko seks uprawiają w locie, ja widziałem . Dużo podglądałem rolnetką.