Kosmos, informacje, ciekawostki, zdjęcia

[Martyna321]

Witam !

Przypominajka

Lądownik Huygens przyczepiony do sondy Cassini podróżował do Saturna, przez prawie dekadę.
Po dotarciu do Tytana (2005r.) - księżyc Saturna - odczepiono go i skierowano ku powierzchni Tytana.


Poniżej - pierwsze zdjęcie powierzchni Tytana zrobione przez lądownik Huygens.

Powierzchnia Tytana, widziana przez Huygens z wysokości 70 km.



Tytan jest jedynym księżycem ze znaczną atmosferą.

"Zobaczyliśmy wydmy, kratery, równiny, jeziora, rzeki i morza.
Tytan jest geologicznie aktywnym światem, w którym metan i etan, odgrywają rolę, jaką woda odgrywa na Ziemi. Płyną strumieniami i rzekami, gromadzą się w jeziorach i morzach i odparowują do atmosfery.
To zdumiewający świat!”

Sonda Cassini została wystrzelona 15 października 1997 roku. Celem był Saturn i jego księżyce.

Koniec sondy Cassini nastąpił 15 września 2017 roku. Sonda została skierowana na kurs kolizyjny z Saturnem i spłonęła w jego atmosferze, kończąc swoją 20-letnią misję.

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

SOLARIS



Synchrotron SOLARIS – urządzenie, w którym przyspiesza się elektrony do prędkości bliskiej prędkości światła w próżni. Dzięki temu wytwarza się światło o znakomitych parametrach, umożliwiających ultra-precyzyjne badania zarówno naukowe, jak i przemysłowe.
Synchrotron wytwarza światło od podczerwieni aż po promieniowanie rentgenowskie.

Synchrotron oferuje niespotykane możliwości badawcze w wielu dziedzinach. Niech przykładami będą fizyka powierzchni, badania materiałowe, inżynieria materiałowa, badania krystalograficzne (w tym białek), chemia, geologia, archeologia, diagnostyka i terapia medyczna, badania nad nowymi lekami, przemysł półprzewodnikowy itp.
Badacze uzyskają w krótszym czasie lepsze wyniki pomiarów.

Narodowe Centrum Promieniowania Synchrotronowego SOLARIS działa przy Uniwersytecie Jagiellońskim. Znajduje się w nim synchrotron SOLARIS.

Starania związane z powstaniem synchrotronu rozpoczęły się już w 1998 roku.
W latach 2007–2013 pojawiła się możliwość sfinansowania projektu, dzięki przyznanym Polsce funduszom unijnym.
Synchrotron był budowany przez polskich naukowców i inżynierów, którzy korzystali z wiedzy zagranicznych ekspertów.

SOLARIS cały czas się rozwija.

"Radio Naukowe" w synchrotronie Solaris
https://www.youtube.com/watch?v=0sQpFAJ6Gko

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

W przyszłości po Marsie będą jeździć takie łaziki jak na zdjęciu poniżej.

Łazik marsjański nowej generacji.

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Przypominajka

Czekamy na pierwszy orbitalny, testowy, lot gigantycznej rakiety Elona Muska (firmy SpaceX).


SpaceX potrzebuje jeszcze tylko zielonego światła Federalnej Administracji Lotnictwa, aby przeprowadzić testy w Kosmosie. Firma celuje w okno startowe w marcu. Podczas tego testu rakieta Super Heavy (booster 7) zabierze na orbitę statek kosmiczny Ship24. Będzie to misja bezzałogowa. Jeśli przebiegnie bez przeszkód, firma Elona Muska rozpocznie ambitny program kosmiczny, który obejmuje m.in. współpracę z NASA przy programie Artemis (powrót człowieka na Księżyc) oraz załogowe loty na Marsa.

W trakcie orbitalnego lotu testowego Starship będzie złożony z dwóch członów: Ship 24 i Booster 7, razem mierzących 120 metrów wysokości.

Dolny człon, kilka minut po starcie, w niezwykle widowiskowy sposób zacznie wracać w kierunku Zatoki Meksykańskiej.

Górny człon okrąży Ziemię, by później lądować na Pacyfiku w pobliżu Hawajów na specjalnej platformie.

Animacja mająca pokazać możliwości nowej rakiety SpaceX

https://www.youtube.com/watch?v=-Oox2w5sMcA&t=109s

Rakietomania
Starship Przebija Saturna V!
UFO w USA!
Problemy na ISS!

https://www.youtube.com/watch?v=9HBLDVa4RRs

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Kilka dni temu ( #1489 #1493 #1499 )
informowałam że, na ISS (Międzynarodowa Stacja Kosmiczna) lecą 4 astronauci - dwóch astronautów NASA a także astronauta ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz kosmonauta rosyjski.

Podróż na stację kosmiczną trwała około 25 godzin.

Nowi astronauci dołączyli do siedmiu obecnych mieszkańców ISS.

Astronauci już są na ISS, a poniższy film to powitanie nowych astronautów przez załogę ISS.

https://www.youtube.com/watch?v=qSi1wStje6o

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Perun

Polacy zbudowali ekologiczną rakietę.
Właśnie zdała testy i wkrótce poleci.

Perun to rakieta suborbitalna, która po dotarciu na orbitę powraca na Ziemię i ląduje dzięki spadochronom. To w pełni odzyskiwalna rakieta napędzana silnikiem hybrydowym, zdolna do przetransportowania ładunków o wadze do 50 kg.

Rakieta może być wystrzeliwana z mobilnych wyrzutni z dowolnego miejsca na Ziemi. Odpada więc budowa skomplikowanej i kosztownej infrastruktury.

Rakieta Perun jest w stanie wynieść ładunek na maksymalną wysokość 150 km, co oznacza loty suborbitalne.
Warto jednak zauważyć, że rakiety suborbitalne nie są w stanie umieścić ładunków na orbicie okołoziemskiej, gdzie znajdują się satelity telekomunikacyjne czy teleskopy kosmiczne.

Rakieta jest w pełni odzyskiwalna i napędzana silnikiem hybrydowym, a dzięki systemowi spadochronów może miękko lądować na Ziemi. Każdy egzemplarz będzie mógł odbyć co najmniej pięć lotów.

Rakieta Perun to innowacyjne rozwiązanie, które ma potencjał zmienić rynek kosmiczny. Jest to pierwsza polska rakieta suborbitalna, zdolna do przetransportowania ładunków na wysokość 150 km. Obyśmy już niedługo mogli usłyszeć o pierwszych misjach Peruna w kosmosie!

Perun wracający z lotu (wizualizacja)

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Kobiet !

Dziś przedstawię Wam wyjątkowe kobiety.
Kobiety które zdobyły Nagrodę Nobla.


Alfred Bernhard Nobel – szwedzki chemik, inżynier, przemysłowiec, wynalazca m.in. dynamitu, fundator Nagrody Nobla.


Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane od początku XX wieku za wybitne zasługi dla ludzkości. Zostało ustanowione ostatnią wolą fundatora – Alfreda Nobla.

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Przypominajka

Pamiętamy jak w zeszłym roku, dnia 16 listopada wystartowała rakieta SLS i wyniosła na orbitę pusty jeszcze statek Orion , który poleciał w stronę Księżyca. W statku Orion znajdowały się manekiny.

Statek Orion poleciał w kierunku Księżyca, wszedł na orbitę wokół niego na sześć dni, a następnie powrócił na Ziemię.

Program Artemis, w ramach którego ludzie mają wrócić na powierzchnię Księżyca

Po zakończeniu misji (Artemis I) inżynierowie zabrali się za analizowanie stanu każdego najdrobniejszego komponentu statku Orion. Konieczne było sprawdzenie, czy w kolejną misję takim samym statkiem można wysłać już astronautów.

7 marca, przedstawiciele NASA poinformowali, że analiza danych z rakiety SLS, statku Orion oraz systemów naziemnych wykazała brak poważnych problemów, którymi trzeba byłoby się zająć przed rozpoczęciem planowania misji Artemis 2.
Osłona termiczna statku Orion uległa erozji w trakcie wejścia w atmosferę w innym stopniu niż wskazywały na to wcześniejsze symulacje, jednak mimo różnic, statek nadal był chroniony przed wysokimi temperaturami z dużym zapasem.

Podczas powrotu na Ziemię Orion był pierwszym od wielu lat obiektem, który z tak dużą prędkością (11 km/s) wtargnął w ziemską atmosferę. Jego osłona termiczna poradziła sobie jednak z ogromnymi temperaturami i statek bezpiecznie wodował na Oceanie Spokojnym 11 grudnia 2022 roku.

Jeżeli po drodze nie pojawią się żadne problemy, to start misji Artemis 2 będzie miał miejsce w listopadzie 2024 roku.

Po raz pierwszy od ponad pięćdziesięciu lat ludzie polecą w kierunku Księżyca, okrążą go, a następnie powrócą na Ziemię.

A co dalej ?

W ramach kolejnej misji - Artemis 3 ludzie powinni wylądować na Księżycu.
Do tego jednak należy rozwiązać wiele kwestii, które na chwilę obecną wydają się bardzo odległe.
Jak na razie NASA nie ma skafandrów księżycowych, w których astronauci mogliby wyjść na powierzchnię Księżyca.

Co więcej, aby misja Artemis 3 doszła do skutku, SpaceX musi wykonać jeszcze ogrom pracy. Firma Elona Muska musi w ciągu zaledwie dwóch lat wynieść pierwszego Starshipa na orbitę, wysłać tam pierwszego Starshipa cysternę, przetestować przetłaczanie na orbicie paliwa z jednego Starshipa do drugiego, stworzyć bazujący na Starshipie lądownik księżycowy, wysłać go na orbitę wokół Księżyca i wykonać co najmniej jeden test lądowania na Księżycu.
Dopiero wtedy będzie można przygotować misję Artemis 3.

Nie mam wątpliwości, że prędzej czy później to się uda. Czy jednak uda się tego dokonać w 2025 roku ?

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

C/2023 A3

Kolejna kometa leci w kierunku Ziemi.
C/2023 A3 - to kometa która pojawia się na naszym niebie raz na 80 tysięcy lat.
Kometę odkryło chińskie obserwatorium - 9 stycznia, a później obserwatorium znajdujące się w RPA.

Z dotychczas ustalonych informacji wynika, że kometa C/2023 A3 będzie najbliżej Słońca 27 września 2024 r.
Do Ziemi zbliży się nieco później, bo 13 października 2024 r..
Podobno kometa będzie wyjątkowo jasna i gdy pojawi się najbliżej Ziemi, będzie ją można zobaczyć gołym okiem.

Warto również wspomnieć, że obiekt zmierza w kierunku Słońca i jeśli zbliży się on za blisko naszej gwiazdy, ulegnie zniszczeniu (kometa składa się w większości z lodu). Tego typu przypadki zdarzały się już w przeszłości.

Do : miłośników obserwacji nocnego nieba.

Warto zapisać sobie w kalendarzu datę - 13 października 2024r. W tym dniu kometa C/2023 A3 będzie najbliżej Ziemi.

https://www.youtube.com/watch?v=OAKg_CSZR9g&t=561s

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

6 marca 2023 r. astronauci znajdujący się na pokładzie stacji kosmicznej ISS (Międzynarodowa Stacja Kosmiczna) zmuszeni zostali do zmiany wysokości na orbicie. Dlaczego ? Otóż do stacji kosmicznej niebezpiecznie zbliżał się argentyński satelita Nusat-17 wystrzelony w 2020 roku. Obliczono że w momencie przelotu oba obiekty będą znajdywały się w odległości mniejszej niż 2,7 kilometra. Zważając na ogromne prędkości, nikt nie chciał ryzykować tak bliskiego przelotu.
Dzięki temu, że ostrzeżenie przed potencjalnym zderzeniem pojawiło się już 30 godzin przed czasem, można było spokojnie podnieść stację na wyższą orbitę.

Orbita okołoziemska to ogromna przestrzeń i właściwie to przeraźliwie puste miejsce.
Uogólniając, można przyjąć, że pięćset kilometrów nad powierzchnią Ziemi jest pusto i nie ma tam nic.
Satelity krążące wokół Ziemi to "ziarenka" krążące w olbrzymiej przestrzeni. Problem jednak w tym, że każde to "ziarenko" porusza się z ogromną prędkością i zderzenie z nim może mieć bardzo poważne konsekwencje.

Obecnie na orbicie Ziemi działają dwie stacje kosmiczne - międzynarodowa ISS i chińska a satelitów jest około 5-6 tysięcy.

W przyszłości SpaceX chce mieć na orbicie 42 000 swoich satelitów a Chiny przygotowują się do wystrzelenia własnej konstelacji 13 000 satelitów, a w kolejce stoją dziesiątki firm planujących uszczknąć kawałek orbitalnego tortu.

Liczba satelitów na orbicie będzie lawinowo rosła. Tym samym do takich bliskich przelotów będzie dochodziło coraz częściej.
Jak zatem będzie wyglądała sytuacja na orbicie, gdy zamiast 5000 satelitów będzie ich 100 000?
Czy uda się monitorować tak dużą ilość satelitów i w porę ostrzec przed niebezpieczeństwem kolizji ?

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Księżyc

Wizualizacja



Obowiązkowy prysznic z ciekłego azotu.
Inaczej nie wejdziesz do domu na Księżycu.

"Kiedy pół wieku temu w ramach programu Apollo pierwsi ludzie lądowali na powierzchni Księżyca, nie byli pewni czego spodziewać się na jego powierzchni: głazów, piasku, kamieni, czy jeszcze czegoś innego. Do końca nie było wiadomo, jak głęboko zanurzą się wsporniki lądownika księżycowego. Wszystko było nowe, a astronauci na swój sposób byli królikami doświadczalnymi. Dzięki nim jednak teraz naukowcy przygotowujący skafandry księżycowe na miarę XXI wieku wiedzą, z czym będziemy się mierzyć, kiedy faktycznie wrócimy na Księżyc na dłużej.

A jednym z najważniejszych wyzwań stojących przed inżynierami zajmującymi się przygotowaniem komponentów misji, które znajdą się na powierzchni Księżyca, zarówno lądownika, jak i skafandrów przeznaczonych dla astronautów, jest poradzenie sobie z przyklejającym się absolutnie do wszystkiego regolitem księżycowym.

Powierzchnia naszego naturalnego satelity pokryta jest zmieloną na drobny pył skałą.
Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku astronauci starali się pozbyć pyłu ze swoich skafandrów za pomocą szczotki. Szczotki jednak nie dawały sobie rady z pyłem, ale za to skutecznie niszczyły same skafandry. Dlatego też od dawna wiadomo, że jest to jeden z najważniejszych problemów do rozwiązania, zanim faktycznie wrócimy na Księżyc.

Pomysłów na ochronę astronautów przed pyłem pojawiło się na przestrzeni lat wiele. Jeden z takich pomysłów zakładał, że astronauta z habitatu będzie wchodził do zainstalowanego we framudze włazu skafandra, a po zakończeniu wyprawy ponownie będzie podłączał tyłem skafander do włazu habitatu i z niego wychodził do pomieszczeń mieszkalnych. W ten sposób skafander nigdy nie wchodziłby do habitatu, i tym samym nie zanieczyszczałby go drobinami regolitu, które natychmiast osadzałyby się na ścianach, podłodze, w układach klimatyzacji i elektroniki. Pomysł ten jednak ochrania jedynie wnętrze habitatu, ale nie sam skafander.

Badacze z Uniwersytetu Stanu Waszyngton być może właśnie rozwiązali problem regolitu księżycowego. W najnowszym artykule opublikowanym na łamach periodyku naukowego Acta Astronautica badacze wskazują, że spryskanie skafandra kosmicznego ciekłym azotem w aerozolu pozwala usunąć ponad 98 proc. symulowanego pyłu księżycowego bez uszkadzania samego skafandra.

Testy przeprowadzone w komorach próżniowych dowiodły, że metoda ta może okazać się niezwykle skuteczna w warunkach panujących na powierzchni Księżyca. Warto tutaj podkreślić, że o ile szczotki były w stanie uszkodzić skafander już po pierwszym czyszczeniu, to azotowy aerozol potrzebował do tego 75 cykli.

Być może zatem istnieje jakaś szansa na bezpyłową przyszłość dla ludzi na Księżycu. Polecimy, zobaczymy.

"

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Wizualizacja - baza na Księżycu



W najbliższych latach nasz Księżyc będzie celem wielu misji, w związku z czym konieczne będzie rozwiązanie kilku praktycznych kwestii np. - ujednolicenie czasu na Księżycu.

Zegar na Księżycu "chodzi" szybciej niż na Ziemi dlatego konieczne będzie wprowadzenie jednej strefy czasowej na Księżycu.

"Na potrzeby nadchodzących misji kosmicznych konieczne jest wprowadzenie jednej strefy czasowej na Księżycu dla wszystkich."

Obecnie każda organizacja kosmiczna używa własnych stref czasowych do swoich systemów komunikacji i precyzyjnej nawigacji. Według ESA (Europejska Agencja Kosmiczna) takie podejście nie może być stosowane w kolejnych latach. Misje różnych państw i firm będą musiały komunikować się ze sobą w tym samym czasie.

Księżyc potrzebuje własnej strefy czasowej.

Według ESA Księżyc wymaga określenia i zaakceptowania, na całym świecie, księżycowej strefy czasowej. Ma ona ułatwić funkcjonowanie wszystkim zainteresowanym obecnością na Księżycu.

"Potrzebujemy standardowego czasu księżycowego - do nawigowania łazikiem po powierzchni Księżyca i do koordynacji wielu misji podczas załogowych lotów na Srebrny Glob."

Pamiętajmy też, że księżycowa doba, mierzona w taki sposób jak na Ziemi, czyli np. od zachodu Słońca do zachodu Słońca, na Księżycu jest dużo dłuższa. U nas potrzeba na to 24 godzin. Księżycowa doba trwa 708,7 godzin, czyli 29,53 dni ziemskich.

Nadchodzi nowa era eksploracji naszego satelity. W nadchodzącej dekadzie zaplanowano dziesiątki załogowych i bezzałogowych misji księżycowych. Powstać ma stacja księżycowa Gateway https://spidersweb.pl/_next/image?ur...pg&w=1180&q=75, wylądować mają astronauci w ramach misji Artemis. Zbudowany będzie statek transportowy i setki innych urządzeń od satelitów do łazików.
Około roku 2030 w kierunku Księżyca poleci także pierwsza w historii chińska misja załogowa.

Wszystko to będzie nieustannie komunikować się ze sobą i ustalać swoje położenie niezależnie od Ziemi, a to będzie wymagać jednolitego czasu księżycowego.

Czy doczekamy (nasze pokolenie) pierwszych zegarków podających czas księżycowy ?

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Terraformacja innych planet

Czy terraformacja planet jest czymś co mogłoby zaistnieć? Czy jest może tylko mrzonką?

Piotr Kosek, autor kanału Astrofaza, rozmawia z dr hab. Leszkiem Błaszkiewiczem.

https://www.youtube.com/watch?v=yalvrBrnGqA

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Niewidoczna strona Księżyca

Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, to już za dwa lata, na niewidocznej stronie Księżyca powstanie pierwszy radioteleskop.
Pod koniec 2025 roku w kierunku niewidocznej z Ziemi strony Księżyca wystartuje Lunar Surface Electromagnetics Experiment-Night (LuSEE-Night).

Po wylądowaniu i rozłożeniu, radioteleskop będzie słuchał przestrzeń kosmosu tak, jak nie jest w stanie tego robić żaden radioteleskop na Ziemi. Dlaczego ?

Księżyc, jak wiadomo, zawsze zwrócony jest do Ziemi tą samą stroną. Oznacza to, że na widocznej stronie Księżyca zawsze widać Ziemie. Astronauta postawiony po drugiej stronie Księżyca, nigdy nie będzie widział Ziemi.

Astronauta, czy też radioteleskop znajdujący się na niewidocznej stronie Księżyca, osłonięty przez… sam Księżyc znajduje się w jedynym cichym miejscu, w bliskiej nam przestrzeni kosmicznej.

Ziemia wysyła w przestrzeń kosmiczną olbrzymie ilości „hałasu”: radio, telewizja, internet, satelity. Wszystkie te instrumenty bezustannie emitują szum.

Radioteleskop znajdujący się na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca tego całego szumu nie usłyszy. Tam hałas ziemski nie zakłóca odbioru.

Ale ... jak zawsze... jest pewien problem ...

Na niewidocznej stronie Księżyca nie można odbierać bezpośrednich sygnałów z Ziemi. Przeszkoda to - sam Księżyc.

Należy zatem umieścić za Księżycem satelitę w takim miejscu, aby widział zarówno Ziemię, jak i niewidoczną stronę Księżyca. Taki satelita będzie odbierał dane z radioteleskopu i przesyłał na Ziemię i odbierał polecenia z Ziemi do radioteleskopu.

Budowa dużego radioteleskopu na Księżycu to pieśń odległej przyszłości.
Naukowcy postanowili więc stworzyć zminiaturyzowaną wersję takiego radioteleskopu, który najprawdopodobniej nie odkryje niczego przełomowego, ale doskonale posłuży do przetestowania technologii.

Po wylądowaniu na powierzchni Księżyca radioteleskop spróbuje nastawić ucho i wsłuchać się w promieniowanie pochodzące z okresu od 400 000 do 400 milionów lat po Wielkim Wybuchu, Wsłucha się w czasy kiedy dopiero formowały się pierwsze gwizdy i galaktyki.
W tym celu jego instrumenty: anteny, odbiorniki radiowe i spektrometr będą nasłuchiwały bardzo słabych fal radiowych pochodzących z tzw. wieków ciemnych Wszechświata.


Obecnie jedynym obiektem, który wylądował na niewidocznej stronie naszego Księżyca jest chiński łazik Yutu 2.
Chińscy inżynierowie musieli wysłać za Księżyc satelitę Queqiao, który ze swojego położenia widzi zarówno Ziemię, jak i niewidoczną z Ziemi stronę Księżyca.
Łazik Yutu 2 wysyła dane zebrane na Księżycu do Queqiao, a dopiero ten wysyła je na Ziemię. Z Ziemi polecenia do łazika wysyłane są dokładnie tą samą drogą.


Druga strona Księżyca.
Zdjęcie wykonane przez sondę Lunar Reconnaissance Orbiter

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

COSMOS - KIEDY WIEDZA POKONA STRACH



Zapraszam w podróż po Wszechświecie na pokładzie "Statku Wyobraźnia".
Za sterami Neil de Grasse Tyson - astrofizyk.

2014r.

https://www.cda.pl/video/4519799d8

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

SpaceX

Powrót na Ziemię

https://www.facebook.com/groups/spac...2420448396293/


https://www.facebook.com/groups/spac...0512821920389/

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Uran

Uran to : gazowy olbrzym, siódma od Słońca planeta Układu Słonecznego, trzecia pod względem wielkości i czwarta pod względem masy.

https://www.youtube.com/watch?v=eDonPSLCs24
Uran i deszcz diamentów - dr Jacek Czakański i Łukasz Szwej - Nie z tej Ziemi

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !



Marie Skłodowska Curie obroniła pracę doktorską na temat substancji radioaktywnych na Université de la Sorbonne w Paryżu 25 czerwca 1903 r. – stając się pierwszą kobietą we Francji, która uzyskała tytuł doktora.
Komisja egzaminacyjna wyraziła opinię, że ustalenia Curie, w tym określenie masy atomowej radia, stanowiły największy wkład naukowy jaki kiedykolwiek wniesiony w pracę doktorską.
W trzech członków komisji znalazło się dwóch przyszłych laureatów Nagrody Nobla: Gabriel Lippmann (Fizyka 1908) i Henri Moissan (Chemia 1906).


Okładka pracy dyplomowej : Badania nad substancjami radioaktywnymi (Research on Radioactive Substances), 1903.




_____________________________________________




Irène Joliot-Curie

Córka Marii Skłodowskiej-Curie i Francuza Pierre’a Curie.

W 1935 r. otrzymała wraz z mężem Nagrodę Nobla z chemii.

Einstein otrzymał w 1921 roku nagrodę fizyki za swoją pracę nad fizyką teoretyczną, podczas gdy Irène Joliot-Curie otrzymała nagrodę w dziedzinie chemii w 1935 roku za pracę nad nowymi pierwiastkami promieniotwórczymi.

Dwaj laureaci Nagrody Nobla spotkali się w marcu 1948 roku w domu Einsteina w Princeton, New Jersey, USA. Nie wiadomo, o czym rozmawiali, ale być może tematem dyskusji była matka Irène Joliot-Curie, Maria Skłodowska-Curie (która była przyjaciółką Alberta Einsteina).

Irène Joliot-Curie i Albert Einstein


Albert Einstein i Maria Skłodowska-Curie


Maria Skłodowska-Curie poznała Alberta Einsteina podczas obchodów 350-lecia Uniwersytetu Genewskiego. Oboje odbierali tam tytuł doktorów honorowych.
Maria miała wtedy 42 lata i była znaną uczoną – laureatką Nagrody Nobla. Albert, 30 latek, ogłosił już szczególną teorię względności, ale dopiero zyskiwał uznanie w środowisku naukowym.




Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Słońce



Słońce - nasza gwiazda, to tak naprawdę kula gorącej plazmy, utrzymywana przez grawitację i kontrolowana przez pole magnetyczne. Słońce to gigant. Jego masa jest 333 000 razy większa od masy naszej planety. Na jego krawędzi pojawiają się włókna, pętle i kosmyki ...
Spójrzmy zatem na zdjęcie. Z powierzchni Słońca unoszą się fontanny plazmy. Wyrzucana plazma, osiąga ogromne prędkości. Im bardziej aktywna faza cyklu słonecznego, tym jest ich więcej. W najbliższym czasie będzie ich coraz więcej, ponieważ Słońce zmierza do maksimum aktywności, które ma nastąpić pod koniec 2024 roku.

Pozdrawiam

[Martyna321]

Witam !

Astro Science

Czym właściwie jest rzeczywistość ?

Skoro cząstki elementarne wydają się być jedynie rozmytymi stanami energetycznymi, to co tworzy tak naprawdę to co widzimy dookoła ?

Pytanie o naturę rzeczywistości nie jest niczym nowym. Zastanawiali się nad tym już starożytni filozofowie. Czym jest to co na zewnątrz i czy właściwie istnieje coś na zewnątrz ?
Skoro całe życie jesteśmy zamknięci w naszych czaszkach, to skąd pewność, że to co widzimy, faktycznie istnieje ?

No i kim jest obserwator, który rejestruje rzeczywistość ? Czy nauka ma w ogóle coś do powiedzenia w tym temacie? Zapraszamy na specjalne wydanie POP Science z udziałem pisarza SF i lekarza medycyny Marcina Sergiusza Przybyłka.

https://www.youtube.com/watch?v=L7yuYwKjw5E

Pozdrawiam