Jak uczynić wiek sojusznikiem w staraniach o pracę? - komentarze

[Malgorzata 50]

oraz nauczycielka angielskiego zatrudniona w tzw "szkole językowej" .Idę dziewczyny obejrzeć sobie film o Sylvi Plath ...przyjdę póżniej

To wszystko zależy jeszcze od tego, w którym mieście dzieje się to wszystko. Pozdrawiam z Łodzi.

Napisał Malgorzata 50

Komentarz do artykułu: Jak uczynić wiek sojusznikiem w staraniach o pracę?
--------------------
Matko Boska!!!!!!!! skąd oni nabrali tych autorek od kompilacji....ble ble ble ble......Tak dla jasności mam dawno przekroczona 50-tkę i w momencie kiedy zaczęłam ,po powrocie z zagranicy poważnie szukać pracy okazało się ,że mam więcej ofert niż mocy przerobowych (stało sie to w ciągu miesiąca ) i nikomu nie musiałam udawadniać,ze nie jestem wielbłądem oraz ,że,".... znam zmiany w branży oraz się do nich przystosowałam...".dobrze byłoby pomyśleć nad radami związanymi w jakikolwiek sposób z rzeczywistością ,zamiast wypisywać teksty z cyklu "jak mały Jasio wyobraża sobie życie" Widać że pani Monika Magda nie doświadczyła jeszcze przyjemności tzw zbierania owoców wysługi lat.

Kochaniutka, gdybyś nie wróciła z zagranicy tylko urodziła pierwsze dziecko w wieku 42 lat i byłoby to w 1993 roku to, musiałabyś siedzieć 10 lat na bezrobociu a potem chcąc znaleźć pracę, to niestety ale musiałabyś udowodnić, że nie jesteś wielbłądem albo szukać WIELKICH ZNAJOMOŚCI. Znam to z własnego doświadczenia i nie mówcie głupot w rodzaju, że praca czeka a nie ma chętnych, bo dzisiaj jestem na emeryturze i chcę dodatkowo pracować, i znowu nie mam możliwości, bo w dalszym ciągu szukają młodych, i tylko młodych.

[Malgorzata 50]

Urodzilam dwoje dzieci w pod koniec lat 70-tych i do konca 2005 pracowalam w Polsce . Ani przez moment nie bylam bezrobotna -powiedzialabym raczej ,że wrecz przeciwnie .Wyjechalam na 2 lata wrócilam i prace z palcem w nosie znalazlam -chociaz przyznam ,że mialam trochę obaw .Mysle ,że to nie zalezy od wieku tylko od wyksztalcenia ,uprawianego zawodu ,doswiadczenia ,umiejetnosci sprzedania się i braku zbytniej pokory wobec pracodawcy.A także na szukaniu niekonwencjonalnych rozwiązań -Gubi nas przyzwyczajenie do utartych sciezek myslę .

[BUNIA]

Hmm starac sie o prace w wieku szescdziesieciu lat z brakiem pokory ??? odwaga - gratuluje .A moze by tak sprobowac ???

[małgorzatka303]

małgorzato50... Pokornym być to nie żadna wada, wszak ..."pokorne cielę dwie matki ssie...". Nie wszystko da załatwić się przebojem, a jeżeli... czasami pozostaje niesmak... Mam na myśli "dążenie po trupach aż dojdzie się do celu..."

[Ewita]

Wiesz? Jest takie stare przysłowie: "nie zrozumie syty głodnego". Ty masz akurat zawód, który jest modny. Angliści są rozchwytywani i wierzę, że nie musiałaś szukać pracy, ba! Mogłaś sobie pozwolić na hardość w stosunku do potencjalnego pracodawcy. Ale przecież nie tylko angliści szukają pracy . A co mają zrobić biedne żuczki, które akurat inny kierunek kształcenia kiedyś tam, w czasach młodości "durnej i chmurnej" wybrały? Nie jest lekko, naprawdę! Nie należę do osób nieśmiałych, nie siadam w kącie, żeby ponarzekać na los! Zawsze staram się iść naprzód i pokonywać przeciwności. Ale... to nie takie proste znaleźć pracę, jeśli się ma jeszcze dodatkowe ograniczenia zdrowotne. Rozumiem więc wypowiedzi dziewczyn. Aż za dobrze!

[Pani Slowikowa]

a co z tlumaczeniami na jezyk polski, prozy czy poezji?? Jezeli znasz jakis obcy jezyk plynnie a polski znasz przeciez super plynnie to moze to nie bylby zly pomysl?

[Kundzia]

Ja miałam 38 lat jak urodziłam dziecko i zaraz straciłam pracę w "wyniku redukcji etetów",po urlopie byłam "za stara " by dostać pracę.Lapałam dorywczo i na czarnop każdą dostępną pracę,czy to sprzątanie czy cokolwiek było.Na rentę byłam za zdrowa ,a do pracy za stara i za chora.Dopiero otrzymanie grupy inwalidzkiej pomogło mi otrzymać jakąś prac.I tak musiałam robić masę różnych kursów.Dziś jest nieco lepiej,mając już nowe doświadczenie,posiadając plik zaświadczeń o róznych kursach,mogłabym zmienić pracę,ale co to daje,wszędzie oferują najniższe wynagrodzenie,i wymagają kto wie jakiej dyspozycyjności.Niby praca jest,ale jakże często dla młodych, silnych,no i dla nich są większe pieniądze-bo sprawniejsi.

[Bianka]

Napisał Pani Slowikowa

a co z tlumaczeniami na jezyk polski, prozy czy poezji?? Jezeli znasz jakis obcy jezyk plynnie a polski znasz przeciez super plynnie to moze to nie bylby zly pomysl?

Nie leżą na ulicy. Ja znam płynnie rosyjski, a tłumaczeń nie mogę znaleźć.
Mam pracę, owszem, nie moge narzekać, ale płatną marnie i szans na podwyżkę żadnych, bo za stara jestem. Wiedzą, że nie mam dokąd odejść.
A kasy wciąż brak.

[Ewita]

Nie znam angielskiego ni w ząb. Rosyjski dobrze, niemiecki słabiej. Kiedy ja studiowałam - to były obowiązujące języki obce .
A teraz to jest tak: rusycyści stracili pracę, germanistów też niemało - każdy się chce załapać na coś. I już. Znam trochę innych zagadnień. Jestem "kobieta pracująca, żadnej pracy się nie boję" - jak mówiła Kwiatkowska w "Czterdziestolatku". Coś znajdę na pewno! Ale to nie znaczy, że jest łatwo w czasach, kiedy nawet młodzi, po studiach i ze znajomością dwóch języków są bezrobotni...

[Basia.]

Przykro się czyta takie posty, niestety wiek nie jest sojusznikiem w staraniach o pracę. Przykre jest także to, że po kilkudziesięciu latach pracy emerytury w większości przypadków "gwarantują" życie w niedostatku.

[Malgorzata 50]

Napisał małgorzatka303

małgorzato50... Pokornym być to nie żadna wada, wszak ..."pokorne cielę dwie matki ssie...". Nie wszystko da załatwić się przebojem, a jeżeli... czasami pozostaje niesmak... Mam na myśli "dążenie po trupach aż dojdzie się do celu..."

Owszem to jest wadą .Nie mowie o "dążeniu po trupach" bo jest mi to kompletnie obce .Ale mówię o nieumiejetnosci prezentowania się ,pokazania wlasnej wartosci jako pracownik.Nie jestem żadną "uprzywilejowana" grupą zawodowo i nie zarabiam kokosow -zeby zarobic na w miarę godne zycie musze się naganiac jak pies .Jasne ,ze mam przywilej bycia zdrową i to jest ogromne ułatwienie -ale będę sie upierac ,ze podejście pod tytulem "zrobisz mi łaskę jeśli mnie ztrudnisz ,nie pomaga"A realia znam i rozumiem

[Basia.]

Masz rację Małgosiu, nie można się sadzić /to jest niestety moją wadą/ ale nie można też przepraszać za to że się żyje. Poprostu trzeba znać swoją wartość.

[Pani Slowikowa]

Jak juz wszyscy mlodzi wyjada na wyspy pracodawcy przeprosza sie ze starszymi.. i wtedy dacie im bobu he he he

[Lila]

Joanno!!!

O jakim Ty bobie myślisz ? O Bobie Kennedym ? On przecież już poległ...

Przypominam Ci ,że ja jestem pracodawcą /jeszcze / ...i nie dawałam nikomu bobu,więc sama go nie otrzymam,to pewne...
Natomiast najwięcej bobu jaki otrzymałam w życiu,to od mądrych decydentów,którzy wymyślają co i rusz nowe przepisy,za którymi nie nadążają księgowi i kadry...

[Pani Slowikowa]

Napisał Lila

Joanno!!!

O jakim Ty bobie myślisz ? O Bobie Kennedym ? On przecież już poległ...

Przypominam Ci ,że ja jestem pracodawcą /jeszcze / ...i nie dawałam nikomu bobu,więc sama go nie otrzymam,to pewne...
Natomiast najwięcej bobu jaki otrzymałam w życiu,to od mądrych decydentów,którzy wymyślają co i rusz nowe przepisy,za którymi nie nadążają księgowi i kadry...

Niestety takich pracodawcow jak ty jest bardzo malo i tobie napewno nikt bobu nie da.Masz racje z tymi nowymi przepisami.. ja zreszta jestem w tej samej sytuacji co ty i nam daja bobu..bo nie ma dobrych pracownikow i juz.. tak ze chcac nie chcac musimy byc Zosie Samosie.. Niestety to co powiedzialam pewnie sie niestety spelni po czesci i w Polsce bedzie tak jak tutaj..

[Lila]

Ależ skąd ,Joasiu...

Moje dobre serce kończy się z chwilą wykrycia oszustwa i złodziejstwa,co jest plagą.I artykuł nr.52 ,niestety..

Natomiast mam kadrę ze stażem prawie dwudziestoletnim,i to oni razem z nami ciągną wszystko,sami eliminując leserów..

Biuro -po czterdziesce i atmosfera więcej niż dobra.Po prostu tak się jakoś dobrało charakterami to wszystko..

[Pani Slowikowa]

Twoja sytuacja jest typowo "staroeuropejska" Tutaj ludzie za grosz zmieniaja miejsce pracy, ba miasto i dom. Dlatego domy sa tez budowane juz z mysla o sprzedazy go.. Nie mowiac o tym ze za wieksze pieniadze to sprzedaliby nie tylko pracodawce ale i brata. Nie ma przyjaznej atmosfery nigdzie i bo nikt nie ma zamiaru dlugo nigdzie zagrzac miejsca( jak to kiedys bylo)
Pragmatyzm jest tutejszym haslem . Robi sie tylko to co sie oplaca.
Ja i moj maz jestesmy inni i za to dostalismy kila razy w d....e
A najbardziej dostalam ja bo nie umiem byc "bossem" .. Jestem zbyt "miekka" i bobu dali mi ze hej.. i to wiesz kto najbardziej? Polki nad ktorymi sie litowalam i ktorym chcialam jakos pomoc. Za serce dostawalam w pysk.

[Malgorzata 50]

Joanna -wiesz co mam takie obserwacje niestety z tego mojego sławetnego pobytu -że Polki (jak wiadomo nie byłam pracodawcą bynajmniej) są w stosunku do siebie OKROPNE. Po tej drugiej stronie barykady.Kiedy wyjeżdżalam chciałam moją pracę odstąpić(nie odsprzedać, co jest nagminne) jakiejś fajnej ,odpowiedzialnej dziewczynie z Polski -i powiem ci ,że strasznie się namęczylam żeby taką znależć .A najbardziej mnie zdumialo zdziwienie i podejrzliwosc licznych pań ,z którymi mialam przy okazji do czynienia -że ja po pierwsze chcę pracę oddac ,po drugie obchodzi mnie komu ją zostawiam ,po trzcie jestem gotowa wprowadzić ,pomóc na początku oswoic się z sytuacją itd....