Cztery Pory Roku ***ZIMA ***

[kryba]

Zimowy pejzaż
Drzewa w puszystych białych czapach,
jak starsze panie w białych lisach,
do życia wokół ostygł zapał
i dookoła śnieżna cisza.

W kryształach sopli woda drzemie,
szyby matowi szronu tafla,
mróz skuł sadzawki, grząską ziemię,
a lodowiskiem stał się asfalt.

Na białych polach czarne wrony,
jak łatki na dalmatyńczykach,
sad z liści śliw ogołoconych
w mgle, co jak gęsty dym, zanika.
/ M.Parlicki /
︵‿︵‿୨ ❄️❄️❄️ ୧‿︵‿︵
Gjotko - Przyjemnie spędzonego dnia - pozdrawiam cieplutko.☀️

[gjotka]

Magia słów - słowa powodują, że mamy ochotę wznieść się do nieba, ale też bronić się przed zranieniem...



* * *

trzeba nam dużo prostych słów
jak
chleb
miłość
dobroć
aby ślepi w ciemności
nie zgubili
właściwej drogi

trzeba nam dużo ciszy
i w powietrzu i w myśli
abyśmy usłyszeli głos
cichy nieśmiały głos
gołębi
mrówek
ludzi
serc

i ich bolesny krzyk
pośród krzywd
pośród tego wszystkiego
co nie jest
ani miłością
ani dobrocią
ani chlebem

Halina Poświatowska

... pozdrawiam cieplutko i serdecznie Miłego wieczoru, Krybo

[kryba]

Straganowa bajka
__________________

Sam już nie wiem, co się stało,
zewsząd słychać głośne krzyki
coś warzywa opętało,
pchają się do polityki.

Nudzą je klimaty sielskie,
zapragnęły nagle sławy
kuszą je diety poselskie,
chcą na Wiejską – do Warszawy.

Na pietruszkę marchew zerka,
kalafior na czosnku główkę
do Europy chce brukselka,
też chce mieć kilometrówkę.

Z pustą głową do senatu
lgnie kapusta świeżo ścięta
burak z dynią i sałatą…
ogórek – na prezydenta.

Zgiełk i gwar się wielki czyni,
każdy swą karierę czuje
jednak, wkrótce gospodyni
z warzyw zupę ugotuje.

Morał prosty stąd się bierze,
filozofią nie jest nową:
nim pomyślisz o karierze,
mierz zamiary trzeźwą głową.
/Autor : jlewan/

________ «❈☀️❈«❈☀️❈ «❈☀️❈« ________

Witaj Gjotko - jestem zbulwersowana ostatnimi wydarzeniami z kraju -
wojna polityczna i usilne parcie na ''piedestał chwały'' - stąd ten wiersz.
Miłego dnia - pozdrawiam Cię serdecznie.

[gjotka]

.. bardzo zakręcony był mój dzisiejszy dzień, czym zaskoczy jutro??? Chyba dość na dzisiaj...Pora na białą salę...

Na dobranoc przyniosłam mały bukiecik konwalii



Konwalie

w leśnej ciszy
gdzie Driad królestwo
o boskości wiosny
dają świadectwo
skromnością formy
zapachu finezją
zrywanie bukietów
graniczy z herezją

mam przemożną chęć
nie zaprzeczam
by zerwać kilka gron
by zerwać mały bukiecik
przybrany brylantem
majowej mgły
o zapachu świeżym
jak dziecięce sny

zanurzam nos
w dzwoneczki niczym z porcelany
w drobne kwiatki
z leśnej polany
jak łzy radości
pocałunki majowe
malowane skromnością

przypominają
miłość pierwszą
nieśmiałą
z opuszczoną twarzyczką ku ziemi
z przejęcia białą
co stała po szkole
pod domem u płota

tak tylko pachnie wiosna
młodość
tęsknota

Zofia Szydzik

Konwaliowych snów Krybo...dobranoc

[kryba]

Jest karnawał więc tańczmy niech bal
wesołością na wskroś nas przenika
czas szaleństwa na parkietach sal
w głowie szampan a w uszach muzyka

Szumią - niosąc w rytmie rumb i samb
tang namiętnych które ciała rozpalają
on donżuan - ona demon wamp
niecodzienne maski przywdziewają

Wszelki smutek odepchnięty z myśli
dziś na twarzy uśmiech puder róż
przecież po to na ten bal przyszliśmy,
by oderwać się od życiowych burz.

︵(╰❥)︵ Choć życie czasem boli i nie chce nam nic dać,
ja daję Ci ciepłe słowa i życzę Tobie Gjotko miłego dnia..
Przesyłam pozdrowienia i uściski. ︵(╰❥)︵

[gjotka]

Cała sala śpiewa z nami

Był raz bal, na sto par
Pan wodzirej wprost szalał po sali
"Koszyk raz! Kółko dwa!"
A pod oknem samotnie bez pani
Siedział pan, smętny pan
Taki, co to nie pije, nie pali
A tłum szalał
Hiszpański walc cud ten wyprawił
I wszyscy śpiewali go tak

Cała sala śpiewa z nami
Tańcząc walca - walczyka parami
Na tym balu nad balami
Takim co się pamięta latami
Gdzieś Hiszpania za górami
A tu zima, karnawał jest z nami
Raz się żyje, zakręćmy walczyka ten raz
Hiszpański walczyk w sam raz, olé

Więc ten pan, smętny pan
Zdenerwował się, proszę państwa, okropnie
Pojął, że właśnie on
Może życie przesiedzieć przy oknie
Nagle wstał, ruszył w tan
Walc hiszpański mu dodał odwagi
Z tłumem szalał
Hiszpański walc cud ten wyprawił
I wszyscy śpiewali go tak

Cała sala śpiewa...

Jan Tadeusz Stanisławski

Miłego wieczoru życzę

[kryba]

◄••✿••• ♥ •••✿••►
Styczeń rozbielił noce śniegiem
ranki otulił szalem mgły
i idąc z losem, nieba brzegiem
mroźnym oddechem sperlił łzy.

Smutek zamienił w sopel lodu
i samotnością w ciszy drży,
a przecież tak nie znosi chłodu
i wciąż wiosenne miewa sny.
(net)
◄••✿••• ♥ •••✿••►

Gjotko - Niech dzisiejszy dzień słońcem ozłoci Twoje niebo,
a serce przepełni się promykami radości..✿')
Pozdrawiam Cie serdecznie

[gjotka]

Troszkę późno, ale jestem z dobranocką. Dziś Konstanty Ildefons Gałczyński



Lunatyk

O północy w zaciszu astralnej komnaty
zwleka swe członki z łoża miesięczny lunatyk,
bezwiednymi rękoma poprawia szlafmycę
i odmyka drewniane cicho okiennice,
i, jak gdyby to była najprostsza rzecz w świecie,
po wąskim nad ulicą chodzi parapecie.
Niczym astrolog patrzy, wychudły jak szczapa.
(W niebieskość nocy biała upada mu czapa
i włosy rozmierzwione, w których łeb się grzeje,
lepią się mu księżycznym, sinosrebrnym klejem.)
Wyciąga chude ręce, wargami kolebie
i niebieskie litanie mamroce do siebie,
później na dach wyłazi i na stromej blasze
pod księżyca już staje wygiętym pałaszem.
Długo później się modli i w tę nuć senliwą
ponad miastem wędruje jak miesięczne dziwo.
Przystają ludzie, szepczą i odchodzą z lękiem.
Po blasze dachów gwiazdy kulają się z brzękiem,
a lunatyk miesięczny, że jest chciwiec stary,
gwiazdy w kieszeń pakuje jak srebrne talary.

Dobrej nocki, Krybo

[kryba]

I mamy zimę

Styczeń nagrywa już partyturę
ostatni akt, nie klaszczę w dłonie
scenariusz mnie nie przekonuje
czekam na wiosnę,tęsknię do niej.

Gdyby tak chciała trochę szybciej
przeskoczyć już mrozy i śnieżyce
zimowe smutki z duszy wymieść
rozdzwonić dnie ptaków krzykiem

i w labiryncie świeżych marzeń
seledyn wplatać w nowe strofy
przystroić myśli w kwietną frazę
ciepłych promieni poczuć dotyk.

Pośród zimowych, bladych świtań
znów wiersz napiszę ci naprędce,
w którym z miłością porozkwita
lato z makami na mojej sukience.
/Ewa Filipczuk/
────▬▬ ❇⛷️❇ ▬▬────
Dobrego dnia Gjotko - pozdrawiam

[gjotka]

U mnie na razie bardzo biało i pada nadal. Za oknem lekki mrozik, -3 st.
To ja Wam może zaleśmianię o bałwanie...



Bałwan ze śniegu

Tam - u samego lasów brzegu,
Gdzie kruk -jedyny pustki widz,
Ktoś go ulepił z tego śniegu,
Co mu na imię: biel i nic...

Na głowę śmieszną wdział czapulę,
A w bok żebraczy wraził kij -
I w oczy spojrzał mu nieczule
I rzekł na drwiny: "Chcesz - to żyj!"

I żył niezgrabny, byle jaki,
A gdym doń przyszedł śladem trwóg -
Już weń wierzyły wszystkie ptaki,
Więc zrozumiałem, że to - bóg...

Czarował drzewa ócz błyskotem,
Piersią, do której wichry lgną -
I kusił mnie niewiedzą o tem,
Co było we mnie - tylko mną...

Pan ośnieżonej w dal przyczyny
Poprzez ślepotę mroźnych cisz
Patrzał w wądoły i w niziny,
Co mu się śniły wzwyż i wzwyż!

A kiedy poblask wziął od słońca
I w nicość zalśnił - błędny wskaż -
Pojąłem wszystko aż do końca
I uwierzyłem jeszcze raz!

Bolesław Leśmian

Miłego wieczoru, Krybo

[kryba]

Trzeba wierzyć, że będzie jutro i kolejne dni,
że zaświeci słońce i spełnią się nasze sny.
Trzeba patrzeć,by dostrzec piękno i dobro wokół nas,
by podziwiać ludzi i świat niejeden raz.

Trzeba słuchać prawd od wieków głoszonych przez mędrców
i tej cichutkiej melodii, co gra w naszym sercu.
Trzeba szukać przyjaciół i szczęścia, sił i wytrwałości,
i tego wszystkiego, co daje nam tyle radości.

.......:::::::: ❤️ ::::::::........

Gjotko - pięknego dnia Ci życzę i serdecznie pozdrawiam❤️.

[gjotka]

Najlepszym lekarstwem na stres jest sen...
A przed snem...



Choć przez chwilę ze mną pomilcz

Zapatrzyłam się na niebo,
gdy dzień żegnać chciał się czule,
muskał skronie złotym blaskiem,
jakby był conajmniej królem

i nakładał uroczyście
z wielką wprawą, z fanfarami,
lekki w kroju i fasonie
strój koronny z ażurami.

W koronkowych owych splotach
prześwitują snów odcienie.
Ja poproszę o te ciepłe,
z kursem dobrym na marzenie.

A do tego niech łagodność
wpływa nurtem niezmierzonym,
nawarstwiając czar uniesień,
w grona słów i w dźwięków tony.

Patrząc w słońce, jak się chowa
za horyzont z barw radością,
biorę z dna istoty rzeczy
- coś, co dziwi mnie trwałością

zmywa trud, zmęczenie godzin,
jest jak plaster przyłożony
na otwartą przestrzeń wspomnień.

Choć przez chwilę ze mną pomilcz..

Maryla

Ciepłych marzeń sennych...dobranoc, Krybo

[kryba]

MIĘDZY NAMI TYLE ŚNIEGU
Ślady twoje zasypało
w śniegu całkiem się zgubiły
szukać trudno - wszędzie biało
czekać - też nad moje siły

Gdzie cię poniosło na tych saniach
co ci się stało w środku zimy,
a jeszcze latem byłaś ze mną
czy w twoje życie wszedł ktoś inny?

Między nami tyle śniegu
Między nami tyle lodu
Czy trafimy znów na siebie?
W naszych oknach szyby chłodu

Może wiosna cię odmieni
Może lato da zapomnieć
Czekam tylko do jesieni
Więc przypomnij sobie o mnie

Mam po tobie listów kilka
i krzyżówkę bez dwóch haseł
pięć biletów - tramwajowych
pewnie dzisiaj też nie zasnę

Bo wciąż w myślach biję się z sobą
gdybyś dziś znów stanęła na progu
ze śniegu pewnie bym cię otrzepał
i dziękował sam nie wiem komu.
(Adam Ziemianin)

─════♦» ❤️ ❤️ «♦═════─

Życzę Ci dobrego dnia..
Niech nie zabraknie w nim uśmiechu i nadziei na lepsze dni..
Pozdrawiam Cię Gjotko serdecznie ❤️

[gjotka]

Moja dobranocka będzie dziś z ciepłym i romantycznym wierszem Wisławy Szymborskiej... z motylem na śniegu...


Fot.maniek

Zakochani

Jest tam tak cicho, że słyszymy
piosenkę zaśpiewaną wczoraj:
"Ty pójdziesz górą, a ja doliną..."
Chociaż słyszymy - nie wierzymy.

Nasz uśmiech nie jest maską smutku,
a dobroć nie jest wyrzeczeniem.
I nawet więcej, niż są warci,
niekochających żałujemy.

Tacyśmy zadziwieni sobą,
że cóż nas bardziej zdziwić może?
Ani tęcza w nocy.
Ani motyl na śniegu.

A kiedy zasypiamy,
We śnie widzimy rozstanie.
Ale to dobry sen,
ale to dobry sen,
bo się budzimy z niego.

Dobranoc Krybo, snów pełnych marzeń

[kryba]

MROŹNY RANEK - (Bolesław Leśmian)
Mroźny ranek... Złota słońca głowa
Śni o zimy srebrzystym aniele
Błękitnieje śniegu toń perłowa
Niby duchów pradawnych pościele.
W wonnym śniegu wiją się zawrotne
Siady sanek, zniknionych w mgieł fali -
Sanki znikły jak wichry przelotne,
Lecz ślad został - ślad ich snów zawiły!
Pól snu swego w śniegu zostawiły,
A pół drugie poniosły gdzieś dalej!
Ja - samotnik wzruszony i blady,
Skroń do szyby przyciskam przezroczej -
I na sanek przeminionych ślady
Rzucam swoją zadumę i oczy.
Myślą po nich błądzę w mgieł tumany
I sam siebie pytam zadumany:
Czyje sanki w tak szalonym biegu,
Tak wariacko wiły się po śniegu?
Chciałbym z tobą o tej porze właśnie
Siąść do wichrem opętanych sani -
Wić się razem po śniegów otchłani.
Jak dwie z śniegu wywołane baśnie!
Chciałbym widzieć, jak wicher szaleniec
Szczypie ust twych różę odemkniętą,
Jak mróz różdżką wywabia zaklętą
Koralowy na lice rumieniec!
Chciałbym jeszcze, by w drodze zawiłej
Sanie nasze, ryjąc ślad z opali,
Pół snu swego w śniegu zostawiły.
A pół drugie poniosły gdzieś - dalej.
I by jakiś samotnik - duch blady -
Tknięty nagle wizją naszej jazdy,
Skroń do szyby przycisnął przezroczej
I na znikłych sanek naszych ślady
Rzucił swoją zadumę i oczy,
I swą myślą, co w dzień goni gwiazdy,
Po tych śladach zbłądził w mgieł tumany,
I sam siebie pytał zadumany -
Czyje sanki w tak szalonym biegu
Tak wariacko wiły się po śniegu?

Dobrego Dnia Gjotko - pozdrawiam

[gjotka]

Na dobry wieczór TOAST



Choć już się srebrzą nasze skronie,
A lato życia kłania wrzosom,
To do toastu wznieśmy dłonie;
Wspomnienia niech nas w młodość niosą.

I pełną piersią nadal żyjmy,
Bo ciągle młode dusze mamy,
Zdrowie przyjaciół znów wypijmy,
Razem się łatwo nie poddamy.

Bo tylko to się w życiu liczy,
Abyśmy sami nie zostali,
Gdy jesień bólem w nas zakrzyczy,
Przyjaźń nadzieję nam zapali.

Jan Lech Kurek

* * *

Serdeczności wieczorne przesyłam, Krybo

[kryba]

Zawirował cały świat
śniegiem wieje zimny wiatr
zaspy puchu wokół drzew
sikoreczki smutny śpiew.

Ciemna toń pod spodem lśni
zima w pełnej krasie jest,
to jej pora dobrze wiesz.

︵‿︵‿୨ ❄️❄️❄️ ୧‿︵‿︵

Witaj Gjotko - Samych radości i serdeczności Ci życzę i ślę pozdrowienia

[gjotka]

A ja zaproponuję poetycką zimę w wizji poety, Borysa Pasternaka...



Po śnieżnej zamieci

Po uciszonej śnieżnej zamieci
Spokój rozciąga się daleko.
Nasłuchuję głosów dzieci
Po drugiej stronie, za rzeką.

Z pewnością mylę się, jak to nieraz bywa,
Oślepłem i odebrało mi rozum. Widząc jak
Biała z gipsu kobieta nieżywa
Pada zima na ziemię na wznak.

Niebo z góry kocha lepki
Martwy wiek, mocno uciśniony.
Wszystko w śniegu: zagroda i szczepki
I na drzewie każdy pęd wypuszczony.

Lód na rzece, przejazd i platformy,
Las i szyny, i nasyp, i brzeg fosy,
Wszystko odlane w nienaganne formy
Bez nierówności i żadnej zakosy.

Nocą, bezsenność mnie morzy,
W olśnieniu wyskakuję z sofy,
Aby cały świat na stronicy ułożyć,
Umieścić w granicach strofy.

Jak pnie rzeźbione i karcz pokręcony,
I krzaki na rzecznym brzegu.
Nad dachami, na papierze wzniesiony,
Cały świat, całe miasto w śniegu.

Tł. Ryszard Mierzejewski.

... jednak z przyjemnym zadowoleniem, że już jestem otulona w domowe ciepło i poezję Dobrej nocy, Krybo

[kryba]

Pokochać ciszę

Mów do mnie ust ciszą duszy akordami
słowa tu zbędne są wnoszą tylko zamęt
szeptem odkryjemy znaczenie my sami
gdy głośno ktoś krzyczy rodzi się lament.

Delikatnością pomaluj ciszę serca mego
wszelkie poruszenia drżenia najpiękniejsze
niech niepokój zniknie skłonność do złego
staną się dziś wymowne i najdostojniejsze.

W ciszy mej duszy tylko Ciebie odnajduję
świat znika we mgle i już nie przeszkadza
w tonach tej melodii tak dobrze się czuję
tu znajdę rytm, co siły me na nowo odradza.

Pokochać tę ciszę w niej się rozsmakować
schować bezpiecznie i utonąć bezwiednie
usłyszeć więcej niż niejeden mógł zawołać
bez tej ciszy dusza ma serce me zwiędnie.

/Anna Martyna/

︵‿︵‿୨ ❄️❄️❄️ ୧‿︵‿︵

Niech dzisiejszy dzień przyniesie Ci same radosne chwile,
niech będzie pogodny i pełen optymizmu.
Gjotko - pozdrawiam Cię cieplutko.

[gjotka]

Dobranoc Krybo



dobranoc (styczniowe)

opuścił czas czarne powieki
kolejny dzień już odchodzi
nawet wiatr ucichł a od rzeki
mgieł biały tuman się unosi

świat wpada w czarną dziurę nocy
w mrocznych czeluściach ginie ziemia

czas niestrudzenie naprzód kroczy
ze światłem wraz gaśnie nadzieja

styczniowe noce zbyt długie chłodne
lecz czasu dość by wiosnę wyśnić
mgły otulają drzewa za oknem
sypie śnieg biały...
jak kwiaty wiśni

szarobury

Wiosennych snów życzę