Dla tych co kochają psy cz.IV

[Kaima]

Syndrom "zimnego ogona"

Domowe zwierzęta mogą nabawić się wielu dolegliwości. Jedną z nich, nie do końca jeszcze znaną, jest tzw. syndrom zimnego ogona. Czym się objawia i jak pomóc pupilowi przetrwać ten trudny moment?

Syndrom zimnego ogona to porażenie tej części ciała psa, a w zasadzie znajdujących się tam mięśni oraz nerwów. Co powinno zwrócić naszą uwagę? Pies, u którego wystąpiła ta tajemnicza przypadłość, nagle staje się osowiały, a jego ogon wygląda, jakby został w połowie złamany i jest wyraźnie wiotki.Czworonóg nie chce nim machać ze względu na odczuwany ból. To z kolei sprawia, że może mieć problemy ze znalezieniem sobie wygodnej pozycji do spania.
Syndrom najczęściej pojawia się u psów latem, kiedy wskakują nagle do zimnej wody. Może jednak dopaść pupila np. zimą, gdy spędza dużo czasu na zabawach w śniegu czy lodowatych kałużach.

Czy istnieje lekarstwo na syndrom zimnego ogona?
Okazuje się, że jedno lekarstwo na tę dolegliwość zwierzaka nie istnieje. Jeżeli mamy podejrzenia, że to właśnie syndrom zimnego ogona, ogrzewajmy go np. termoforem. Zwykle ból ustępuje po kilku dniach, zdarza się jednak, że utrzymuje się znacznie dłużej.

Aby mieć pewność, że pies nie złamał ogona, ale też, aby dowiedzieć się, jak mu pomóc przetrwać te bolesne chwile, warto udać się do weterynarza. W wyjątkowych sytuacjach specjalista może zalecić podanie środków przeciwbólowych.

[Kaima]

[kryba]

Napisał Kaima

Pies ze wstążką.


Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że to uroczy dodatek. Kolorowa wstążka na smyczy lub obroży psa ma jednak o wiele głębsze znaczenie. To nie tylko element ozdobny, ale przede wszystkim komunikat ostrzegawczy. Psy z takim oznaczeniem wymagają specjalnego podejścia.

Każdy, kto kocha zwierzęta, powinien pamiętać o granicach. Właściciele psów doskonale zdają sobie z tego sprawę. Niektórzy z mijanych na spacerze przechodniów, widząc uroczego psa, bez namysłu wyciągają dłoń, aby go pogłaskać. Często zapominają, że pozory mogą mylić, a niewinny gest może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji - nawet tragedii.
Ocenianie charakteru zwierzęcia na podstawie jego wyglądu jest niemożliwe. Co więcej, nie każdy właściciel chce, aby obcy spoufalali się z jego pupilem. Zawsze warto więc zapytać o zgodę na pogłaskanie psa. Czasem "ostrzeżenie" jest jednak widoczne z daleka. Ostatnio na popularności zyskuje pewien międzynarodowy symbol.

Żółta wstążka przypięta do obroży lub smyczy psa nie jest tylko ozdobą. To oznaczenie psów, które "wymagają więcej przestrzeni" - jak wyjaśniają twórcy inicjatywy The Yellow Dog Project. Kolorowa wstążka ma informować wszystkich wokół, że psa nie można dotykać, a inne psy nie powinny się do niego zbliżać.
Zakaz głaskania może mieć wiele przyczyn. Czasem jest to ostrzeżenie, ponieważ pies może być agresywny wobec obcych. Innym razem jest to prośba. Pies może być chory, w trakcie rehabilitacji, może potrzebować rekonwalescencji po operacji, być w trakcie treningu lub uczyć się, jak ufać ludziom i innym zwierzętom.

Jakie znaczenie mają inne kolory wstążek?
Twórcy inicjatywy chcieliby, aby żółta wstążka stała się symbolem rozpoznawalnym na całym świecie. W związku z tym pojawiają się kolejne oznaczenia. Zielona wstążka oznacza przyjaznego psa, który lubi kontakt ze wszystkimi. Biała - psa niewidomego lub głuchego, a czerwona - bardzo agresywnego. Niebieska jest natomiast oznaczeniem psa wykonującego różne obowiązki.

Co należy podkreślić, niezależnie od symboli, zawsze warto zachować ostrożność i zdrowy rozsądek. Głaskanie psa bez uprzedzenia to zawsze zły pomysł.

Witam Cię serdecznie,
Zgadzam się z Twoją wypowiedzią.
Ja z reguly jestem ostrożna do zwierzaków pomimo, że bardzo je lubię.
Dzisiaj byłam u pewnej obcej pani i wyskoczył na mnie taki pies
jak na powyższym obrazku, tylko bez wstążki.
Byłam przerażona, chałaśliwie szczekał do tego stopnia, że się wystraszyłam.
Gdy usiadłam przyszedł do mnie, polizał mi rękę, poobcierał się o moje ubranie
i czekał, abym go pogłaskała.
Oczywiście w obecności właścicielki nabrałam większej odwagi i go pogłaskałam.
I to wystarczyło - już mnie nie opuścił do końca spotkania, które trwało około godziny.
Gdy przestawałam go głaskać, to mnie zaczepiał pyskiem i patrzył miłosiernym wzrokiem
prosząc o więcej pieszczot.
Taki fajny psiak, dobrze, że ma dużą przestrzeń koło domu i może się wybiegać.
Miłego dnia - pozdrawiam.